Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο τού εγκεφάλου ή λευχαιμία

Απαγορευτικές οι αξονικές τομογραφίες στα παιδιά



Νιούκαστλ

 Τα παιδιά που κάνουν αξονικές τομογραφίες στο κεφάλι, αντιμετωπίζουν αυξημένο, έως και τριπλάσιο, κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του εγκεφάλου ή λευχαιμίας αργότερα στη ζωή τους, σύμφωνα με μία νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, την πρώτη ουσιαστικά μακρόχρονη μελέτη του είδους της. Οι επιστήμονες τονίζουν πάντως ότι εφόσον οι τομογραφίες γίνονται όταν είναι απολύτως δικαιολογημένες, τότε σχεδόν σίγουρα τα οφέλη τους είναι μεγαλύτερα από τους κινδύνους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επιδημιολόγο Μαρκ Πιρς του πανεπιστημίου του Νιούκαστλ της Βρετανίας και την 'Αμι Μπέρινγκτον ντε Γκονζάλεζ του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου των ΗΠΑ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", σύμφωνα με το BBC, επεσήμαναν ότι αν και ο κίνδυνος αυξάνεται λόγω της έκθεσης στην ακτινοβολία, τελικά παραμένει μικρός: μόλις μία περίπτωση καρκίνου ανά 10.000 τομογραφίες του εγκεφάλου.

Οι επιστήμονες μελέτησαν στοιχεία για σχεδόν 180.000 Βρετανούς ασθενείς κάτω των 22 ετών, οι οποίοι στο παρελθόν, ως παιδιά (κάτω των 15 ετών), είχαν κάνει αξονικές τομογραφίες. Οι ερευνητές συσχέτισαν τον αριθμό και τη σωρευτική δόση της ακτινοβολίας που δέχτηκαν οι ασθενείς, με τα κατοπινά περιστατικά καρκίνου του εγκεφάλου (135) και λευχαιμίας (74).

Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι ο σχετικός κίνδυνος για λευχαιμία αυξάνει κατά 0,036 για κάθε πρόσθετο milli-Gray (μονάδα ακτινοβολίας) και ο κίνδυνος του εγκεφάλου κατά 0,023 για κάθε πρόσθετο milli-Gray. Επίσης, συμπέραναν ότι μία αξονική τομογραφία στο κεφάλι πριν την ηλικία των δέκα ετών σχετίζεται με μία πρόσθετη εμφάνιση λευχαιμίας και ένα πρόσθετο περιστατικό καρκίνου του εγκεφάλου ανά 10.000 ασθενείς, κατά την επόμενη δεκαετία μετά την έκθεση στην ακτινοβολία.

Αν τα παιδιά έχουν κάνει δύο ή τρεις τομογραφίες, ο κίνδυνος καρκίνου του εγκεφάλου τριπλασιάζεται, ενώ για να υπάρξει τριπλασιασμός του κινδύνου λευχαιμίας, πρέπει να έχουν γίνει πέντε έως δέκα αξονικές στο ίδιο παιδί. Με δεδομένο ότι ο κίνδυνος λευχαιμίας σε ένα παιδί είναι περίπου 1 στα 2.000, ο αυξημένος κίνδυνος είναι 1 στα 600 περίπου, δηλαδή και πάλι παραμένει σχετικά μικρός, αν και όχι αμελητέος.

Τα παιδιά είναι πιο ευαίσθητα από τους ενήλικες στην ακτινοβολία, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι οποίοι δήλωσαν ότι η αξονική τομογραφία πρέπει να γίνεται όταν υπάρχει σαφής ανάγκη και, επίσης, τα μηχανήματα να είναι κατάλληλα ρυθμισμένα για τα παιδιά, ώστε να μην εκτίθενται σε υπερβολική δόση ακτινοβολίας. 'Αλλες απεικονιστικές εξετάσεις όπως οι υπέρηχοι και οι μαγνητικές τομογραφίες δεν έχουν τον ίδιο κίνδυνο λόγω έλλειψης ακτινοβολίας.

Τα σύγχρονα μηχανήματα αξονικών τομογραφιών εκπέμπουν περίπου 80% λιγότερη ακτινοβολία (που μπορεί να κάνει ζημιά στα γονίδια) σε σχέση με τα παλιά μηχανήματα. Όπως όμως είπε ο δρ Πιρς, αν και σταδιακά οι δόσεις της ακτινοβολίας στις αξονικές τομογραφίες έχουν μειωθεί σημαντικά, πρέπει να μειωθούν κι άλλο.

Οι αξονικές τομογραφίες, που εισήχθησαν πριν από περίπου 30 χρόνια, θεωρούνται «βολικές»εξετάσεις για παιδιά, καθώς δεν απαιτούν νάρκωση. Χρησιμοποιούνται συνήθως σε περιστατικά σοβαρών ατυχημάτων όπου υπάρχει περίπτωση εσωτερικών τραυμάτων, σε πιθανή ασθένεια των πνευμόνων κ.α.

Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση:

http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(12)60815-0/abstract

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία