Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Με τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή

Αυτισμός-Εγκαιρη εγκεφαλική διάγνωση  στα μικρά παιδιά 



Βοστώνη

Η μελέτη ενός κοινού ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος με τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή μπορεί να εντοπίσει στον εγκέφαλο παιδιών ηλικίας ακόμα και μόλις δύο ετών το «αποτύπωμα» του αυτισμού, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη υπόσχεται μία πιο αντικειμενική μέθοδο πρόωρης διάγνωσης, που θα συμβάλει στην καλύτερη αντιμετώπιση της πολύπλοκης αναπτυξιακής διαταραχής του αυτισμού, όμως πρώτα πρέπει να επιβεβαιωθεί και από άλλες παρεμφερείς έρευνες.

Οι ερευνητές των τμημάτων νευρολογίας και ψυχιατρικής του Νοσοκομείου Παίδων της Βοστώνης, με επικεφαλής τον δρα Φρανκ Ντάφι, που δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο ιατρικό περιοδικό "BMC Medicine", σύμφωνα με το BBC, μελέτησαν την ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο περίπου 1.000 παιδιών ηλικίας δύο έως 12 ετών. Οι επιστήμονες κατάφεραν -με τη βοήθεια ειδικών υπολογιστικών αλγορίθμων που είχαν αναπτύξει- να διακρίνουν εκείνα τα παιδιά που όντως είχαν αυτισμό από τα υπόλοιπα που δεν είχαν ανάλογο πρόβλημα.

Το ποσοστό επιτυχίας της διάγνωσης κυμάνθηκε στο 90%. Το αυτιστικό «αποτύπωμα» αφορά πρωτίστως μειωμένες συνδέσεις ανάμεσα ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, ιδίως στο αριστερό ημισφαίριο που ρυθμίζει και την ανάπτυξη της γλώσσας.

Ο αυτισμός δεν θεωρείται πλέον μία μεμονωμένη πάθηση, αλλά ένα ευρύ φάσμα διαταραχών με μια ποικιλία συμπτωμάτων και βαθμού σοβαρότητας. Συνήθως, τʼ αυτιστικά παιδιά δυσκολεύονται να βγουν από τον κόσμο τους και να επικοινωνήσουν με τους γύρω τους. Η διάγνωση συχνά αργεί κι ένας ασθενής μπορεί επί χρόνια να μην έχει διαγνωστεί κατάλληλα. Η έως τώρα διάγνωση κατά κύριο λόγο βασίζεται στην υποκειμενική κρίση των γιατρών, καθώς δεν υπάρχουν αντικειμενικοί βιοδείκτες ή ακριβείς απεικονιστικές τεχνικές.

Οι ερευνητές σκοπεύουν να επαναλάβουν τα πειράματά τους με μία δεύτερη ομάδα παιδιών που πάσχουν από το σύνδρομο Άσπεργκερ, που θεωρείται μία πιο ήπια μορφή αυτισμού. Συνήθως, οι άνθρωποι με Άσπεργκερ έχουν νοημοσύνη υψηλότερη του μέσου όρου και δυσκολεύονται λιγότερο να μιλήσουν σε σχέση με τους υπόλοιπους αυτιστικούς. Όπως είπε ο Φρανκ Ντάφι, η νέα μελέτη θα βοηθήσει να δοθεί και μία οριστική απάντηση, αν το σύνδρομο Άσπεργκερ τελικά, θα έπρεπε να θεωρηθεί μία διαταραχή ξεχωριστή από τον αυτισμό.

Η τεχνική υπολογιστικής ανάλυσης του εγκεφαλογραφήματος μπορεί επίσης, κατά τους Αμερικανούς ερευνητές, να κάνει έγκαιρη διάγνωση κατά πόσο τα μικρότερα αδέλφια ενός παιδιού με αυτισμό κινδυνεύουν κι αυτά να εμφανίσουν ανάλογη διαταραχή (ένα τυπικό άγχος σε μία οικογένεια που έχει ήδη ένα αυτιστικό παιδί).

Ακόμα η νέα μέθοδος μπορεί, σε επόμενο στάδιο, να βοηθήσει στην αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας που έχουν οι διάφορες θεραπευτικές τεχνικές για τον αυτισμό.

 




 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία