Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Το διαπίστωσαν αμερικανοί επιστήμονες

Το ξενύχτι μπροστά από την τηλεόραση και τον υπολογιστή τη νύχτα σχετίζεται με την κατάθλιψη



Οχάϊο (ΗΠΑ)

Η παραμονή κάποιου μπροστά από την οθόνη ενός υπολογιστή ή της
τηλεόρασης ως αργά τη νύχτα και η απομάκρυνσή του από αυτήν μόνο όταν
είναι έτοιμος να αποκοιμηθεί, μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες να
παρουσιάσει κατάθλιψη, σύμφωνα με μελέτη αμερικανών επιστημόνων.

Η μελέτη που εκπονήθηκε από μια ομάδα νευροεπιστημόνων στο Ιατρικό
Κέντρο του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο και η οποία
χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από το αμερικανικό υπουργείο ’μυνας, ίσως
κάνει όσους έχουν εθιστεί στην οθόνη τη νύχτα να αναθεωρήσουν
ορισμένες συνήθειες τους.

Οι ερευνητές, οι οποίοι εξέθεσαν χάμστερ στο αμυδρό φως τη νύχτα
και εντόπισαν αλλαγές στη συμπεριφορά και τον εγκέφαλο που έχουν
εντυπωσιακές ομοιότητες με τα συμπτώματα των ατόμων που έχουν
κατάθλιψη, είπαν ότι μια αύξηση της έκθεσης σε τεχνητό φως τη νύχτα τα
τελευταία 50 χρόνια συνέπεσε με αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης, κυρίως
στις γυναίκες, που έχουν διπλάσιες πιθανότητες να εκδηλώσουν την
ψυχική αυτή ασθένεια σε σχέση με τους άνδρες.

"Τα αποτελέσματα που είχαμε στα χάμστερ συμφωνούν με όσα γνωρίζουμε
για την κατάθλιψη στον άνθρωπο", επισημαίνει η Τρέισι Μπεντροσιάν, η
επικεφαλής της μελέτης, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Molecular
Psychiatry (Μοριακή Ψυχιατρική).

Παρότι η έκθεση στο φως τη νύχτα έχει σχέση με έναν αυξημένο
κίνδυνο για καρκίνο του μαστού και παχυσαρκία, η σχέση της με τις
διαταραχές της διάθεσης είναι ελάχιστα κατανοητή.

Τα χάμστερ που μετείχαν στο πείραμα εξετέθησαν για τέσσερις
εβδομάδες στο αμυδρό φως τη νύχτα --που είναι ισοδύναμο με την οθόνη
της τηλεόρασης σε σκοτεινό δωμάτιο-- και τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν
με αυτά μιας ομάδας που εξετέθη σε ένα φυσιολογικό κύκλο εναλλαγής
φωτός-σκοταδιού.

Η πειραματική ομάδα αποσύρθηκε τότε σε ένα φυσιολογικό κύκλο
φωτός-σκότους για μια, δύο ή τέσσερις εβδομάδες πριν υποβληθεί σε
εξέταση.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ήταν λιγότερο δραστήρια και είχε
χαμηλότερο από το σύνηθες ενδιαφέρον να πιει ζαχαρόνερο -- και τα δύο
συμπτώματα συγκρίνονται με τα συμπτώματα κατάθλιψης στον κόσμο.

Η ομοιότητα επεκτάθηκε στη βιολογική τους σύνθεση. Οι ερευνητές
διαπίστωσαν αλλαγές στον ιππόκαμπο --σε ένα μέρος του εγκεφάλου του--
οι οποίες μοιάζουν με αυτές που παρουσιάζουν καταθλιπτικά άτομα.

Τα χάμστερ που εκτέθηκαν στο αμυδρό φως τη νύχτα παρήγαγαν επίσης
περισσότερη πρωτεΐνη που ονομάζεται παράγοντας νέκρωσης όγκου (TNF),
ένα χημικό νευροδιαβιβαστή που κινητοποιείται όταν το σώμα
τραυματίζεται ή προσβάλλεται και προκαλεί φλεγμονές στην προσπάθειά
του να επιδιορθώσει τη βλάβη.

"Οι ερευνητές βρήκαν μια ισχυρή σχέση μεταξύ χρόνιας φλεγμονής και
κατάθλιψης στους ανθρώπους", τόνισε ο Ράντι Νέλσον, ο οποίος μετείχε
επίσης στη μελέτη. "Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό που βρήκαμε αυτή τη
σχέση μεταξύ του αμυδρού φωτός τη νύχτα και της αυξημένης έκφρασης του
TNF".

Τα συνολικά συμπτώματα της κατάθλιψης είναι αναστρέψιμα, αναφέρουν
οι ερευνητές.

"Η καλή είδηση είναι ότι άνθρωποι που μένουν αργά το βράδυ μπροστά
από την οθόνη της τηλεόρασης ή του υπολογιστή μπορεί να ανατρέψουν
ορισμένες από τις αρνητικές συνέπειες επιστρέφοντας στον κανονικό
κύκλο φωτός-σκότους και μειώνοντας την έκθεσή τους στο τεχνητό φως τη
νύχτα", υπογραμμίζει η Μπεντροσιάν.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία