Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




"Καθαρές δουλειές", ένα θρίλερ για τη διαφθορά και τη συναλλαγή 



Αθήνα

Η αστυνομική λογοτεχνία κερδίζει καθημερινά όχι μόνο περισσότερους
αναγνώστες αλλά και περισσότερους συγγραφείς, που παρακολουθούν και
καταγράφουν με ανησυχία τις καταστάσεις και τα φαινόμενα μιας
εξαιρετικά προβληματικής πραγματικότητας. Οι «Καθαρές δουλειές»
(εκδόσεις «Μεταίχμιο», σελ. 225) του πρωτοεμφανιζόμενου Χ.
Στεφόπουλου, είναι ένα μυθιστόρημα που ξετυλίγεται στις ημέρες μας και
αντλεί την έμπνευσή του από όσα προετοίμασαν επί δεκαετίες την κρίση,
υποδεικνύοντας με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια το σημείο μηδέν του 2009.

Μερικούς μήνες πριν από την αποκάλυψη του σημείου μηδέν, ο εκδότης
μιας μικρής σκανδαλοθηρικής εφημερίδας δολοφονείται μέρα μεσημέρι στο
κέντρο της Αθήνας και ο αστυνόμος Δημάκος αναλαμβάνει αμέσως δράση. Η
ιδιότητα του θύματος λέει πολλά και οδηγεί γρήγορα τα βήματα του
Δημάκου σε μιαν υπόθεση σκοτεινών διαπλεκομένων. Η έρευνα, που θα
σκοντάψει από την πρώτη στιγμή σε ποικίλα εμπόδια, θα φέρει στην
επιφάνεια ένα νοσηρό πλέγμα συμφερόντων. Η δολοφονία του εκδότη
συνδέεται με όλη την παθολογία του δημόσιου βίου στην Ελλάδα της
μεταπολιτευτικής περιόδου: τυχάρπαστοι επιχειρηματίες που κάνουν
περίεργες δουλειές με το κράτος, πρώην αστυνομικοί που αναλαμβάνουν
την εκτέλεση συμβολαίων θανάτου, σύλλογοι που διακηρύσσουν
σπουδαιοφανείς ιδέες για να κρύψουν τις παράνομες χρηματοδοτικές τους
πηγές, πειραγμένες δημοσκοπήσεις που μοιράζουν λεφτά κάτω από το
τραπέζι, πολιτικά δημοσιεύματα που εκβιάζουν χωρίς περιστροφές όσους
ξέρουν πώς να αποκωδικοποιήσουν το μήνυμά τους, στελέχη της αστυνομίας
που προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα σε εκείνα τα οποία λένε τα
ευρήματά τους και στους περιορισμούς τους οποίους επιβάλλει η ως εξ
αντικειμένου θέση τους, κυκλώματα της νύχτας που επιδίδονται σε
επιχειρήσεις μαστροπείας και εξαπάτησης, όπως και άνθρωποι του κοινού
εγκλήματος που συναλλάσσονται με διάφορα (λιγότερο ή περισσότερο
αφανή) συστήματα εξουσίας.

Η πλοκή του βιβλίου αναπτύσσεται με γοργούς και πυκνούς ρυθμούς, οι
συγκρούσεις προκύπτουν αβίαστα από τη δράση, χωρίς εύκολες ή άνωθεν
επιβεβλημένες λύσεις, και ο συγγραφέας προλαβαίνει να σκιαγραφήσει
ορισμένους αρκετά ζωηρούς χαρακτήρες μεταξύ των οποίων ο πιο
ολοκληρωμένος είναι ασφαλώς ο αστυνόμος Δημάκος.

Ο Χ. Στεφόπουλος ξέρει καλά την αστυνομική λογοτεχνία και οι «Καθαρές
δουλειές» αποτελούν ένα μίγμα νουάρ και παραδοσιακής ιστορίας
μυστηρίου. Το πνεύμα της διάχυτης διαφοράς, που κατασπαράσσει την
κοινωνία και διαλύει κάθε εσωτερικό ή εξωτερικό της δεσμό,
επιτρέποντας στους εγκληματίες να παραμείνουν ανέγγιχτοι, αποτελεί
σίγουρα το βασικότερο γνώρισμα του μυθιστορήματος του Στεφόπουλου. Από
την άλλη πλευρά, η αδιάφθορη στάση του αστυνόμου Δημάκου, η ηθική του
αντίδραση απέναντι στο σάπιο περιβάλλον με το οποίο έρχεται καθημερινά
σε επαφή, όπως και η ικανότητά του να λύνει τα πιο παράξενα αινίγματα
παραπέμπουν στο πρότυπο του σούπερ ντετέκτιβ που έπλασαν ο Έντγκαρ
Άλαν Πόε και ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ: ένα πρότυπο που απ΄ ό,τι φαίνεται
δεν έχει χάσει μέχρι και σήμερα την ελκτική του δύναμη. Ο αστυνόμος
Δημάκος, βεβαίως, ανακαλεί πρωτίστως τη φυσιογνωμία του έλληνα
προκατόχου του, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον αστυνόμο Μπέκα του
Γιάννη Μαρή.

Ως χαρακτήρας, πάντως, ο αστυνόμος Δημάκος έχει κι άλλα, μεσογειακού
τύπου πρότυπα, θυμίζοντας τον Καταλανό Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν ή τον
Σικελό Αντρέα Καμιλέρι. Όπως οι ήρωες του Μονταλμπάν και του Καμιλέρι,
έτσι και ο αστυνόμος Δημάκος λατρεύει, μεταξύ άλλων πραγμάτων, το καλό
και προσεκτικά προετοιμασμένο φαγητό: μαγειρεύει για να ξεκινήσει καλά
η ημέρα του ή για να αποσαφηνιστούν οι σκέψεις του, επισκέπτεται συχνά
τα γαστρονομικά στέκια της πόλης (καινούργια και παλιά) και
απεχθάνεται όλο το νεοπλουτίστικο λούστρο με το οποίο έχει επικαλυφθεί
κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων (στην Ελλάδα και στο εξωτερικό)
η τελετουργία και η απόλαυση της μαγειρικής.



INFO

Ο Χ. Στεφόπουλος κατάγεται από μια πόλη της Μακεδονίας και από τα μέσα
της δεκαετίας του 1980 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990 παρέμεινε
στη Θεσσαλονίκη όπου και σπούδασε νομικά. Οι «Καθαρές δουλειές» είναι
το πρώτο του βιβλίο, το οποίο και κατά πάσα πιθανότητα υπογράφει με
ψευδώνυμο.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία