 |
|
|  |  |  | 
Εννιά αδέρφια εχουν αθροιστικά ηλικία...818 ετών
Ρεκόρ μακροβιότητας για μια οικογένεια από τη Σαρδηνία
Ρώμη
Παγκόσμιο ρεκόρ ομαδικής μακροβιότητας έσπασε μια οικογένεια από τη
Σαρδηνία αφού τα εννέα μέλη της έχουν συνολικά ηλικία... 818 ετών.
Σύμφωνα με την τοπική εφημερίδα Λ'Ουνιόνε Σάρντα "μετά από επτά χρόνια
ερευνών στις πέντε ηπείρους το Γκίνες επιβεβαίωσε ότι η οικογένεια
Μέλις έχει το παγκόσμιο ρεκόρ μακροβιότητας". Οι μαθουσάλες Μέλις
κατάγονται από το Περντασντεφόγκου, στην περιοχή της Ολιάστρα. Την 1η
Ιουνίου 2012 τα εννέα αδέλφια είχαν συνολική ηλικία 818 ετών και 205
ημερών.
Η πιο ηλικιωμένη, η Κονσολάτα, που έχει αποκτήσει εννέα παιδιά, 24
εγγόνια, 25 δισέγγονα και τρία τρισέγγονα, θα γιορτάσει τα 105 χρόνια
σε λίγες ημέρες.
Δεύτερη στη σειρά, είναι η Κλαούντια, 99 ετών, η οποία χαίρει άκρας
υγείας και την Κυριακή την είδαν "στην πρώτη σειρά στη λειτουργία της
ενορίας της", σημειώνει η Λ'Ουνιόνε Σάρντα.
Ακολουθούν η Μαρία, 97 ετών (είχε καποια μικροπροβλήματα στην υγεία
της τελευταία, σύμφωνα με το δημοσίευμα), ο Αντόνιο, 93 ετών, η
Κοντσέτα, 91, ο Αντόλφο 89 ο οποίος εργάζεται ακόμη στο μπαρ του στο
Περντασεφόγκου, ο Βιτάλιο, 86, η Βιτάλια 81 και η βενιαμίν Μαφάλντα,
78 ετών.
Οι ιταλικές εφημερίδες υπενθύμιζαν ότι η Σαρδηνία και ιδίως η
περιοχή της Ολιάστρα κρατά το ιταλικό και ένα από τα παγκόσμια ρεκόρ
μακροβιότητας : 22 στους 100.000 κατοίκους είναι υπεραιωνόβιοι, ενώ
στην υπόλοιπη Ιταλία αντιστοιχούν 8 αιωνόβιοι για κάθε 100.000
κατοίκους.
Σύμφωνα με τον Λούκα Ντεϊάνα, καθηγητή κλινικής βιοχημείας στο
πανεπιστήμιο του Σάσαρι ο οποίος από το 1996 έχει μελετήσει τις
περιπτώσεις 2.500 υπεραιωνόβιων της Σαρδηνίας, το μυστικό της
μακροβιότητάς τους κρύβεται σε έναν συνδυασμό παραγόντων.
"Από τη μια υπάρχει η κληρονομικότητα... αλλά επίσης η εύφορη γη και
τα φρούτα της, ιδίως τα αχλάδια και τα δαμάσκηνα που περιέχουν ουσίες
οι οποίες συμβάλλουν στη μακροβιότητα", είπε στην εφημερίδα Κοριέρε
ντέλα Σέρα.
Ο καθηγητής σημείωσε ότι ρόλο ενδέχεται να παίζουν, επικουρικά, "τα
μαγνητικά πεδία" αλλά και "η κουλτούρα --όχι με την έννοια της
εκπαίδευσης, αλλά των οικογενειακών παραδόσεων που συμβάλλουν να ζουν
περισσότερο οι ηλικιωμένοι".
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
