 |
|
|  |  |  | 
"Είσαι αυτό που μαγειρευεις", τονίζει Ομογενής διατροφολόγος
Η μεσογειακή διατροφή δίνει επιπλέον χρόνια ζωής
Μελβούρνη - (Μεταδίδει ο Σωτήρης Χατζημανώλης)
«Είσαι αυτό που μαγειρεύεις» (You are what you cook), είναι ο τίτλος
ενός από τα βιβλία που έχει γράψει και εκδώσει φέτος η ομογενής
διατροφολόγος δρ. Αντιγόνη Κουρή-Μπλάζου. Περιέχει 80 συνταγές
ελληνικής -μεσογειακής δίαιτας και ανοίγει τον δρόμο στους Αυστραλούς
όχι μόνο για καλύτερη υγεία, αλλά και γευστικότερη καθημερινή
εμπειρία.
Η δρ. Αντιγόνη Κουρή-Μπλάζου θεωρεί ότι οι χορτοφαγία, όταν
συνδυάζεται με όσπρια και ξηρούς καρπούς είναι η υγιεινότερη διατροφή.
Στην έρευνα, που διενήργησε πριν χρόνια, η ομογενής επιστήμονας
διαπίστωσε ότι «τα επίπεδα παχυσαρκίας και διαβήτη είναι 2-3 φορές
υψηλότερα στην πρώτη γενιά Ελληνοαυστραλών, ιδιαίτερα των γυναικών.
Υπάρχουν δε και άλλες μελέτες, που στηρίζουν αυτή τη διαπίστωση».
Η ίδια τονίζει ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ηγείται έρευνας
στο πανεπιστήμιο La Trobe της Μελβούρνης με αντικείμενο το σωματικό
βάρος Ελλήνων άνω 65 χρόνων, την υγεία τους και τις διατροφικές τους
συνήθειες. Τα στοιχεία, που θα προκύψουν θα συγκριθούν με εκείνα
αντίστοιχης έρευνας, που διενεργεί για τον ελλαδικό χώρο το Χαροκόπειο
Πανεπιστήμιο Αθηνών».
Θα ακολουθήσουν αντίστοιχες έρευνες με τους Κρήτες της Αυστραλίας και
εκείνους της Κρήτης, καθώς επίσης και τους Κύπριους με το ίδιο
σύστημα.
«Ο στόχος είναι να εντοπιστεί ο ρόλος που παίζει η σύγχρονη διατροφή
των ομάδων αυτών στην παχυσαρκία και την υγεία των ατόμων γενικά».
Η δρ. Κουρή-Μπλάζου αποδίδει το φαινόμενο της παχυσαρκίας της πρώτης
γενιάς ομογενών στις αλλαγές που οι ίδιοι έκαναν σε σχέση με τη
διατροφή τους, όταν έφτασαν στην Αυστραλία, κυρίως αντικαθιστώντας την
υγιεινή μεσογειακή δίαιτα με μεγάλες ποσότητες κρέατος και φαγητά
πλούσια σε ζωικά λίπη.
Έπειτα από 20 χρόνια, όταν διαπίστωσαν ότι αυτό το είδος της διατροφής
είχε επιπτώσεις στην υγεία τους και αναγκάστηκαν να κάνουν ορισμένες
αναπροσαρμογές, ήταν δύσκολο να ανατρέψουν τα κακώς κείμενα. «Ο λόγος
είναι ότι, όταν το επιπλέον βάρος εγκατασταθεί για μεγάλο διάστημα στο
σώμα, δεν φεύγει εύκολα. Χρειάζονται δραστικά μέτρα, ισχυρή θέληση και
αυτοπειθαρχία» εξηγεί.
Προγενέστερη έρευνα του πανεπιστημίου La Trobe, είχε οδηγηθεί στο
συμπέρασμα ότι στη μεσογειακή δίαιτα υπάρχουν «προστατευτικά»
στοιχεία. Οι Έλληνες που επιστρέφουν στις διατροφικές συνήθειες, τις
οποίες είχαν στην Ελλάδα, καταναλώνοντας όσπρια, λαχανικά και
ελαιόλαδο, ζουν περισσότερο, έστω και αν είναι υπέρβαροι.
«Είναι ενθαρρυντικό ότι πολλοί Έλληνες της πρώτης γενιάς επιστρέφουν
στη μεσογειακή δίαιτα. Όσοι δεν μπορούν να χάσουν το επιπλέον βάρος
που έχουν, ας τρώνε τουλάχιστον υγιεινά για να προστατέψουν, όσο είναι
δυνατόν, την υγεία τους» σημειώνει η ομογενής διατροφολόγος και
τονίζει : «Επίσης, ο τρόπος που μαγειρεύουν συνήθως οι Έλληνες,
σιγοβράζοντας το φαγητό, είναι πολύ πιο υγιεινός».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
