Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αντίδοτο στην κρίση το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για το 2012-2013



Αθήνα

Πέντε διαχρονικές όπερες, δυο οπερέτες, τρεις παραγωγές μπαλέτου σε
χορογραφία Ρενάτο Τζανέλα, μια παιδική όπερα «Κοκκινοσκουφίτσα» σε
σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζά αλλά και τα καθιερωμένα μουσικά απογεύματα
συνιστούν το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για το
2012-2013.

«Ο πολιτισμός είναι το πιο ισχυρό αντίδοτο σε τέτοιες ώρες κρίσης»
τόνισε ο υπουργός Πολιτισμού Κώστας Τζαβάρας, που βρέθηκε στο φουαγέ
του θεάτρου Ολύμπια για την παρουσίαση του προγράμματος.

Το «πλούσιο» πρόγραμμα της ΕΛΣ ανοίγει στις 19 Οκτωβρίου, με την Μανόν
Λεσκώ, την ιδιαίτερα δημοφιλή όπερα του Τζιάκομο Πουτσίνι, σε μουσική
διεύθυνση Λουκά Καρυτινού και σκηνοθεσία του διάσημου Ιταλού σκηνοθέτη
Τζαν Κάρλο Ντελ Μόνακο.

Τον ερχόμενο χειμώνα ο διεθνής Έλληνας Γιάννης Κόκκος, ο Σπύρος
Ευαγγελάτος, ο καταξιωμένος Αργεντινός Ούγκο Ντε 'Ανα «συναντούν»
μόνιμους αρχιμουσικούς της Λυρικής και καταξιωμένους Έλληνες
μαέστρους.

«Κοινός τόπος» ο Μαγικός Αυλός του Μόταρντ, ο Σικελικός Εσπερινός του
Βέρντι, ο Βέρεθρος του Μασνέ, η Καβαλλερία Ρουστικάνα του Πιέτρο
Μασκανι.

«Η Εθνική Λυρική Σκηνή δεν είναι μόνο το μοναδικό λυρικό θέατρο της
χώρας με μεγάλη ιστορία. Είναι πάνω από όλα ένας φορέας που παράγει
πολιτισμό και πρωτογενές πολιτιστικό προϊόν» τόνισε ο καλλιτεχνικός
διευθυντής της ΕΛΣ, Μύρων Μιχαηλίδης.

Με αφορμή τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Βέρντι και του Βάγκνερ -δυο
συνθετών που επηρέασαν την όπερα όπως λίγοι- η ΕΛΣ τιμά τους
κορυφαίους συνθέτες με τον Σικελικό Εσπερινό τον Ιανουάριο στο Μέγαρο
Μουσικής και τον Ιπτάμενο Ολλανδό του Βάγκνερ τον Ιούνιο στο Ηρώδειο.

Οι μικροί φίλοι της όπερας θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν
την Κοκκινοσκουφίτσα από τις 3 Νοεμβρίου έως τις 28 Απριλίου - η
παραγωγή με τις περισσότερες παραστάσεις σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζά
«ανερχόμενου νέου και με μεγάλη εμπειρία», όπως σημείωσε ο Μ.
Μιχαηλίδης.

Το μπαλέτο της Λυρικής «επιστρέφει» με δυο κλασικές παραγωγές τον
Καρυοθραύστη του Τσαικόφσκι και τη Σταχτοπούτα του Γιόχαν Στράους
(υιού) ( κουστούμια Σήλιας Κριθαριώτη) αλλά και το Ταξίδι στην
αιωνιότητα του Βίλλα Λόμπος, με μουσικές της Ελένης Καραίνδρου από τις
ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου.

Μεταξύ των νέων συνεργασιών της ΕΛΣ είναι εκείνη με τον Αγαθάγγελο
Γεωργακάτο, ο οποίος ανέλαβε νέος διευθυντής της χορωδίας όπως και η
συνεργασία με τη Μάτα Κατσούλη, διευθύντρια της νεοσύστατης παιδικής
χορωδίας.

Επιπλέον, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες ο Γιώργος
Κουμεντάκης, ξεκινά μια «μεγάλης πνοής» συνεργασία με την ΕΛΣ
παρουσιάζοντας σε παγκόσμια πρεμιέρα τη Φόνισσα του Παπαδιαμάντη.

Ο Μύρων Μιχαηλίδης δεν παρέλειψε να αναφερθεί με αριθμούς στις
καλλιτεχνικές και εισπρακτικές επιτυχίες της σεζόν που πέρασε.
Αναφορικά, οι παραγωγές σημείωσαν πληρότητες από 75 έως 100%.

Την ίδια ώρα, ο αρχικός προϋπολογισμός των καλλιτεχνικών παραγωγών
μειώθηκε κατά περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ, φτάνοντας τα 3,36
εκατομμύρια από τα 4,25 που είχε υπολογισθεί αρχικά.

Οι συνολικές εισπράξεις για το 2011-12 ανήλθαν σε 3 εκατομμύρια ευρώ
παρότι οι τιμές σε πολλές κατηγορίες εισιτηρίων μειώθηκαν.

« Το ευχάριστο είναι ότι πλέον έχει ανατραπεί το αρνητικό ισοζύγιο και
δεν παράγεται νέο έλλειμμα, όπως συνέβαινε μέχρι πρότινος» σημείωσε ο
καλλιτεχνικός διευθυντής της Λυρικής.

Το 2008 το λειτουργικό κόστος της ΕΛΣ ανέρχονταν σε σχεδόν 33
εκατομύρια ευρώ, ενώ στο τέλος του 2011 το λειτουργικό κόστος είχε
μειωθεί στα 23 εκατομμύρια ευρώ.

Το συσσωρευμένο χρέος που το 2011 άγγιξε τα 17 εκατομμύρια ευρώ τον
Αύγουστο του 2012 είχε μειωθεί σε 7,5 εκατομμύρια ευρώ.

Εκτός από τις καλλιτεχνικές επιτυχίες η Λυρική σκηνή δείχνει πως τα
πάει περίφημα και στις οικονομικές διαπραγματεύσεις αφού μετά από
συμφωνίες με τους πιστωτές επιτεύχθηκε «κούρεμα» των χρεών από 20 έως
40%.

«Μετά από δύσκολες διαπραγματεύσεις επείσθησαν για την ανάγκη
επιβίωσης του μοναδικού λυρικού θεάτρου της χώρας», τόνισε ο Μ.
Μιχαηλίδης.

Παράλληλα, ιδιαίτερη μνεία έγινε για το νέο κτίριο της Όπερας στο
Φαληρικό Δέλτα, μια δωρεά 566 εκατομμυρίων του ιδρύματος Σταύρου
Νιάρχου.

Ταυτόχρονα, μεταξύ των καινοτομιών της ΕΛΣ, είναι και η νέα εφαρμογή
για «έξυπνα κινητά» στην οποία θα υπάρχει το αναλυτικό πρόγραμμα αλλά
και η δυνατότητα αγοράς εισιτηρίων.

Τέλος, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα « Η όπερα διαδραστικά στα Δημοτικά
Σχολεία» το οποίο πραγματοποιείται με τη χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ, θα
παρουσιαστεί σε 62 σχολεία σε όλη την Ελλάδα.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία