|
| | | |
Διαβάστε τι προέκυψε απο αμερικανική έρευνα
Στον γιατρό για τραυματισμό στα γεννητικά όργανα....
Σαν Φρανσίσκο
Μπορεί τα τηλεοπτικά σόου και οι ταινίες να παρουσιάζουν ως κάτι
κωμικό τους τραυματισμούς στα γεννητικά όργανα, όμως στην
πραγματικότητα πρόκειται για ένα σοβαρό ζήτημα που στέλνει σχεδόν
16.000 άνδρες και γυναίκες στα επείγοντα των αμερικανικών νοσοκομείων
κάθε χρόνο, σύμφωνα με έρευνα.
Για τους τραυματισμούς αυτούς ευθύνονται ποδήλατα, έπιπλα και
ρουχισμός και μπορούν να προκαλέσουν όχι μόνο σωματικούς τραυματισμούς
και προβλήματα στο σύστημα αναπαραγωγής αλλά και ψυχολογικά
προβλήματα, δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης, Μπέντζαμιν Μπρέγιερ,
βοηθός καθηγητή Ουρολογίας στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν
Φρανσίσκο.
Στο παρελθόν, οι περισσότερες έρευνες εξέτασαν τους σοβαρούς
τραυματισμούς στα γεννητικά όργανα και στο ουροποιητικό σύστημα που
προκαλούνταν από σοβαρά αίτια, όπως τα τροχαία. Η νέα αυτή έρευνα, η
οποία δημοσιεύτηκε στην "Ουρολογική Επιθεώρηση" (The Journal of
Urology) εξετάζει τους τραυματισμούς που προκαλούνται από καταναλωτικά
προϊόντα καθημερινής χρήσης.
Η ομάδα ανέλυσε τα στοιχεία εθνικής βάσης δεδομένων που αναφέρονται
στις επισκέψεις στα επείγοντα για τραυματισμούς από καταναλωτικά
προϊόντα στα γεννητικά όργανα ανδρών και γυναικών άνω των 18 ετών κατά
το διάστημα 2000-2010.
Συνολικά, 142.143 κρούσματα τραυματισμών έστειλαν στα επείγοντα
άνδρες και γυναίκες στη διάρκεια των εννέα αυτών ετών--ποσοστό που
αντιστοιχεί σε 15.794 ετησίως.
Η πιο κοινή αιτία τραυματισμού ήταν τα αθλητικά ατυχήματα σε όλες
τις ηλικίες. Αυτό περιλαμβάνει το ποδήλατο, το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο,
το αμερικανικό φούτμπολ και το μπέιζμπολ και τον εξοπλισμό αυτών των
αθλημάτων.
’λλοι τραυματισμοί στα γεννητικά όργανα προήλθαν από ρουχισμό ή
προϊόντα που χρησιμοποιούνται στο μπάνιο, για παράδειγμα το φερμουάρ
του παντελονιού ή η αποτρίχωση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|