Ένας πρώην κομμουνιστής που καπνίζει πούρο, πιστός καθολικός, ο
οποίος έχει ως πρότυπό του έναν πάπα: αυτός είναι ο άνθρωπος που
εξασφάλισε την Κυριακή το χρίσμα του υποψήφιου πρωθυπουργού της
κεντροαριστεράς.

Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα των προκριματικών εκλογών
για το χρίσμα του υποψηφίου πρωθυπουργού της κεντροαριστεράς, ο 61
ετών Πιερλουίτζι Μπερσάνι επικράτησε του αντιπάλου του, δημάρχου της
Φλωρεντίας Ματέο Ρέντσι με περίπου 61% έναντι 39%, μεγαλύτερη διαφορά
από την αναμενόμενη.

Με την κεντροαριστερά να ηγείται στις δημοσκοπήσεις ενόψει των
βουλευτικών εκλογών του 2003, ο Πιερλουίτζι Μπερσάνι μπαίνει σε
τροχιά να καταστεί πιθανώς ο επόμενος πρωθυπουργός της Ιταλίας μετά τη
λήξη της θητείας της κυβέρνησης του Μάριο Μόντι -εάν ο τελευταίος δεν
παραμείνει τελικώς με κάποιο τρόπο στο προσκήνιο.

Ο Μπερσάνι, γενικός γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος (ΔΚ), του
μεγαλύτερου κόμματος της ιταλικής αριστεράς, από το 2009 έχει μεγάλες
πιθανότητες να αναδειχτεί πρωθυπουργός ύστερα από τις εκλογές που
είναι προγραμματισμένες για τον Μάρτιο ή τον Απρίλιο, καθώς οι
δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ένας συνασπισμός με επικεφαλής το ΔΚ θα
εξασφάλιζε πλειοψηφία και στα δύο σώματα της βουλής.

Ωστόσο, η μετάβασή του στο Παλάτσο Κίτζι-- που φιλοξενεί το
πρωθυπουργικό γραφείο--μπορεί να ματαιωθεί αν τα εκλογικά αποτελέσματα
αποδειχτούν ατελέσφορα αναγκάζοντας το ΔΚ να συμμαχήσει με κεντρώο
συνασπισμό που επιθυμεί την παραμονή του Μόντι στην πρωθυπουργία.

Γιος μηχανικού από την βόρεια περιοχή της Εμίλια-Ρομάνια, ο οποίος
είχε ένα μικρό βενζινάδικο κοντά στην Πιατσέντσα, ο Μπερσάνι έχει
διατελέσει υπουργός Βιομηχανίας, Μεταφορών και Επιχειρήσεων στις
κεντροαριστερές κυβερνήσεις που βρέθηκαν στην εξουσία στις δεκαετίες
του 1990 και του 2000, το διάστημα δηλαδή που η εξουσία δεν βρισκόταν
στα χέρια του πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Ο Ρέντσι επιχείρησε στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας
να θέσει στο περιθώριο την παλαιά πολιτική φρουρά της Ιταλίας και
διαφήμισε φιλελεύθερες οικονομικές "συνταγές". Απέτυχε όμως να
προσελκύσει αρκετούς υποστηρικτές του πυρήνα της Αριστεράς, πολλοί εκ
των οποίων τον θεωρούν πολύ δεξιό.

Ο Μπερσάνι παρουσίαστηκε ως ένθερμος εκσυγχρονιστής διαφημίζοντας
τον ζήλο με τον οποίο αντιμετώπισε τα καρτέλ όταν ήταν υπουργός, αλλά
και δεσμευόμενος να περιορίσει τον αντίκτυπο των πρόσφατων
κυβερνητικών μέτρων, όπως για παράδειγμα τις σκληρές μεταρρυθμίσεις
στο συνταξιοδοτικό που επέβαλε ο Μόντι.

Σε μία τηλεμαχία στην οποία συμμετείχε ο Μπερσάνι ανέφερε ως
πρότυπο τον πάπα Ιωάννη ΚΓ'--τον ποντίφικα που προέβη στη μεταρρύθμιση
της Καθολικής Εκκλησίας την δεκαετία του 60 μέσω του Δεύτερου
Συμβουλίου του Βατικανού--"γιατί κατάφερε να αλλάξει τα πράγματα
αποκαθιστώντας την εμπιστοσύνη".

Ο επικεφαλής του ΔΚ προσπάθησε ακόμη να ανανεώσει το προφίλ του
δηλώνοντας σε βραδυνό τηλεοπτικό σόου θαυμαστής του συγκροτήματος της
χαρντ ροκ AC/DC.

Σε συνέντευξή του στο Γερμανικό Πρακτορείο στα τέλη Σεπτεμβρίου,
δεσμεύτηκε να σεβαστεί την κληρονομιά του Μόντι και να προσπαθήσει
παράλληλα να "προσθέσει περισσότερη δικαιοσύνη, περισσότερα δικαιώματα
και περισσότερες θέσεις εργασίας" στην πολιτική που εισήγαγε η
τεχνοκρατική του κυβέρνηση.

Ο Μπερσάνι δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να αναθέσει κάποιο αξίωμα
στον σημερινό πρωθυπουργό, ο οποίος δεν αποκλείεται να είναι ο
επόμενος πρόεδρος της χώρας, υπουργός Οικονομικών ή υποψήφιος για
κάποιο ανώτατο αξίωμα στην ΕΕ.

"Θεωρώ ότι η Ιταλία δεν μπορεί (να μείνει) χωρίς μία προσωπικότητα
σαν τον Μόντι", σχολίασε.

Σε μία από τις τελευταίες τηλεμαχίες είπε ότι οι πρώτες τρεις
προτεραιότητές του από τη θέση του πρωθυπουργού θα είναι: να
παραχωρήσει την ιταλική υπηκοότητα σε όσους έχουν γεννηθεί από ξένους
γονείς, να θεσπίσει έναν "σκληρό" νόμο κατά της μαφίας και κατά της
διαφθοράς και να λάβει μέτρα αρωγής των ανέργων και των μικρών
επιχειρήσεων.