 |
|
|  |  |  | 
Πλήττει πλέον όλο και νεότερες ηλικίες
Μορφή επιδημίας αρχίζει και αποκτά ο καρκίνος τού μαστού
Θεσσαλονίκη-(Ανταπόκριση Αγγέλα Φωτοπούλου)
Όλο και νεότερες ηλικίες πλήττει ο καρκίνος του μαστού αρχίζοντας να
αποκτά την έννοια της επιδημίας. Ενώ οι συνήθεις ηλικίες εκδήλωσής του
ήταν άνω των 55 ετών ,πλέον παρατηρείται αύξηση των κρουσμάτων στις
ηλικίες 20-40 ετών, επισημαίνει ο παθολόγος - ογκολόγος,
Γιάννης Μπουκοβίνας, με αφορμή ημερίδα με θέμα την πρόληψη, διάγνωση
και θεραπεία του καρκίνου του μαστού.
"Οι επιπτώσεις του καρκίνου του μαστού αυξάνονται παρότι δεν άλλαξε το
γονιδιακό προφίλ. ’λλαξε όμως o τρόπος ζωής. Τέσσερις χιλιάδες χημικές
ουσίες μπαίνουν στο σώμα μας καθημερινά και συμβάλουν στην επίπτωση
του καρκίνου. Έχει παρατηρηθεί ότι γυναίκες από τη νοτιοανατολική
Ασία, που είχαν ένα συγκεκριμένο πρότυπο διατροφής και χαμηλές
επιπτώσεις, όταν μετανάστευσαν σε χώρες της Αμερικής και της Δυτικής
Ευρώπης , μια γενιά αργότερα, είχαν τις ίδιες επιπτώσεις καρκίνου με
αυτές των γυναικών των χωρών αυτών. Αυτό οφείλεται στο στρες, στη
διατροφή, στη έλλειψη άσκησης , στην παχυσαρκία στην κατανάλωση
οινοπνεύματος και καπνού" εξηγεί ο κ Μπουκοβίνας.
Για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού θα πρέπει να γίνεται
ψηλάφηση , κλινική εξέταση , μαστογραφία και υπερηχογράφημα. Η
μαστογραφία συνιστάται να γίνεται μία φορά κάθε δύο χρόνια στις
ηλικίες 40-50 ετών και μία φορά το χρόνο μετά τα 50. Σε ορισμένες
περιπτώσεις γυναικών, όπως εκείνες με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου
του μαστού ή κρούσματος οποιουδήποτε καρκίνου σε δύο γενιές, σε
γυναίκες που σε νεαρή ηλικία είχαν υποβληθεί σε χημειοθεραπεία για
άλλο καρκίνο , πχ για λέμφωμα Hodgkin, ή είναι θετικές στο γονίδιο
BRCA 1,2 , συνιστάται μαστογραφία πριν την ηλικία των 40.
"Η μαστογραφία δεν είναι πανάκεια και μια κακή ερμηνεία της μπορεί να
οδηγήσει σε μη διάγνωση. Σε γυναίκες που έχουν ινοκυστική μαστοπάθεια
ένα ποσοστό 30% του καρκίνου του μαστού δεν διαγιγνώσκεται. Σε
περιπτώσεις που τα αποτελέσματα της μαστογραφίας και του
υπερηχογραφήματος δημιουργούν αμφιβολίες γίνεται μαγνητική
μαστογραφία" αναφέρει ο κ. Μπουκοβίνας τονίζοντας παράλληλα ότι οι
βιοψίες για την διάγνωση δεν πρέπει να γίνονται "ελαφρά τη καρδία",
διότι υπάρχει 1,6% πιθανότητα ανάπτυξης καρκινικών κυττάρων στην
περιοχή της ουλής.
Για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού κάθε γυναίκα θα πρέπει να
εκπαιδευτεί στο θέμα της διατροφής, με περιορισμό της κατανάλωσης
αλατιού και ζάχαρης και μείωση του σωματικού βάρους."Οι γυναίκες με
καρκίνο του μαστού των οποίων το βάρος αυξήθηκε μετά από μαστεκτομή ,
χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες, στατιστικά έχουν μεγαλύτερες
πιθανότητες υποτροπής από εκείνες των οποίων το σωματικό βάρος δεν
αυξήθηκε. Για τη δευτερογενή πρόληψη συνιστάται σε αυτές τις γυναίκες
να ασκούνται και να ακολουθούν μια ισορροπημένη και πλήρη διατροφή,
δηλαδή να μη στερούνται τίποτα αλλά να τρώνε λίγο από όλα. Επίσης να
κάνουν ασκήσεις ελέγχου του στρες, όπως διαλογισμό και γιόγκα ή ακόμη
και εξομολόγηση" συνιστά ο κ. Μπουκοβίνας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
