Αντίθετα με τους προκατόχους της, η Παρκ Γκεούν-χιέ γνωρίζει καλά το προεδρικό μέγαρο όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια πριν αναλάβει, μετά τη δολοφονία της μητέρας της, τον ρόλο της Πρώτης Κυρίας στο πλευρό του πατέρα της Παρκ Τσουνγκ-χι, που άσκησε την προεδρία επί 18 χρόνια.
Η Παρκ Γκεούν-χιέ ήταν εννέα ετών όταν ο πατέρας της κατέλαβε την εξουσία στη Νότια Κορέα το 1961 με στρατιωτικό πραξικόπημα. Άσκησε την εξουσία με σιδηρά πυγμή μέχρι τη δολοφονία του, το 1979. Η ηγεσία του εξακολουθεί να διχάζει τη χώρα: αρχιτέκτονας του νοτιοκορεατικού οικονομικού θαύματος μετά τον Πόλεμο της Κορέας (1950-1953), για τους μεν, απηνής διώκτης των ελευθεριών, για τους δε.
Υιοθετώντας συμφιλιωτικούς τόνους, η Παρκ Γκεούν-χιέ καταδίκασε δημόσια στην προεκλογική της εκστρατεία την καταστολή κατά τη διάρκεια της δεκαετίας 1960/1970: "Πιστεύω ότι μία αναλλοίωτη αξία της δημοκρατίας είναι ότι ο σκοπός δεν μπορεί να δικαιολογήσει τα μέσα στην πολιτική".
Η Παρκ Γκεούν-χιέ σπούδαζε στη Γαλλία το 1974 όταν ο πατέρας την κάλεσε πίσω, μετά τη δολοφονία της μητέρας της από έναν υποστηρικτή του κομμουνιστικού καθεστώτος της Βόρειας Κορέας. Πέντε χρόνια αργότερα, ο πατέρας της δολοφονήθηκε από τον επικεφαλής των νοτιοκορεατικών μυστικών υπηρεσιών και η ίδια εγκατέλειψε το προεδρικό μέγαρο και αποσύρθηκε από την δημόσια ζωή μέχρι το 1998, οπότε εξελέγη βουλευτής.
Η Παρκ, 60 ετών, δεν παντρεύτηκε ποτέ και δεν έχει παιδιά, κατάσταση την οποία κατόρθωσε να μετατρέψει σε εκλογικό πλεονέκτημα απέναντι σε έναν πληθυσμό κουρασμένο από οικογενειακά σκάνδαλα διαφθοράς πολλών προέδρων.
"Δεν έχω οικογένεια για να ασχοληθώ και δεν έχω παιδιά για να με κληρονομήσουν. Εσείς, ο λαός, είστε η οικογένειά μου και η ευτυχία σας είναι ο λόγος για τον οποίο παραμένω στην πολιτική", δήλωνε πριν από τις εκλογές.
"Όπως μία μητέρα που αφιερώνει τη ζωή της στην οικογένειά της, θα γίνω η Πρόεδρος που φροντίζει τη ζωή καθενός από εσάς", έλεγε απευθυνόμενη σε μία εκλογική βάση που θεωρεί τις συζυγικές και οικογενειακές φροντίδες θεμέλιο της νοτιοκορεατικής κοινωνίας.
Οι επικριτές της την θεωρούν απόμακρη και ψυχρή και την χαρακτηρίζουν "βασίλισσα των πάγων". Οι υποστηρικτές της επαινούν την ηρεμία της, τις ηγετικές της ικανότητες και μία μαχητικότητα που θα τής χρειασθεί σε μία πατριαρχική χώρα, όπου οι γυναίκες κατέχουν μόνο το 1% των ηγετικών επιχειρηματικών θέσεων.
Το 2006, κατά τη διάρκεια πολιτικής συγκέντρωσης ένας άνδρας της επιτέθηκε μαχαιρώνοντάς την στο πρόσωπο.
Κατά τη διάρκεια της πενταετούς θητείας της θα κληθεί να ασχοληθεί με επείγουσες υποθέσεις όπως η Βόρεια Κορέα. Η Παρκ αναφέρθηκε μετά την ορκωμοσία της στην πρόσφατη πυρηνική δοκιμή της Πιονγκγιάνγκ, χαρακτηρίζοντάς την απειλή για την επιβίωση και το μέλλον του κορεατικού λαού, δεσμεύθηκε ωστόσο να ακολουθήσει μία πολιτική βήμα-βήμα προσέγγισης της Βόρειας Κορέας.
Αντίθετα με τον προκάτοχό της Λι Μγιούνγκ-Μπακ, επίσης συντηρητικό, ο οποίος είχε υιοθετήσει σκληρή γραμμή, η Παρκ δήλωσε ότι η πολιτική της απέναντι στην Πιονγιάνγκ θα βασίζεται στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης, βήμα-βήμα , και επί τη βάσει μία αξιόπιστης δύναμης αποτροπής.
Θα κληθεί επίσης να απαντήσει τις αυξανόμενες ανησυχίες της μεσαίας τάξης, που πλήττεται από οικονομική ανασφάλεια και τις κοινωνικές ανισότητες.
Η ανάληψη της προεδρίας από μία γυναίκα αποτελεί ιστορικό γεγονός για την πατριαρχική Νότια Κορέα. Ωστόσο, σύμφωνα με την Κιμ Εούν-Γιού, διευθύντρια του Κέντρου για τις γυναίκες και την πολιτική, η Παρκ είναι γυναίκα μόνο με τη "βιολογική έννοια" του όρου. "Ως πολιτικός, τα τελευταία 15 χρόνια, η Παρκ δεν έκανε ορατές προσπάθειες για να βοηθήσει τις γυναίκες στην πολιτική ή σε άλλους τομείς", λέει.
