Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σοκ προκαλεί το ποσοστό αύξησης των οικογενειών που ζητούν βοήθεια από τα Κέντρα Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας των Παιδικών Χωριών SOS



Αθήνα -(Ανταπόκριση Κωνσταντίνα Μίχα)

«Αύξηση πάνω από 1.690% (σ.σ. χίλια εξακόσια ενενήντα τοις εκατό) παρουσίασε από το 2009 έως το 2013, το ποσοστό των οικογενειών που ζήτησαν βοήθεια από το πρόγραμμα Κέντρα Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας (ΚΣΠΟ) των Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος», τόνισε ο γενικός διευθυντής των χωριών SOS Γιώργος Πρωτόπαπας, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης που έγινε  στο Ίδρυμα Θεοχαράκη, των στοιχείων σχετικά με την ανταπόκριση αυτού του νέου προγράμματος. Ο κ. Πρωτόπαπας έκανε λόγο για σοκαριστικό ποσοστό αύξησης, περιγράφοντας ότι το 2009 το πρόγραμμα ΚΣΠΟ, το οποίο περιλαμβάνει υλική, ψυχολογική και εκπαιδευτική βοήθεια, εξυπηρετούσε 47 οικογένειες και σήμερα 900.

«Η αυξητική τάση των αιτημάτων συνεχίζεται και υπάρχει λίστα αναμονής, τουλάχιστον 20 έως 65 αιτήματα σε καθένα από τα έξι ΚΣΠΟ,» συμπλήρωσε ο διευθυντής κοινωνικής εργασίας και έρευνας των χωριών SOS, Στέργιος Σιφνιός, εξηγώντας πως «αυτοί οι άνθρωποι δεν πηγαίνουν στην πόρτα του ιδρύματος για να αφήσουν το παιδί τους αλλά για να ζητήσουν στήριξη». Το πρώτο Κέντρο Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας ξεκίνησε στην Αθήνα στην περιοχή της Κυψέλης και σήμερα με την υποστήριξη του «Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος» έχει δημιουργηθεί ένα δίκτυο ΚΣΠΟ. Υπάρχει προσπάθεια για αύξηση των δυνατοτήτων τους για υποστήριξη περισσότερων οικογενειών, αλλά συγχρόνως και η προσπάθεια δημιουργίας δύο ακόμα Κέντρων σε Πάτρα και Πειραιά.

Στην πλειονότητά τους (σε ποσοστό 80%), οι άνθρωποι που εξυπηρετήθηκαν ήταν Έλληνες, το 35% των οικογενειών ήταν μονογονεϊκές, το 20% πολύτεκνες και στο 15% των περιπτώσεων προσφέρθηκε βοήθεια και σε παππούδες και γιαγιάδες, όπως σημείωσε ο κ. Σιφνιός. Οι οικογένειες που προσφεύγουν στα ΚΣΠΟ εντάσσονται σε αυτά αφού πρώτα γίνει λεπτομερής έλεγχος της οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκονται από τους αρμόδιους του προγράμματος.

Όσον αφορά την υλική βοήθεια που προσφέρθηκε σε 2.500 παιδιά και ενηλίκους, δόθηκαν περισσότερα από 100.000 κουτιά γάλα, 36.000 λίτρα λάδι, 50 τόνοι ζυμαρικά, πάνες, τροφές για μωρά καθώς και 10 τόνοι ειδών ρουχισμού. Διατέθηκαν ακόμα φάρμακα, σαπούνια, αφρόλουτρα, οδοντόκρεμες, απορρυπαντικά, χαρτικά, αλλά και σχολικά είδη και παιχνίδια.

Παράλληλα, «γονείς και παιδιά λαμβάνουν δωρεάν ψυχοκοινωνικές υπηρεσίες στην κατεύθυνση της πρόληψης καταστάσεων, στις οποίες τα παιδιά λειτουργούν σε δυσμενείς συνθήκες ανάπτυξης, αλλά και δωρεάν υπηρεσίες θεραπευτικού χαρακτήρα, που αφορούν τη διάγνωση και τη θεραπεία προβλημάτων παιδιών με δυσκολίες (χαμηλή αυτοεκτίμηση, μαθησιακές δυσκολίες). Και στα έξι Κέντρα Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας λειτούργησαν, επίσης, 12 ομάδες δημιουργικής απασχόλησης, με 230 παιδιά ηλικίας από 5 έως 15 ετών». Υπάρχει εξάλλου, συνεχής συνεργασία με άλλα σωματεία, οργανισμούς και κοινωνικές υπηρεσίες για την προώθηση και επίλυση αναγκών, όχι μόνο αυτών των οικογενειών αλλά και άλλων ανθρώπων που έχουν ανάγκη.

Ο κ. Πρωτόπαπας ανέφερε ότι, λόγω της κρίσης, υπάρχει υποχώρηση των δωρεών από τον απλό κόσμο αλλά ευτυχώς υπάρχει στήριξη των ομογενών. Όμως, όπως προσέθεσε, «το ελληνικό κράτος και η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζουν να φορολογούν τα ιδρύματα και τα σωματεία που υποστηρίζουν τις ελληνικές οικογένειες μειώνοντάς τους έτσι τη δυνατότητα να συνεχίσουν να ανταποκρίνονται στις αυξανόμενες ανάγκες. Το 2011 πληρώσαμε φόρο 135 χιλιάδες ευρώ, για το 2012 πληρώνουμε τώρα, 115 χιλιάδες ευρώ, γιατί μειώθηκαν οι δωρεές και κάποια ποσά από έσοδα ενοικίων που είχαμε. Αλλά το πιο δύσκολο είναι ότι φορολογούνται ακόμα και οι ίδιες οι εγκαταστάσεις μας που λειτουργούμε τα προγράμματά μας, είτε τα κέντρα στήριξης όπου προσέρχονται οι οικογένειες να βοηθηθούν, είτε τα ίδια τα παιδικά χωριά SOS».

«Αυτή η παρουσίαση δεν γίνεται μόνο για να καταγράψει αυτά τα οποία ζούμε αλλά πολύ περισσότερο για να καταδείξει την αλληλεγγύη που έχει αναπτυχθεί ανάμεσά μας σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που βιώνουμε όλοι μας», τόνισε ο πρόεδρος των Παιδικών Χωριών SOS, Αναστάσιος Βρεττός.

Από το Ίδρυμα Νιάρχος η λειτουργική διευθύντρια, Έλλη Ανδριοπούλου, υπογράμμισε ότι «η συγκεκριμένη δωρεά εντάσσεται στην προσπάθεια του ιδρύματος να ανακουφίσει ευάλωτες κοινωνικές ομάδες στην περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα». Το πόσο εύκολο είναι να βρεθεί μια οικογένεια σε ανάγκη και να αποταθεί για να ταΐσει τα παιδιά της σε ιδρύματα όπως τα Παιδικά Χωριά SOS, υπογράμμισε η δημοσιογράφος Σοφία Παπαϊωάννου, σημειώνοντας ότι είναι πολύ σημαντικό να στηρίζονται τέτοιου είδους ιδρύματα που βοηθούν όσους έχουν ανάγκη. Από την πλευρά της η τραγουδίστρια Έλενα Παπαρίζου, που περιέγραψε τη δική της εμπειρία από τα Παιδικά Χωριά SOS, χαρακτήρισε πολύ σημαντικό το έργο τους και υποσχέθηκε να είναι πάντα δίπλα τους. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος Γιώργος Κουβαράς.

 




 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία