 |
|
|  |  |  |  Ο περίπατος βελτιώνει την μνήμη
Νέα Υόρκη
Δεν χρειάζεται να παιδεύεστε με σταυρόλεξα και άλλα «τρικ» για να διατηρήσετε την μνήμη σας και να αποφύγετε την άνοια.
Ένας χρόνος μέτριας αεροβικής σωματικής άσκησης, όπως το απλό περπάτημα ή το ανεβοκατέβασμα σκαλοπατιών, από ανθρώπους άνω των 55 ετών, είναι αρκετός για να αυξηθεί το μέγεθος του ιππόκαμπου στον εγκέφαλό τους, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση της μνήμης τους και γενικότερα του εγκεφάλου τους, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη, που έρχεται να επιβεβαιώσει τα οφέλη της φυσικής δραστηριότητας.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Πίτσμπουργκ, Ιλινόις, Ράις και Οχάιο, υπό τον καθηγητή ψυχολογίας Κερκ Έρικσον και τον Aρθουρ Κράμερ, διευθυντή του Ινστιτούτου Μπέκμαν, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στα «Πρακτικά» της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, μελέτησαν 120 εθελοντές μεσήλικες, ηλικίας 55 - 80 ετών, που έκαναν καθιστική ζωή και δεν έπασχαν από άνοια.
Οι εθελοντές χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες, μια που άρχισαν να ασκούνται περπατώντας για 40 λεπτά την μέρα επί τρεις μέρες την εβδομάδα και μια που έκανε άλλες σωματικές ασκήσεις, όπως έκτασης («στρέτσινγκ»). Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, μετά από ένα χρόνο, τα άτομα της πρώτης ομάδας που έκαναν αεροβική άσκηση, εμφάνισαν διόγκωση κατά 2,12% και 1,97% κατά μέσο όρο του αριστερού και δεξιού ιππόκαμπού τους αντίστοιχα, ενώ οι ίδιες περιοχές μειώθηκαν στη δεύτερη ομάδα κατά 1,40% και 1,43% αντίστοιχα.
«Αν και η ατροφία του ιππόκαμπου είναι τελικά σχεδόν αναπόφευκτη με το πέρασμα του χρόνου, δείξαμε ότι ακόμα και μια ήπια άσκηση επί ένα χρόνο μπορεί να αυξήσει το μέγεθος του ιππόκαμπου. Ο εγκέφαλος παραμένει εύπλαστος ακόμα και σε αυτή την ηλικία», δήλωσε ο Έρικσον.
«Με μια περιορισμένη επένδυση χρόνου και προσπάθειας, μπορείτε να επιφέρετε δραστικές βελτιώσεις στην μνήμη και την υγεία του εγκεφάλου και να γυρίσετε ανάποδα το ρολόι του χρόνου κατά περίπου δύο χρόνια», πρόσθεσε ο Κράμερ. Και οι δύο ερευνητές συμφώνησαν ότι όσο πιο έντονη είναι η άσκηση, τόσο μεγαλύτερα είναι δυνητικά τα οφέλη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
