|
| | | |
Τι προέκυψε απο αμερικανική έρευνα
Η παράλειψη του πρωινού φαγητού αυξάνει τον κίνδυνο για την καρδιά
Χάρβαρντ/ΗΠΑ
Οι άνθρωποι που δεν τρώνε πρωινό, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου, εμφράγματος και πρόωρου θανάτου, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που δείχνει ότι πιθανώς το πρωινό αποτελεί το σημαντικότερο γεύμα της ημέρας από άποψη υγείας του οργανισμού.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι είτε κανείς παραλείπει το πρωινό, είτε τρώει πολύ αργά το βράδυ, διαταράσσει τον μεταβολισμό του, με συνέπεια να αυξάνεται ο κίνδυνος για την καρδιά του. Ακόμα κι αν κανείς προσέχει τη διατροφή του, ασκείται σωματικά, δεν καπνίζει και γενικά ζει υγειινά, αν δεν τρώει πρωινό ή συνηθίζει να τρώει αργά τη νύχτα, η καρδιά του επιβαρύνεται.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή επιδημιολογίας Έρικ Ριμ της Ιατρικής Σχολής και της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Circulation" του Αμερικανικού Καρδιολογικού Συλλόγου, ανέλυσαν στοιχεία από σχεδόν 27.000 άνδρες, ηλικίας 45 έως 82 ετών, για μια περίοδο 16 ετών.
Η ανάλυση έδειξε ότι όσοι δεν έτρωγαν πρωινό λόγω αδιαφορίας, βιασύνης ή …αφηρημάδας, είχαν 27% μεγαλύτερο κίνδυνο εμφράγματος ή πρόωρου καρδιακού θανάτου σε σχέση με όσους έτρωγαν τακτικά το πρωινό τους. Εκείνοι που δεν τηρούν τη συνήθεια του πρωινού, είναι συνήθως νεότεροι από όσους τρώνε τακτικά το πρωί. Επίσης, συνήθως καπνίζουν, είναι ανύπαντροι, πίνουν περισσότερο αλκοόλ και ασκούνται λιγότερο.
Εξάλλου, όσοι τρώνε πολύ αργά τη νύχτα, κινδυνεύουν κατά 55% περισσότερο να εμφανίσουν στεφανιαία νόσο σε σχέση με όσους τρώνε σε λογική ώρα το βράδυ. Όμως, σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η δεύτερη κατηγορία ανθρώπων αποτελεί μικρότερη πηγή ανησυχίας, επειδή όσοι τρώνε μέσα στη βαθιά νύχτα, είναι πολύ λιγότεροι από όσους παραλείπουν το πρωινό φαγητό.
Όπως είπαν οι Αμερικανοί επιστήμονες, η παράλειψη του πρωινού αυξάνει έναν ή περισσότερους από τους καρδιολογικούς παράγοντες κινδύνου, όπως παχυσαρκία, υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλή χοληστερόλη, διαβήτη κ.α., με συνέπεια σταδιακά να αυξάνεται και ο κίνδυνος για έμφραγμα. Ακόμα, επισήμαναν πως αν και η έρευνα δεν συμπεριέλαβε γυναίκες, τα ευρήματά της αφορούν και αυτές, αν και αυτό θα πρέπει να επιβεβαιωθεί με μελλοντικές μελέτες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|