Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




H απειλή της Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας και οι ελπίδες για καλύτερη αντιμετώπισή της



Βαρκελώνη - (Αποστολή Μιχάλης Κεφαλογιάννης)

 Προβληματισμό και ανησυχία προκαλούν τα νέα δεδομένα που αφορούν στην αύξηση των πνευμονικών παθήσεων στην Ευρώπη και παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Πνευμονολογικής Εταιρείας που γίνεται στη Βαρκελώνη. Όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες, ένας στους δέκα θανάτους στις ευρωπαϊκές χώρες οφείλεται πλέον σε κάποια σοβαρή πάθηση των πνευμόνων, όπως ο καρκίνος και η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Τόνισαν, εξάλλου, ότι η αύξηση των νέων κρουσμάτων αναμένεται να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια. Στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι το 8,5% του πληθυσμού άνω των 40 ετών (10,5% άνδρες και 4,5% γυναίκες) αναπτύσσουν ΧΑΠ, η οποία καταγράφεται συχνότερα σε άνδρες που ζουν στην ελληνική επαρχία.

 

      Κάπνισμα και καυσόξυλα ευθύνονται για την ΧΑΠ

 

      Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα νεότερα στοιχεία που αφορούν τις αιτίες της νόσου. Ο κύριος προδιαθεσικός παράγοντας παραμένει το κάπνισμα, αλλά και η έκθεση σε βλαπτικά αέρια καύσης σε εσωτερικό χώρο, όπως το τζάκι, η ξυλόσομπα, το ψήσιμο σε μαγκάλι, σε συνδυασμό με τον κακό αερισμό του σπιτιού. «Υπάρχει γενετική προδιάθεση της ΧΑΠ, αλλά άλλοι είναι οι πιο σοβαροί παράγοντες που την προκαλούν» εξηγεί ο καθηγητής Ν. Πράις από τη Σκωτία και συμπληρώνει: «Αναμφισβήτητα, το κάπνισμα είναι ο πιο επιβαρυντικός παράγοντας. Ξέρουμε σήμερα ότι άνθρωποι που εργάζονται σε χώρους που συχνάζουν καπνιστές ή ζουν με συντρόφους καπνιστές χωρίς να καπνίζουν οι ίδιοι, εμφανίζουν, μετά από χρόνια, ΧΑΠ». Όσον αφορά τους καπνιστές, νεότερες μελέτες δείχνουν ότι ακόμα και αν διακόψουν το κάπνισμα, η ζημιά έχει γίνει σε αρκετές περιπτώσεις. Άνθρωποι που έχουν καπνίσει τουλάχιστον ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα για 20 χρόνια και έχουν διακόψει το κάπνισμα εμφανίζουν ΧΑΠ μετά τα 50 ή τα 60 τους χρόνια, προειδοποιούν οι επιστήμονες.

 

      Έγκαιρη διάγνωση για καλύτερη ποιότητα ζωής

 

 Οι επιστήμονες ήταν ξεκάθαροι όσον αφορά την αντιμετώπιση της νόσου. «Η ΧΑΠ ξεκινά συχνά με τον "αθώο" τσιγαρόβηχα, την εύκολη κούραση, ίσως την ήπια δύσπνοια. Όσο πιο γρήγορα πάει κάποιος στον γιατρό του για να εντοπίσει με ένα απλό τεστ αν έχει ΧΑΠ, τόσες περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να έχει καλύτερη ποιότητα ζωής, ζώντας με την ασθένεια, καθώς σπάνια οι άνθρωποι πεθαίνουν από αυτήν. Συνήθως, η μη αντιμετώπισή της, τους επιβαρύνει και καταλήγουν από κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας, όπως το έμφραγμα, ο διαβήτης, ο καρκίνος, ή μια πνευμονία, καθώς δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα πνευμόνια τους όταν τα χρειάζονται» επισημαίνει ο Τ. Γουόλς, πρόεδρος του Διεθνούς Ιδρύματος για τη ΧΑΠ. Το ζητούμενο για τους ανθρώπους με ΧΑΠ, οι οποίοι ουσιαστικά δυσκολεύονται σημαντικά να αναπνεύσουν και υποφέρουν από δύσπνοια η οποία τους κάνει δυσλειτουργικούς, είναι η καλύτερη ποιότητα ζωής.

 

      Νέα φάρμακα βοηθούν άμεσα στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων

 

      Τα καλά νέα είναι ότι οι νεότερες γενιές φαρμάκων μπορούν να τους παρέχουν αυτή την ποιότητα ζωής, με ασφάλεια. Νεότερα στοιχεία, που παρουσιάσθηκαν στη Βαρκελώνη για μια νέα συνδυασμένη θεραπεία, είναι πολύ ενθαρρυντικά. Πρόκειται για ένα εισπνεόμενο φάρμακο, που χορηγείται μία φορά την ήμερα, βοηθά στη συμμόρφωση των ασθενών στη θεραπεία, δρα άμεσα, αλλά και για περισσότερο από 24 ώρες. Το σημαντικό πλεονέκτημα της συνδυασμένης διπλής θεραπείας είναι ότι έχει ταχεία έναρξη δράσης από τα πρώτα πέντε λεπτά και παρατεταμένη βρογχοδιαστολή κατά τη διάρκεια 24ώρου, που διατηρήθηκε για έως 26 εβδομάδες.

      «Η ερευνητική ουσία QVA149 (βρωμιούχο γλυκοπυρρόνιο) έδειξε σημαντική βελτίωση της πνευμονικής λειτουργίας, της δύσπνοιας και της ποιότητας ζωής των ασθενών με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), συγκριτικά με όλες τις υπό σύγκριση ουσίες. Τα πρώτα αποτελέσματα από μια ανάλυση δεδομένων 4.891 ασθενών με ΧΑΠ, του προγράμματος κλινικής δοκιμής IGNITE, έδειξαν ότι η QVA149 προσέφερε ανώτερη, ταχεία και παρατεταμένη βελτίωση της πνευμονικής λειτουργίας και σημαντική μείωση της δύσπνοιας, συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο, αποτελέσματα που ίσχυσαν καθόλη τη διάρκεια των δοκιμών» αναφέρει ο Γερμανός καθηγητής Φ. Φογκελμάιερ.

      Η υπό αξιολόγηση -σε πρόγραμμα κλινικών μελετών, στο οποίο συμμετέχουν πάνω από 10.000 ασθενείς- ουσία QVA149 είναι ένας συνδυασμός σταθερής δόσης δύο βρογχοδιασταλτικών, της μηλεϊνικής ινδακατερόλης και του βρωμιούχου γλυκοπυρρονίου, ουσιών που χρησιμοποιούνται σήμερα από τους επαγγελματίες υγείας ως μεμονωμένες θεραπείες της ΧΑΠ.  Ακόμη ένα πλεονέκτημα της νέας συνδυασμένης θεραπείας είναι ότι μειώνει τις κρίσεις στους ασθενείς, αλλά δεν φαίνεται να καθυστερεί ή να αναστρέφει την πορεία της νόσου.

      Η ουσία έλαβε πρόσφατα θετική γνωμοδότηση για έγκριση από την Επιτροπή Φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, τον Ιούλιο του 2013, ως βρογχοδιασταλτική θεραπεία συντήρησης για την ανακούφιση των συμπτωμάτων σε ενήλικες ασθενείς με ΧΑΠ και αναμένεται, μέσα στον Οκτώβριο, να πάρει έγκριση για να κυκλοφορήσει στην Ευρώπη.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία