Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Νέο φάρμακο για τον καρκίνο του προστάτη κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Αγγέλα Φωτοπούλου)

Ένα νέο φάρμακο για τον καρκίνο του προστάτη που κυκλοφόρησε τους τελευταίους μήνες και στην Ελλάδα μπορεί να χρησιμοποιείται μετά τη θεραπεία πρώτης γραμμής και πριν ο ασθενής υποβληθεί σε χημειοθεραπεία. Πρόκειται για την οξική αμπιρατερόνη που είναι αναστολέας βιοσύνθεσης ανδρογόνων, που χορηγείται μία φορά την ημέρα και δεν έχει τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας. Τα παραπάνω επισημάνθηκαν στη διάρκεια συνέντευξης τύπου με αφορμή το Θ΄ Μακεδονικό Ουρολογικό Συμπόσιο που διοργανώνει από 17-20 Οκτωβρίου η Ουρολογική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος (ΟΕΒΕ).

Όπως ανέφερε ο αντιπρόεδρος της ΟΕΒΕ Ιωάννης Βακαλόπουλος στις περιπτώσεις μη εγχειρήσιμου καρκίνου του προστάτη χορηγείται ορμονοθεραπεία και εφόσον αυτή δεν αποδώσει ως θεραπεία πρώτης γραμμής ο ασθενής αντί να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία μπορεί να πάρει οξική αμπιρατερόνη η οποίο επιφέρει πλήρη στέρηση των ανδρογόνων που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν από τον οργανισμό. Το φάρμακο αυτό μπορεί να χορηγηθεί και μετά από χημειοθεραπεία.

Η ανδρική ορμόνη τεστοστερόνη διεγείρει τους καρκίνους του προστάτη ενώ η διακοπή της παραγωγή της από τον οργανισμό μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξη του καρκίνου και ακόμη να τον συρρικνώσει. Το μεγαλύτερο ποσοστό τεστοστερόνης παράγεται από τους όρχεις ενώ ένα μικρό ποσοστό παράγεται από άλλον ιστό στο σώμα, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του καρκίνου με τη συμβολή ενός του ενζύμου κυτόχρωμα Ρ17. Η οξική αμπιρατερόνη αποκλείει το ένζυμο αυτό, με αποτέλεσμα να σταματά την παραγωγή της τεστοστερόνης στους όρχεις και στους άλλους ιστούς του σώματος.

Όλες οι παθήσεις του ουροποιητικού είναι ιάσιμες εφόσον προληφθούν και αντιμετωπιστούν έγκαιρα, επισήμανε από την πλευρά του ο πρόεδρος της ΟΕΒΕ Χάρης Αηδονόπουλος. “Η σύγχρονη αντιμετώπιση της υπερπλασίας του προστάτη, η φαρμακευτική και χειρουργική αλλά και η σύγχρονη αντιμετώπιση της λιθίασης του ουροποιητικού αποτελούν πυλώνες της ουρολογίας, απαιτώντας σύγχρονη επιστημονική ενημέρωση των ιατρών αλλά και των ασθενών προκειμένου να έχουμε το βέλτιστο αποτέλεσμα, παρέχοντας καλύτερη ποιότητα ζωής και συνεκτιμώντας πάντα την πρόληψη”, πρόσθεσε ο κ. Αηδονόπουλος.

Στο πλαίσιο του συνεδρίου θα πραγματοποιηθεί στις 17 Οκτωβρίου στο ξενοδοχείο Grand Hotel Palace (Μοναστηρίου 305) ειδική ενημερωτική εκδήλωση για το κοινό σχετικά με όλα τα θέματα υγείας του ουροποιητικού.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία