|
| | | |
Εχει πάρει πλέον διαστάσεις πανδημίας
Η άσκηση και η υγιεινή διατροφή η καλύτερη «ασπίδα» κατά του σακχαρώδη διαβήτη
Αθήνα - (Ανταπόκριση ΄Εφη Φουσέκη)
Απλό περπάτημα μισής ώρας την ημέρα μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη κατά 35%-40%, και αν αυτή η εύκολη φυσική δραστηριότητα συνδυαστεί με έναν υγιεινό τρόπο ζωής και καλύτερες διατροφικές συνήθειες, αποτελεί την καλύτερη «ασπίδα» παιδιών και ενηλίκων κατά του σακχαρώδη διαβήτη.
Αυτό επεσήμανε ο πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Έρευνας, Πρόληψης και Θεραπείας του Σακχαρώδη Διαβήτη και των Επιπλοκών του (Ε.ΚΕ.ΔΙ.), καθηγητής Παθολογίας, Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού και Σακχαρώδη Διαβήτη, Σωτήριος Ράπτης, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, με αφορμή την Εβδομάδα Ευαισθητοποίησης κατά του Σακχαρώδη Διαβήτη, που κορυφώνεται την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη, με κεντρικό σύνθημα «Ας τιθασεύσουμε το σακχαρώδη διαβήτη τώρα».
Η πρόληψη και η εκπαίδευση των ατόμων με διαβήτη για τη σωστή αντιμετώπιση της ασθένειας είναι τα βασικά θέματα στα οποία επικεντρώνει τις προσπάθειες της η Διεθνής Ομοσπονδία Διαβήτη και στο πλαίσιο της παγκόσμιας ενημερωτικής εκστρατείας, με σύνθημα «Πρόλαβε το διαβήτη σου κι αν έχεις ήδη αντιμετώπισέ τον σωστά», το υπουργείο Υγείας αναπτύσσει δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης που στοχεύουν τόσο στην αποτελεσματική πρόληψη όσο και στην έγκαιρη διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη.
Η Ελλάδα συμμετέχει επίσης και στην παγκόσμια πρωτοβουλία φωταγώγησης κεντρικών κτιρίων και έτσι το κτίριο του Ελληνικού Κοινοβουλίου θα φωταγωγηθεί με το παραδοσιακό μπλε χρώμα της παγκόσμιας εκστρατείας κατά του σακχαρώδη διαβήτη.
Στην όλη προσπάθεια συμμετέχει και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ) και όπως είπε ο προεδρός του, Γιώργος Πατούλης, την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου, και ώρες 09:00 - 17:00, θα διενεργούνται στο Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής (Σεβαστουπόλεως 113, Αθήνα, τηλ. 2103816404, 3304008) δωρεάν μετρήσεις γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c) στους κατοίκους του Λεκανοπεδίου, από εξειδικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό, με απλή αιμοληψία από το δάκτυλο.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες ο σακχαρώδης διαβήτης έχει πάρει διαστάσεις «πανδημίας» την τελευταία δεκαπενταετία, καθώς ο αριθμός των ατόμων με διαβήτη σε ολόκληρο τον κόσμο έχει, πλέον, σχεδόν διπλασιαστεί και από 151 εκατομμύρια το 2000, σήμερα ξεπερνούν τα 300 εκατ. Το πλέον απογοητευτικό, όμως, είναι ότι η «έκρηξη» αυτή αναμένεται να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, καθώς έως το 2020 ο συνολικός αριθμός των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη υπολογίζεται ότι θα έχει φτάσει τα 600 εκατομμύρια.
Στην Ελλάδα , τόνισε ο κ. Ράπτης, τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 και 2 ανέρχονται σήμερα σε 1.200.000, δηλαδή ποσοστό περίπου 12% του γενικού πληθυσμού, ενώ ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό πάσχει χωρίς να το γνωρίζει.
Ιδιαίτερα ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, που αποτελεί το 95% του συνόλου των ατόμων με διαβήτη, χαρακτηρίζεται από τους ειδικούς ως «ύπουλος», καθώς τα πρώτα χρόνια της υπάρξεώς του υφίσταται χωρίς να εκδηλώνει συμπτώματα και σύμφωνα με τους επιστήμονες η υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης του στο δυτικό κόσμο αποτελεί μια σαφή ένδειξη για τη συσχέτισή του με το σύγχρονο τρόπο ζωής, τις κακές διατροφικές συνήθειες, το κάπνισμα, την παχυσαρκία και την έλλειψη σωματικής άσκησης. Αποτελεί τη βασική αιτία θανάτου για περίπου 7.000.000 άτομα ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο και συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών επεισοδίων, νεφρικής ανεπάρκειας, νευροπάθειας, μονίμων βλαβών του αμφιβληστροειδούς του οφθαλμού και άλλων σοβαρών επιπλοκών.
«Η παγκόσμια αυτή επιδημία πρέπει να αναχαιτιστεί με τη λήψη προληπτικών διαγνωστικών και παιδαγωγικών μέτρων» ανέφερε ο κ. Ράπτης, προσθέτοντας ότι η υγεία των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη εξαρτάται κατά μεγάλο μέρος από τους ίδιους, ενώ ο γενικός πληθυσμός θα πρέπει να προσανατολιστεί σε αλλαγή του τρόπου ζωής του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|