 |
|
|  |  |  |  Βιο-εκτυπωτές θα αναλαμβάνουν να επουλώνουν τραύματα από έγκαυμα
Αυτί τυπώθηκε σε μισή μόνο ώρα!
Παρίσι
Καλού - κακού μην πετάξετε τον παλιό σκονισμένο εκτυπωτή σας ψεκασμού μελάνης (ink-jet), γιατί μπορεί να σας φανεί χρήσιμος στο μέλλον για να τυπώνετε? δέρμα. Οι επιστήμονες αναπτύσσουν μια καινοτομική τεχνολογία «εκτύπωσης» μοσχευμάτων δέρματος για ανθρώπους που έχουν υποστεί εγκαύματα, χρησιμοποιώντας όχι τίποτε υπερ-εξελιγμένες ιατρικές συσκευές, αλλά κοινούς φορητούς εκτυπωτές γραφείου.
Οι νέες τεχνολογίες παρουσιάστηκαν, από τον καθηγητή Χοντ Λίπσον του Εργαστηρίου Υπολογιστικής Σύνθεσης του πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ και τον Τζέιμς Γιού της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Γουέικ Φόρεστ της Β. Καρολίνα, στο τελευταίο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης (AAAS), σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ» και το περιοδικό ?Science?.
Το υπουργείο Aμυνας των ΗΠΑ χρηματοδοτεί τη σχετική έρευνα, επειδή θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ιδιαίτερα στο πεδίο της μάχης από το στρατό για την αποκατάσταση τραυμάτων από γιατρούς που θα μεταφέρουν επί τόπου τον βιο-εκτυπωτή (το 30% των τραυμάτων στην μάχη αφορούν εγκαύματα).
Αρκεί μόνο η λήψη δείγματος κυττάρων από τον τραυματία, προκειμένου στη συνέχεια το μηχάνημα να «εκτυπώσει» συμβατό δέρμα, χρησιμοποιώντας καλλιέργειες κυττάρων αντί για μελάνη και το ανθρώπινο σώμα αντί για χαρτί! Μέχρι στιγμής έχουν εκτυπωθεί δερματικά μοσχεύματα διαστάσεων δέκα επί δέκα εκατοστών για γουρούνια.
Μια εναλλακτική τεχνική πηγαίνει ακόμα πιο πέρα από το σχετικά δισδιάστατο δέρμα, καθώς χρησιμοποιεί κύτταρα, μια ειδική γέλη και άλλα υλικά για να δημιουργήσει χόνδρο. Ο τρισδιάστατος εκτυπωτής, σύμφωνα με τη σχετική επίδειξη που έγινε, μέσα σε μισή ώρα μπορεί να «τυπώσει» ένα αυτί! Η συσκευή λειτουργεί σαν εκτυπωτής ink-jet, καθώς ψεκάζει πλαστικό, άλλα υλικά και βαθμιαία, στρώμα-στρώμα, δημιουργεί ένα όργανο του σώματος.
Τα μέχρι τώρα πειράματα σε ζώα έχουν δείξει ότι αυτή η τεχνολογία βιο-εκτύπωσης είναι πολλά υποσχόμενη, αν και υπάρχουν προβλήματα, όπως είπε ο Λίπσον, που σχετίζονται πρωτίστως με το ότι δεν είναι όλα τα κύτταρα ευεπίφορα στον χειρισμό τους για «εκτύπωση».
Αν και εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι κάποια μέρα η εκτύπωση δέρματος θα αποτελεί συνηθισμένη και ασφαλή διαδικασία, επεσήμανε ότι βρίσκεται ακόμα στο πειραματικό στάδιό της και χρειάζεται περαιτέρω βελτίωση πριν εφαρμοστεί σε ανθρώπους. Κυρίως πρέπει να διασφαλιστεί ότι οποιοδήποτε εκτυπωμένο μόσχευμα θα συνδεθεί σωστά με τα αιμοφόρα αγγεία του σώματος, ώστε να τροφοδοτείται κανονικά με αίμα και οξυγόνο. Ο Γιού εκτίμησε ότι η εκτύπωση δέρματος θα είναι έτοιμη για χρήση σε λίγα χρόνια και, σε μια 20ετία το πολύ, θα έχει γίνει πια η κύρια πρακτική για την αποκατάσταση εγκαυμάτων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
