Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Νέα φαρμακευτική θεραπεία για την ηπατίτιδα C θεράπευσε πάνω από το 90% των ασθενών με κίρρωση του ήπατος 

Απαλλάσει το 90% των ασθενών 

Σωτήρια θεραπεία για την κίρρωση τού ήπατος



Πανεπιστήμιο τού Τέξας

Μια νέα υπό δοκιμή φαρμακευτική θεραπεία για την ηπατίτιδα C θεράπευσε μέσα σε 12 εβδομάδες πάνω από το 90% των ασθενών με κίρρωση του ήπατος. Οι ειδικοί κάνουν λόγο για «σημαντικό ορόσημο» και «σημείο καμπής» για τη θεραπεία της νόσου, χωρίς καν τη χρήση εμβολίου. Το νέο φάρμακο (στην πραγματικότητα ένα "κοκτέιλ" φαρμάκων) αναμένεται να κυκλοφορήσει στην αγορά έως τις αρχές του 2015.

Ιστορικά, τα ποσοστά θεραπείας της ηπατίτιδας C σε ασθενείς με κίρρωση ήσαν μέχρι σήμερα κάτω από 50%, ενώ οι τρέχουσες θεραπείες δεν θεωρούνται ασφαλείς για πολλούς από αυτούς. Η ηπατίτιδα C είναι η βασική αιτία για την κίρρωση του ήπατος, τις μεταμοσχεύσεις ήπατος και τον καρκίνο του ήπατος.

Οι επιστήμονες από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον καθηγητή Φρεντ Πούρνταντ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τέξας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "New England Journal of Medicine", καθώς και ταυτόχρονη ανακοίνωση στο «Διεθνές Συνέδριο Ήπατος» στο Λονδίνο, σύμφωνα με το BBC, δοκίμασαν το νέο «κοκτέιλ» φάρμακων (ΑΒΤ-450/ριτοναβίρη, ομπιτασβίρη, ντασαμπουβίρη και ριμπαβιρίνη), το οποίο λαμβάνεται με χάπια από το στόμα, σε 78 νοσοκομεία της Ισπανίας, Γερμανίας, Αγγλίας, Καναδά και ΗΠΑ το 2013.

Δύο ξεχωριστές κλινικές δοκιμές (της τελική φάσης 3) έγιναν: μία με 208 ασθενείς που διήρκεσε 12 εβδομάδες και άλλη μία με 172 ασθενείς επί 24 εβδομάδες. Όλοι οι ασθενείς είχαν κίρρωση του ήπατος, γεγονός που έδειχνε ότι η λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας βρισκόταν σε προχωρημένο επίπεδο.

Μετά από 12 εβδομάδες χορήγησης του φαρμάκου, οι 191 από τους 208 ασθενείς (ποσοστό σχεδόν 92%) δεν είχαν πια καθόλου τον ιό της ηπατίτιδας C στο αίμα τους, ποσοστό που αυξήθηκε σε 96% (165 στους 172 ασθενείς), όταν η θεραπεία διήρκεσε διπλάσιο χρόνο (24 εβδομάδες).

Τον ενθουσιασμό του εξέφρασε ο δρ Πούρνταντ: «Είναι φανταστικό. Υπάρχει τελικά ελπίδα για το μέλλον των ασθενών». Όπως είπε, το φάρμακο στοχεύει μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη και εμποδίζει την αναπαραγωγή της, με τελικό αποτέλεσμα ο ιός να εξαφανίζεται.

Η μελέτη εστιάστηκε σε ασθενείς με ηπατίτιδα γενότυπου 1 (υπάρχουν επίσης οι γενότυποι 1 και 3, που είναι πολύ πιο σπάνιος). Οι κύριες παρανέργειες της νέας θεραπείας είναι κόπωση, πονοκέφαλοι και ναυτία.

Η ηπατίτιδα είναι μια νόσος που μεταδίδεται μέσω του αίματος και άλλων σωματικών υγρών ενός μολυσμένου ατόμου και η οποία μεταφέρεται σε άλλο άτομο συχνά από βελόνες (τατουάζ, κοινής χρήσης ναρκωτικών κ.α.). Η υπάρχουσα θεραπεία της ηπατίτιδας C με ιντερφερόνη μπορεί να περιλαμβάνει ενέσεις επί ένα έτος, να έχει διάφορες παρενέργειες (κατάθλιψη, εξάντληση κ.α.), ενώ σε ορισμένους ασθενείς ο ιός επανεμφανίζεται. Επίσης, λόγω της μεγάλης τοξικότητας, η ιντερφερόνη δεν θεωρείται ασφαλής για αρκετούς ασθενείς προχωρημένου σταδίου με κίρρωση του ήπατος.

Ο έλληνας ιολόγος Γκίκας Μαγιορκίνης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης χαρακτήρισε «μείζονα πρόοδο» τη νέα θεραπεία ασθενών με κίρρωση. Από την άλλη, η νέα μελέτη δεν έδειξε κατά πόσο μειώνεται η πιθανότητα καρκίνου μακροπρόθεσμα, καθώς αναστρέφεται η κίρρωση και η ολική καταστροφή του ήπατος. Επίσης, όπως είπε ο Γκίκας Μαγιορκίνης, μένει να αποδειχτεί αν η νέα φαρμακευτική αγωγή εμποδίζει ή όχι την περαιτέρω μετάδοση του ιού μεταξύ των ανθρώπων.

Οι φαρμακευτικές εταιρείες έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους να βρουν νέα φάρμακα για την χρόνια ηπατίδια C, μία εν δυνάμει θανατηφόρο νόσο που πλήττει περίπου 150 εκατ. ανθρώπους παγκοσμίως. Η πιο πρόσφατη περίπτωση είναι ένα φάρμακο της Gilead Sciences, ενώ ανάλογα κινούνται οι εταιρείες AbbVie, Merck και Bristol-Myers-Squibb, οι οποίες ανακοίνωσαν στο ίδιο συνέδριο του Λονδίνου πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα από δικές τους κλινικές δοκιμές.

Προ μηνών εγκρίθηκε το φάρμακο Sovaldi της Gilead, το οποίο, όπως εκτιμούν οι αναλυτές, σύμφωνα με τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», μπορεί να εξελιχτεί στο πιο πετυχημένο νέο φάρμακο στην ιστορία της φαρμακοβιομηχανίας, με αναμενόμενες πωλήσεις 5 έως 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέσα στο 2014. Όμως ήδη ασκείται κριτική για την πολύ υψηλή τιμή της νέας θεραπείας (τουλάχιστον 1.000 δολάρια τη μέρα) και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ζήτησε να γίνει «συνδυασμένη προσπάθεια», ώστε να πέσει η τιμή (η Gilead πάντως δήλωσε ότι το κόστος είναι λογικό).

Σε κάθε περίπτωση, όπως έγραψαν οι επιστήμονες στο "New England Journal of Medicine", «είναι δυνατό πια να φανταστούμε την παγκόσμια εκρίζωση της νόσου». Αυτό σημαίνει μια ολοένα πιο ανταγωνιστική αγορά φαρμάκων για τη νόσο μέσα στα επόμενα χρόνια. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία