 |
|
|  |  |  |  Νέες δυνατότητες σπουδών στα γερμανικά πανεπιστήμια προσελκύουν Έλληνες φοιτητές
Θεσσαλονίκη
Ολοένα και περισσότεροι Έλληνες αναμένεται να στραφούν τα επόμενα χρόνια για σπουδές στη Γερμανία, συνυπολογίζοντας την ποιότητα της προσφερόμενης εκπαίδευσης στα ακαδημαϊκά ιδρύματα, το χαμηλό κόστος σπουδών και τις νέες ειδικότητες σε πανεπιστήμια, τεχνολογικά ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα, που συνδέονται με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας.
Σήμερα, περισσότεροι από 5.000 Έλληνες προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές σπουδάζουν σε δημόσια ακαδημαϊκά ιδρύματα της Γερμανίας, όπου μόνο σε τέσσερα από τα 16 κρατίδια της Ομοσπονδίας επιβάλλονται δίδακτρα, που φτάνουν -κατά το ανώτερο- μέχρι και τα 500 ευρώ ανά εξάμηνο.
Σύμφωνα με τη διευθύντρια του ενημερωτικού κέντρου της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών, DAAD, Katia Jaeckel, λειτουργούν περισσότερα από 100 δημόσια πανεπιστήμια και 300 τεχνολογικά ιδρύματα εφαρμοσμένων επιστημών. Η διδασκαλία γίνεται στη γερμανική γλώσσα, γι αυτό και αποτελεί μία από τις προϋποθέσεις, μαζί με το απολυτήριο λυκείου ή του πτυχίου, φοίτησης σε γερμανικό πανεπιστήμιο. Ωστόσο, «τα δύο τελευταία χρόνια υπήρξε αύξηση σε νέα αγγλόφωνα τμήματα και προγράμματα σπουδών, τόσο στα πανεπιστήμια όσο και στα τεχνολογικά ιδρύματα, ειδικά στους κλάδους εκείνους που υπάρχει έλλειψη, Πολυτεχνεία και Θετικές Επιστήμες, γεγονός που αναμένεται να προσελκύσει ακόμη περισσότερους ξένους φοιτητές», δήλωσε η κ. Jaeckel.
Η στροφή στην προτίμηση των γερμανικών πανεπιστημίων αποδίδεται, επιπλέον, στην αύξηση των διδάκτρων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Βρετανία, που αποτελούσαν μέχρι σήμερα βασικό προορισμό Ελλήνων φοιτητών, αλλά και τις νέες ειδικότητες που έχουν συμπεριλάβει τα γερμανικά πανεπιστήμια στα προγράμματα σπουδών τους.
Οι Έλληνες φοιτητές στη Γερμανία επιλέγουν στην πλειοψηφία τους Πολυτεχνικές Σχολές, τη Νομική, εξαιτίας της συγγένειας του γερμανικού με το ελληνικό δίκαιο που δίνει τη δυνατότητα επιστροφής στην Ελλάδα, και την Ιατρική, έναν τομέα στον οποίο οι Έλληνες καταλαμβάνουν τη δεύτερη θέση, μετά τους Αυστριακούς, σε αριθμό γιατρών που πραγματοποιούν εκεί την ειδικότητά τους ή εργάζονται.
«Αυτή τη στιγμή η αγορά εργασίας της Γερμανίας "αναζητεί" 100.000 αποφοίτους Πολυτεχνείου για να καλύψουν θέσεις στην βιομηχανία της χώρας και αυτό είναι σημαντικό κίνητρο», αναφέρει η διευθύντρια του ενημερωτικού κέντρου.
Ταυτόχρονα, τα ακαδημαϊκά ιδρύματα της Γερμανίας λαμβάνουν σε σημαντικό βαθμό υπόψη τους τις αναδυόμενες ανάγκες σε επιστημονικούς κλάδους που θα έχουν ζήτηση στο μέλλον, όπως η ιατρική φυσική για το χειρισμό μηχανημάτων στα χειρουργεία, οι νευροεπιστήμες, σε συνδυασμό με τον κλάδο της πληροφορικής και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για τα οποία παρέχουν ήδη εκπαίδευση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
