Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Στο πρόγραμμα συμμετείχε και Ομογενής επιστήμονας

Πρώτη φορά δημιουργήθηκε στο εργαστήριο «μίνι» ανθρώπινο στομάχι με τη βοήθεια βλαστοκυττάρων 



Πανεπιστήμιο Σινσινάτι/ΗΠΑ

   Επιστήμονες στις ΗΠΑ -μεταξύ των οποίων μία ελληνικής καταγωγής- κατάφεραν για πρώτη φορά, με τη βοήθεια πολυδύναμων βλαστικών κυττάρων, να δημιουργήσουν στο εργαστήριο ένα λειτουργικό τρισδιάστατο ιστό ανθρώπινου στομαχιού. Σε πρώτη φάση το νέο επίτευγμα στο πεδίο της αναγεννητικής ιατρικής θα βοηθήσει στην καλύτερη μελέτη των διαφόρων ασθενειών που αφορούν το στομάχι και στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων.

      Οι ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου και του Νοσοκομείου Παίδων του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι, με επικεφαλής τον αναπτυξιακό βιολόγο Τζιμ Γουέλς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το ίδιο και το "Science", ανακοίνωσαν ότι ήδη χρησιμοποίησαν το μίνι εργαστηριακό στομάχι (που αποκαλείται και «γαστρικό οργανοειδές») για να μελετήσουν τη λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (H.pylori), μία βασική αιτία του έλκους και του καρκίνου του στομάχου. Οι επιστήμονες δήλωσαν εντυπωσιασμένοι από το πόσο γρήγορα ο παθογόνος μικροοργανισμός μόλυνε τον επιθηλιακό ιστό του στομαχιού, ενώ ενεργοποίησε και ένα γονίδιο (c-Met) που προκαλεί καρκίνο.

      «Μέχρι τώρα κανείς δεν είχε ποτέ παράγει γαστρικά κύτταρα από ανθρώπινα πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα. Επιπλέον, ανακαλύψαμε πώς να προχωρούμε στον σχηματισμό τρισδιάστατου γαστρικού ιστού με πολύπλοκη αρχιτεκτονική και κυτταρική σύνθεση» δήλωσε ο Τζιμ Γουέλς. Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες αρκούνταν στην μελέτη πειραματόζωων (ποντικιών), των οποίων όμως το στομάχι διαφέρει από το ανθρώπινο.

      Οι επιστήμονες θα χρησιμοποιήσουν πλέον αυτά τα μίνι ανθρώπινα στομάχια για να «ξεκλειδώσουν» περαιτέρω τα μυστικά του ανθρώπινου στομαχιού. Μεταξύ άλλων, θα μελετήσουν καλύτερα τις βιοχημικές διαδικασίες, εξαιτίας των οποίων η παχυσαρκία τροφοδοτεί τον διαβήτη και το μεταβολικό σύνδρομο.

      Το μίνι στομάχι χρειάστηκε περίπου ένα μήνα για να αναπτυχθεί στο εργαστήριο και να φθάσει τα τρία χιλιοστά σε διάμετρο και μέγεθος μικρότερο από μπιζέλι. Η ανάπτυξη του μικροσκοπικού οργάνου μπορεί να γίνει με αφετηρία τόσο εμβρυικά βλαστικά κύτταρα, όσο και σωματικά κύτταρα (του δέρματος) που έχουν αναπρογραμματιστεί σε πρώτη φάση για να γίνουν πολυδύναμα - βλαστικά και μετά μετατρέπονται σε γαστρικά.

      Ο τελικός στόχος είναι να αναγεννάται στο εργαστήριο πλήρης στομαχικός ιστός που θα αντικαθιστά τα κατεστραμμένα σημεία του φυσικού στομαχιού του ασθενούς λόγω έλκους. Ήδη η ερευνητική ομάδα του Τζιμ Γουέλς άρχισε να δοκιμάζει τη χρήση των μικροσκοπικών στομαχικών ιστών του εργαστηρίου για να «μπαλώσει» τρύπες στο στομάχι πειραματόζωων (ποντικιών).

Στην έρευνα συμμετείχε η Γιάννα Ζαβρού, επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Μοριακής και Κυτταρικής Φυσιολογίας του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι.

      Και άλλα όργανα μέχρι σήμερα έχουν αναπαραχθεί στο εργαστήριο, όπως νεφρά, ήπαρ και -πιο πρόσφατα- έντερο.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία