Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τα λιγότερο ευτυχισμένα παιδιά είναι εκείνα στη Νότια Κορέα



Σεούλ

Τα παιδιά στη Νότια Κορέα είναι τα λιγότερο ευτυχισμένα σε σχέση με τα παιδιά σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες, ανακοίνωσε  η κυβέρνηση της Σεούλ, επικαλούμενη ως αιτία πρόκλησης αυτού του φαινομένου το αυστηρό εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας.

Η Νότια Κορέα βρίσκεται στην τελευταία θέση του καταλόγου μεταξύ των 30 χωρών σε ό,τι αφορά τον βαθμό ικανοποίησης των παιδιών από τη ζωή τους – σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της χώρας. Ακολουθούν η Ρουμανία και η Πολωνία.

"Ο βαθμός ικανοποίησης που έχουν τα παιδιά από τη ζωή τους συνδέεται με το ακαδημαϊκό στρες κι ακολουθούν η βία στα σχολεία, ο εθισμός στο Ίντερνετ, η αμέλεια και η βία στον κυβερνοχώρο", ανακοίνωσε το υπουργείο αναφερόμενο στην έρευνα που πραγματοποίησε σε περισσότερα από 4.000 νοικοκυριά με ανήλικα παιδιά (δηλαδή μικρότερα των 18 ετών).

Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Τζιμ Γιονγκ Κιμ, Νοτιοκορεάτης και ο ίδιος, δήλωσε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα επιβαρύνει πολύ τα παιδιά καθώς καλλιεργεί τον ανταγωνισμό και απαιτεί πολλές ώρες διαβάσματος.

Τα αποτελέσματα της έρευνας στη Νότια Κορέα αξιολογήθηκαν συγκριτικά με εκείνα από τις 27 χώρες-μέλη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) συν τη Ρουμανία, τη Λετονία και τη Λιθουανία.

Η έρευνα, η πρώτη του είδους που πραγματοποιεί η κυβέρνηση της Σεούλ, δίνεται στη δημοσιότητα την ώρα που περίπου 600.000 μαθητές προετοιμάζονται για τις ετήσιες εξετάσεις εισαγωγής στο πανεπιστήμιο με την αγωνία τους να κορυφώνεται για την εξασφάλιση μίας θέσης σε ιδρύματα κύρους που θα τους ανοίξουν τον δρόμο για μία υψηλόβαθμη θέση σε κάποια εταιρεία.

Την ημέρα διεξαγωγής των εξετάσεων, στις 13 Νοεμβρίου, το χρηματιστήριο της χώρας θα ανοίξει μία ώρα αργότερα και οι εργαζόμενοι θα πάνε αργότερα στις δουλειές τους ώστε να διασφαλιστεί ότι οι μαθητές δεν θα κινδυνεύσουν να εγκλωβιστούν στην κίνηση, ενώ και η κεντρική τράπεζα θα καθυστερήσει κατά μία ώρα τη συνεδρίασή της για τον καθορισμό των επιτοκίων.

Ακόμη και οι εσωτερικές πτήσεις θα περιοριστούν στη διάρκεια των προφορικών εξετάσεων.

Περισσότερα από τα μισά παιδιά, ηλικίας από 15 ως 19, που έχουν τάσεις αυτοκτονίας αναφέρουν ως αιτία τις "ακαδημαϊκές επιδόσεις και την είσοδο στο πανεπιστήμιο", σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της χώρας.

Οι νοτιοκορεάτες γονείς συνηθίζουν να συνοδεύουν οι ίδιοι τα παιδιά τους στα υπερπληθή σχολεία όπου παρακολουθούν μαθήματα μέχρι αργά το απόγευμα, ενώ τους ξεκινούν Αγγλικά από το νηπιαγωγείο.

Στην ίδια έρευνα, η Νότια Κορέα εμφανίζει επίσης χαμηλές επιδόσεις σε ό,τι αφορά την παιδική φτώχεια και τον ελεύθερο χρόνο για χόμπι και εξωσχολικές δραστηριότητες: σε αμφότερες τις κατηγορίες έρχεται τελευταία, μετά την Ουγγαρία και την Πολωνία.

Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Τζιμ Γιονγκ Κιμ, ο οποίος γεννήθηκε στη Σεούλ κι εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ σε ηλικία πέντε ετών, εξηγεί ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας έχει βαρύ τίμημα.

"Ψυχολογικά, οι μαθητές επιβαρύνονται πολύ από τον ανταγωνισμό και το πολύωρο πρόγραμμα των μαθημάτων", δήλωσε στη διάρκεια επίσκεψής του στη Σεούλ σήμερα Τρίτη.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία