|
| | | |
Η έκθεση της εγκύου σε κοινές χημικές ενώσεις του νοικοκυριού μπορεί να μειώσει το δείκτη νοημοσύνης του παιδιού της
Πανεπιστήμιο Κολούμπια/ΗΠΑ
Οι έγκυες γυναίκες που εκτίθενται σε φθαλικές χημικές ενώσεις, οι οποίες υπάρχουν σε διάφορα προϊόντα ενός κοινού νοικοκυριού, κινδυνεύουν να γεννήσουν παιδιά με μειωμένο δείκτη νοημοσύνης, σύμφωνα με μια αμερικανική επιστημονική έρευνα. Είναι η πρώτη φορά που μια μελέτη κάνει αυτή τη συσχέτιση.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια επιδημιολογίας Παμ Φάκτορ-Λίτβακ της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "ΡLoS One", παρακολούθησαν 328 γυναίκες και τα παιδιά τους.
Οι επιστήμονες εκτίμησαν τον βαθμό έκθεσης των γυναικών σε τέσσερις φθαλικές ενώσεις κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου της εγκυμοσύνης, που είναι η πιο ευαίσθητη περίοδος για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του εμβρύου. Η μέτρηση της συγκέντρωσης των ουσιών αυτών έγινε μέσω ανάλυσης δειγμάτων ούρων από τις εγκύους. Στη συνέχεια, όταν τα παιδιά ήσαν πλέον επτά ετών, μετρήθηκε ο δείκτης νοημοσύνης (IQ) τους.
Η ανάλυση έδειξε πως τα παιδιά που είχαν γεννηθεί από μητέρες που είχαν εκτεθεί περισσότερο σε δύο κυρίως χημικές ουσίες (DnBP και DiBP), είχαν χαμηλότερο IQ κατά 6,6 και 7,6 μονάδες αντίστοιχα, σε σχέση με τα παιδιά των μητέρων που είχαν την μικρότερη επιβάρυνση από τις ίδιες ουσίες. Εκτός από τον μικρότερο γενικό δείκτη νοημοσύνης, τα ίδια παιδιά εμφάνιζαν χειρότερες επιδόσεις σε επιμέρους δείκτες, όπως η μνήμη, η αντίληψη και η ταχύτητα της σκέψης.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι «οι έγκυες γυναίκες εκτίθενται στις φθαλικές ενώσεις σχεδόν καθημερινά, συχνά σε επίπεδα παρόμοια με αυτά που σχετίζονται με μια σημαντικά μειωμένη νοημοσύνη των παιδιών» και έκαναν λόγο για «αποκλίσεις μεταξύ των δεικτών νοημοσύνης που προβληματίζουν». Όπως είπαν, «μια υστέρηση της τάξης των έξι έως επτά μονάδων στο δείκτη νοημοσύνης μπορεί να έχει σημαντική επίπτωση στις σχολικές επιδόσεις και στις επαγγελματικές προοπτικές ενός παιδιού».
Τα φθαλικά DnBP και DiBP υπάρχουν σε μια μεγάλη γκάμα καταναλωτικών προϊόντων, από πλαστικά έως καλλυντικά και προϊόντα προσωπικής φροντίδας (σαπούνια, σπρέι μαλλιών, κραγιόν, βαφές νυχιών κ.α.), χωρίς να αναφέρονται πάντα στις συσκευασίες των προϊόντων. Παλαιότερα χρησιμοποιούνταν και στα πλαστικά παιγνίδια, αλλά έχουν απαγορευτεί. Συνεχίζουν όμως να χρησιμοποιούνται σε υλικά πατωμάτων, χρώματα, υφάσματα κ.α.
Αν και η πλήρης αποφυγή των φθαλικών θεωρείται αδύνατη, τουλάχιστον προς το παρόν, οι ερευνητές συμβουλεύουν τις εγκύους, καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, να αποθηκεύουν τα τρόφιμα σε γυάλινα και όχι σε πλαστικά σκεύη, να αποφεύγουν να ζεσταίνουν σε φούρνους μικροκυμάτων φαγητά μέσα σε πλαστικές συσκευασίες, να αποφεύγουν όσο γίνεται τα προϊόντα καθαρισμού και αρωματισμού (π.χ. του χώρου) και να αποφεύγουν επίσης τα ανακυκλωμένα πλαστικά.
Οι επιστήμονες παραδέχονται ότι δεν μπορούν να αποδείξουν πως αυτές οι ενώσεις όντως μειώνουν άμεσα τον δείκτη νοημοσύνης. Προς το παρόν, κάνουν λόγο για μια σαφή συσχέτιση, που οδηγεί όμως στο συμπέρασμα ότι οι έγκυες, για προληπτικούς λόγους, καλά θα έκαναν να αποφεύγουν αυτά τα χημικά.
Οι επιστήμονες επίσης δεν είναι ακόμη βέβαιοι με ποιό βιολογικό μηχανισμό τα φθαλικά μπορεί να επιδρούν αρνητικά στον εγκέφαλο και στη νοημοσύνη Η πρόκληση ορμονικής διαταραχής, χρόνιας φγλεγμονής και οξειδωτικού στρες μπορεί να παίζουν ρόλο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|