Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αυξάνει τις ρυτίδες στο λαιμό και στο πρόσωπο ακόμη και των νέων γυναικών

Η συχνή χρήση έξυπνων κινητών και ταμπλετών εχει δυσάρεστα αποτελέσματα



Λονδίνο

Ρυτίδες γύρω από το λαιμό και σακούλιασμα του δέρματος στα μάγουλα, από το συνεχές σκύψιμο πάνω από τις οθόνες, προκαλεί η συχνή χρήση «έξυπνων» κινητών τηλεφώνων (smartphones) και υπολογιστών - ταμπλετών (tablets), όπως υποστηρίζουν Βρετανοί δερματολόγοι, πράγμα που δεν θα ευχαριστήσει τις νεαρές γυναίκες. Η νέα προειδοποίηση ακολουθεί άλλες ότι οι φορητές ηλεκτρονικές συσκευές, ιδίως όταν χρησιμοποιούνται τα βράδια, δυσκολεύουν τον ύπνο.

Οι δερματολόγοι προειδοποιούν ότι το συνεχές σκύψιμο πάνω από την οθόνη χαλαρώνει το δέρμα και σακουλιάζει τα μάγουλα, δημιουργώντας ιδίως μια χαρακτηριστική ρυτίδα πάνω από την κλείδα. Η κατάσταση αυτή συναντάται κυρίως σε άτομα 18 έως 39 ετών, που διαθέτουν κατά μέσο όρο τρεις ψηφιακές συσκευές και σκύβουν πάνω από την οθόνη τους γύρω στις 150 φορές την ημέρα.

Ο δερματολόγος δρ Κρίστοφερ Ρόουλαντ της Κλινικής του Λονδίνου, σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», δήλωσε ότι «το πρόβλημα των ρυτίδων και το σακούλιασμα στα μάγουλα και τον λαιμό κάποτε άρχιζε στο τέλος της μέσης ηλικίας, όμως κατά την τελευταία δεκαετία έχει γίνει πια πρόβλημα μιας γενιάς νέων γυναικών».

Ενώ παλιότερα οι γυναίκες ανησυχούσαν κυρίως για τις ρυτίδες από το στόμα τους και πάνω, οι δερματολόγοι επισημαίνουν ότι, εξαιτίας της νέας τεχνολογίας, το πρόβλημα έχει πια επεκταθεί στο κάτω μέρος του προσώπου, στον λαιμό και στο πάνω μέρος του στήθους. Η συχνή χρήση οθονών έρχεται να προστεθεί στην φυσιολογική φθορά, στην μείωση της ελαστικότητας και στη χαλάρωση του δέρματος με το πέρασμα του χρόνου.

Όπως είπε ο Κρίστοφερ Ρόουλαντ, οι γυναίκες συνήθως εστιάζουν την προσοχή τους στο πρόσωπό τους και όχι στην περιοχή του λαιμού τους, όμως η τελευταία, εκτός του ότι είναι συνεχώς εκτεθειμένη στον ήλιο (λόγω και της μόδας), δέχεται επίσης πρόσθετες πιέσεις, όσο περισσότερο μια γυναίκα κοιτάζει χαμηλά σε κάποια οθόνη.

Μάλιστα, η εταιρεία καλλυντικών Ιβ Σεν Λοράν ισχυρίζεται ότι δημιούργησε την πρώτη κρέμα (Yves Saint Laurent Forever Youth Liberator Y.Shape Concentrate) που είναι κατάλληλη για το νέο «τεχνολογικό» πρόβλημα του δέρματος, περιέχοντας ένα νέο μόριο που βοηθά το δέρμα να διατηρήσει την ελαστικότητά του. Το δέρμα γίνεται ολοένα λιγότερο ελαστικό όσο περνάει ο χρόνος, καθώς μειώνεται η παραγωγή κολλαγόνου.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία