Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τι δείχνει διεθνής έρευνα με επικεφαλής ΄Ελληνα καθηγητή

Αϋπνία συν υπερδιέγερση την ημέρα, αυξάνουν τον κίνδυνο για υπέρταση



Πανεπιστήμια Κρήτης και Πενσιλβάνιας (ΗΠΑ)

Οι άνθρωποι που υποφέρουν από αϋπνία, αλλά το πρωί βρίσκονται σε σωματική υπερδιέγερση, μπορεί να αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο υπέρτασης, σύμφωνα με μια νέα διεθνή έρευνα με ελληνική «υπογραφή».

Η μελέτη οριοθετεί ως αϋπνία το να χρειάζεται κάποιος πάνω από 14 λεπτά για να κοιμηθεί, από τότε που έπεσε στο κρεβάτι. Είναι η πρώτη μελέτη που αδιαμφισβήτητα συσχετίζει την αϋπνία με την υπέρταση, ιδίως όσον αφορά τους ανθρώπους που παρ’ όλο ότι δεν έχουν κοιμηθεί καλά, δεν έχουν υπνηλία, αλλά υπερδιέγερση.

Η αϋπνία είναι η πιο διαδεδομένη διαταραχή του ύπνου στον γενικό πληθυσμό. Το ένα τέταρτο έως ένα τρίτο των ανθρώπων παραπονιούνται ότι δυσκολεύονται να κοιμηθούν. Για το 10% περίπου, το πρόβλημα είναι χρόνιο και αναζητούν ιατρική βοήθεια.

Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Κίνα, με επικεφαλής τον καθηγητή Αλέξανδρο Βγόντζα του Τμήματος Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια και του Πανεπιστημίου Κρήτης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό καρδιολογικό περιοδικό "Hypertension" (Υπέρταση), σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, μελέτησαν 219 ανθρώπους που έπασχαν από αϋπνία και 96 άτομα που κοιμούνταν κανονικά, με μέση ηλικία 40 ετών. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να κοιμηθούν στο εργαστήριο ύπνου των επιστημόνων, ενώ στη συνέχεια καταγραφόταν η πίεσή τους σε διάφορες στιγμές της ημέρας.

Η έρευνα έδειξε ότι όταν η αϋπνία συσχετίζεται με τη σωματική υπερδιέγερση κατά την ημέρα, αυξάνει κατά 300% έως 400% τον κίνδυνο υπέρτασης, καθώς οδηγεί στην χρόνια έκκριση ορμονών του στρες όπως η κορτιζόλη. Αν και η αϋπνία θεωρείται πρόβλημα της νύχτας, αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι μπορεί να αποτελεί ένα γενικότερο πρόβλημα τόσο της ημέρας όσο και της νύχτας, καθώς μπορεί να σχετίζεται με μια σωματική υπερδιέγερση επί 24ώρου βάσεως.

Η πιο σοβαρή βιολογικά μορφή της αϋπνίας, που σχετίζεται με αυτή τη διαρκή υπερδιέγερση, έχει και σημαντικές καρδιομεταβολικές συνέπειες, όπως η υπέρταση. Η λιγότερο σοβαρή μορφή της αϋπνίας έχει κατά βάση ψυχολογικές ρίζες και όχι βιολογικές.

Όπως είπε ο Αλέξανδρος Βγόντζας, είτε κανείς νιώθει ότι βρίσκεται σε υπνηλία, είτε σε υπερδιέγερση, δυσκολεύεται να λειτουργήσει σωστά. «Μολονότι οι πάσχοντες από αϋπνία παραπονιούνται για κόπωση μέσα στην ημέρα, το πραγματικό πρόβλημά τους έγκειται στο ότι δεν μπορούν να χαλαρώσουν», ανέφερε. Το πρόβλημα χειροτερεύει σε περίπτωση κατανάλωσης καφέ, όπως είπε.

Οι άνθρωποι που πάσχουν από αϋπνία και έχουν υπερδιέγερση την ημέρα, θα πρέπει να ελέγχουν τακτικά την πίεσή τους στον γιατρό, σύμφωνα με τους ερευνητές, καθώς έχουν ένα παράγοντα κινδύνου για υπέρταση παρόμοιο με την παχυσαρκία, την υπερλιπιδαιμία, το κάπνισμα κ.λπ.

Ο καθηγητής Αλέξανδρος Βγόντζας αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών στην οποία έκανε και την διδακτορική διατριβή του. Ολοκλήρωσε την ειδικότητα της Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια (Penn State), όπου παρέμεινε για πολλά χρόνια ως καθηγητής ψυχιατρικής, καθώς και διευθυντής στο Κέντρο Μελέτης και Θεραπείας Ύπνου. Είναι επίσης καθηγητής Ψυχιατρικής στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής του Περιφερειακού Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία