Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η ορμονική θεραπεία για την εμμηνόπαυση αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου στις γυναίκες



Πανεπιστήμιο Οξφόρδης

Οι γυναίκες που, όταν βρίσκονται σε εμμηνόπαυση, κάνουν θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (HRT) ακόμη και για λίγα χρόνια, αντιμετωπίζουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο των ωοθηκών, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη διεθνή επιστημονική έρευνα, που επανεξέτασε όλα τα μέχρι σήμερα επιστημονικά δεδομένα.

Οι ερευνητές της διεθνούς κοινοπραξίας, που περιλάμβανε πάνω από 100 επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή σερ Ρίτσαρντ Πέτο του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο έγκριτο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", ανέλυσαν (μεταανάλυση) τα στοιχεία από 52 δημοσιευμένες επιδημιολογικές έρευνες πάνω στη σχέση ορμονικής θεραπείας και καρκίνου. Οι μελέτες αφορούσαν συνολικά περίπου 21.500 γυναίκες με ωοθηκικό καρκίνο, σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Αυστραλία.

Το συμπέρασμα είναι ότι ο κίνδυνος καρκίνου αυξάνει κατά 40% μετά από ολιγοετή ορμονική θεραπεία, σε σχέση με τις συνομήλικές τους που δεν έχουν κάνει ποτέ τέτοια θεραπεία.

«Για τις γυναίκες που κάνουν την ορμονική θεραπεία για πέντε χρόνια, ξεκινώντας στα 50 τους περίπου, θα υπάρξει ένα πρόσθετο περιστατικό καρκίνου των ωοθηκών για κάθε 1.000 άτομα και ένας έξτρα θάνατος για κάθε 1.700 άτομα», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Πέτο.

Αν και η χρήση της εν λόγω ορμονικής θεραπείας εμφάνισε μείωση πριν από μια δεκαετία, αρκετά εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν ακόμη να την κάνουν για να μετριάσουν τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, όπως εξάψεις, ξηρότητα του κόλπου και μειωμένη σεξουαλική επιθυμία.

Μέχρι σήμερα, οι επίσημες οδηγίες των ειδικών αναφέρουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου ως ανύπαρκτο ή ως μικρή πιθανότητα μετά από μακρόχρονη μόνο θεραπεία. Η νέα μελέτη δείχνει ότι ο κίνδυνος όχι μόνο δεν είναι αμελητέος, αλλά επί πλέον είναι υπαρκτός ακόμη και μετά από σχετικά βραχύχρονη θεραπεία.

Όπως έδειξε η νέα μελέτη, οι γυναίκες που έκαναν ορμονική θεραπεία επί μια πενταετία (που είναι και η πλειονότητα), συνέχιζαν να κινδυνεύουν από καρκίνο των ωοθηκών ακόμη και μετά από δέκα χρόνια, αφ’ ότου την είχαν σταματήσει.

Ο κίνδυνος καρκίνου αφορά τόσο την ορμονική θεραπεία με μόνο οιστρογόνα, όσο και αυτή που περιλαμβάνει επίσης και προγεσταγόνο. Από τα τέσσερα συνολικά είδη ωοθηκικού καρκίνου, ο αυξημένος κίνδυνος αφορά τις δύο συχνότερες μορφές της νόσου.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία