Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τι εξήγηση δίνουν οι επιστήμονες - Ποιές οι συμβουλές τους

Οι έφηβοι χάνουν όλο και περισσότερο τον ύπνο τους τα τελευταία χρόνια



Πανεπιστήμιο Κολούμπια/ΗΠΑ

Παρόλο που ο ύπνος είναι ζωτικός για την υγεία των εφήβων, οι τελευταίοι τον στερούνται όλο και περισσότερο. Μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα επιβεβαιώνει ότι ο αριθμός των ωρών που κοιμούνται οι έφηβοι τα βράδια, εμφανίζει συνεχή μείωση κατά την τελευταία εικοσαετία.

Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής την επίκουρο καθηγήτρια επιδημιολογίας Κάθριν Κέις, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Pediatrics" της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, μελέτησαν στοιχεία για τις συνήθειες του ύπνου άνω των 270.000 εφήβων κατά την περίοδο 1991 - 2012. Ως ελάχιστο όριο επαρκούς ύπνου τέθηκαν οι επτά ώρες το βράδυ.

Τα κορίτσια και τα παιδιά (και των δύο φύλων) από χαμηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα, καθώς και τα μειονοτικά παιδιά, είναι αυτά που εμφανίζουν αναλογικά το μεγαλύτερο πρόβλημα και είναι λιγότερο πιθανό να κοιμούνται συχνά τουλάχιστον επτά ώρες τα βράδια. Τα αγόρια και τα παιδιά από ανώτερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα συνήθως κοιμούνται περισσότερες ώρες.

Είναι αξιοσημείωτο ότι παρ’ όλο που τα παιδιά από οικογένειες με μικρότερη μόρφωση και χαμηλότερη εισόδημα, κοιμούνται γενικά λιγότερες ώρες, είναι επίσης αυτά που τα ίδια αναφέρουν ότι κοιμούνται αρκετά, εμφανίζοντας έτσι μια «ψαλίδα» ανάμεσα στον πραγματικό ύπνο τους και στην υποκειμενική τους αντίληψη γι’ αυτόν. Κατά την Κάθριν Κέις, αυτό δείχνει ότι οι έφηβοι αυτοί κρίνουν με μικρότερη ακρίβεια το πόσο κοιμούνται (ή όντως τούς είναι αρκετός ο λιγότερος ύπνος).

Την μεγαλύτερη μείωση στις ώρες ύπνου εμφανίζουν τα 15χρονα παιδιά, που έχουν το μικρότερο ποσοστό μεταξύ όσων κοιμούνται τακτικά επτά ώρες. Ενώ το 1991 το 72% των παιδιών ηλικίας 15 ετών κοιμούνταν συχνά τουλάχιστον επτά ώρες, το 2012 το ποσοστό αυτό είχε μειωθεί στο 63%.

Οι ειδικοί συστήνουν ότι το ιδανικό στην εφηβεία είναι τα παιδιά να κοιμούνται εννέα ώρες. Ο ανεπαρκής ύπνος έχει συσχετιστεί με διάφορα προβλήματα υγείας, μειωμένες επιδόσεις στο σχολείο, τάση για παχυσαρκία κ.α.

Οι επιστήμονες δεν έχουν βέβαιη εξήγηση για τη διαχρονική μείωση των ωρών του ύπνου κατά την εφηβεία. Θεωρούν όμως ότι δύο είναι οι βασικές αιτίες: η ολοένα συχνότερη χρήση του διαδικτύου και των κοινωνικών δικτύων μέσω των φορητών υπολογιστών και των κινητών τηλεφώνων, καθώς και η πίεση που νιώθουν τα παιδιά ενόψει των εξετάσεων για την είσοδό τους σε ανώτατη σχολή. Για ένα «δυνητικά σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας» έκαναν λόγο οι ερευνητές.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία