Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η Μεσογειακή διατροφή μειώνει τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού στους καπνιστές, στους διαβητικούς και σε άλλες ομάδες υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου



Πανεπιστήμιο Βαρκελώνης

     Άλλη μία επιστημονική έρευνα έρχεται να αναδείξει τα οφέλη της Μεσογειακής διατροφής για τα άτομα που ανήκουν στις ομάδες αυξημένου καρδιαγγειακού κινδύνου, όπως οι καπνιστές και οι διαβητικοί.

      Σύμφωνα με την ισπανική μελέτη, μια Μεσογειακή διατροφή πλούσια σε παρθένο ελαιόλαδο ή σε ξηρούς καρπούς, όπως αυτή που συνηθίζεται στην Ελλάδα, στην Ισπανία και στην Ιταλία, μειώνει κατά 30% τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού, σε σχέση με όσους τρώνε τροφές με χαμηλά λιπαρά, μια άλλη υγιεινή διατροφή, που όμως αποδεικνύεται κατώτερη της Μεσογειακής διατροφής από άποψη υγείας.

      Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ιατρικής Ραμόν Εστρούχ του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "The New England Journal of Medicine", σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», μελέτησαν σχεδόν 7.500 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 55 έως 88 ετών επί πέντε χρόνια.

      Κανείς δεν είχε καρδιαγγειακή νόσο στο ξεκίνημα της έρευνας, όλοι όμως κινδύνευαν, επειδή είτε είχαν διαβήτη τύπου 2, είτε συνδύαζαν τουλάχιστον τρεις παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου (κάπνισμα, υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλή χοληστερόλη, βάρος πάνω από το κανονικό, οικογενειακό ιστορικό στεφανιαίας νόσου κ.ά.)

      Οι συμμετέχοντες στην έρευνα χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Οι δύο από αυτές ακολούθησαν δύο παραλλαγές της Μεσογειακής διατροφής: στη μία ομάδα κατανάλωναν περισσότερο παρθένο ελαιόλαδο και στην άλλη περισσότερους ξηρούς καρπούς. Και οι δύο ομάδες έτρωγαν πολλά φρούτα, λαχανικά, ψάρι και όσπρια, λίγα κόκκινα κρέατα και γαλακτοκομικά, ενώ έπιναν και ένα ποτήρι κρασί την ημέρα με το φαγητό τους. Η τρίτη ομάδα ακολούθησε μια διατροφή με χαμηλά λιπαρά.

      Όταν έγινε εξέταση των συμμετεχόντων μετά από πέντε χρόνια, 288 άτομα είχαν πάθει έμφραγμα ή εγκεφαλικό ή είχαν πεθάνει από καρδιολογικό πρόβλημα: 96 (ποσοστό 3,4%) από την πρώτη ομάδα που έτρωγε πολύ ελαιόλαδο, 83 (επίσης 3,4%) από τη δεύτερη ομάδα που κατανάλωνε πολλούς ξηρούς καρπούς και 109 (4,4%) από την τρίτη ομάδα που ακολουθούσε τη διατροφή των χαμηλών λιπαρών.

      Αυτό σημαίνει ότι και οι δύο παραλλαγές της Μεσογειακής διατροφής μείωσαν κατά 30% τον γενικότερο καρδιαγγειακό κίνδυνο σε σχέση με τη διατροφή των χαμηλών λιπαρών. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη ήταν η μείωση του κινδύνου για εγκεφαλικό. Οι ίδιοι οι ισπανοί ερευνητές δήλωσαν ότι εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ από τα ευρήματα της έρευνάς τους, που όλοι τους άρχισαν αμέσως να ακολουθούν την Μεσογειακή διατροφή.

      Βεβαίως, οι επιστήμονες τόνισαν, ότι σε καμία περίπτωση, η Μεσογειακή διατροφή δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντικαταστήσει τη φαρμακευτική αγωγή που κάνει κάποιος.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία