Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αυξάνονται τα 15χρονα που κάνουν χρήση κάνναβης



Αθήνα

Ανησυχητικά είναι τα στοιχεία για την χρήση ναρκωτικών ουσιών στη χώρα μας και ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες, όπου παρατηρούνται αυξητικές τάσεις, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση για την Κατάσταση του Προβλήματος των Ναρκωτικών και των Οινοπνευματωδών στην Ελλάδα, που δημοσιοποιήθηκε από το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής.

Ένας στους 10 εφήβους ηλικίας 15 ετών (9,6%) ανέφερε την περασμένη χρονιά ότι έχει κάνει χρήση κάνναβης έστω και μία φορά στη ζωή του.

Οι περισσότεροι έφηβοι - χρήστες κάνναβης ανέφεραν χρήση της ουσίας τον τελευταίο χρόνο πριν από την έρευνα (7,6%), ενώ οι μισοί (4,8%) είχαν κάνει χρήση τον τελευταίο μήνα πριν από την έρευνα. Τα αγόρια ανέφεραν σε υψηλότερο ποσοστό χρήση κάνναβης, ενώ παρατηρούνται και σημαντικά υψηλότερα ποσοστά πρόσφατης χρήσης, καθώς και επανάληψης της χρήσης συγκριτικά με τα κορίτσια.

Σε γεωγραφικό επίπεδο, στις περιοχές εκτός Αττικής και Θεσσαλονίκης η πρόσφατη χρήση κάνναβης είναι σημαντικά χαμηλότερη.

Αύξηση παρουσιάζει επίσης, η μη ιατρική χρήση συνταγογραφούμενων φαρμάκων και η χρήση μεθαμφεταμινών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία το 2013, στην πλειονότητά τους (71,7%) οι χρήστες ανέφεραν χρήση πολλών εξαρτησιογόνων ουσιών - πολλαπλή χρήση. Εκτός των οπιοειδών, η κάνναβη (50,5%), τα συνταγογραφούμενα ψυχοδραστικά φάρμακα (κυρίως βενζοδιαζεπίνες) (51,6%) και -σε χαμηλότερο ποσοστό- η κοκαΐνη (36,3%) ήταν οι συχνότερα αναφερόμενες ουσίες χρήσης.

Η εκτίμηση του συνολικού αριθμού χρηστών ηλικίας 15 - 64 ετών με κύρια ουσία την ηρωίνη είναι 16.162, κάπως χαμηλότερη της αντίστοιχης εκτίμησης για το 2012, η οποία ήταν 20.429. Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχει μία συνέπεια στις εκτιμήσεις των τελευταίων ετών, η οποία δείχνει μία πτώση από την τιμή των 24.000 χρηστών το 2009.

Το 2013 οι είσοδοι για θεραπεία αφορούσαν στην πλειονότητά τους (69,2%) προβλήματα από τη χρήση οπιοειδών. Ως κύρια ουσία η κάνναβη αναφέρθηκε σε ποσοστό 21,5%, με την κοκαΐνη και τις άλλες ουσίες να ακολουθούν σε χαμηλότερα ποσοστά (5,1% και 4,1%, αντίστοιχα).

Σύμφωνα με την έκθεση το 2013 λειτουργούσαν στην Ελλάδα συνολικά 105 δομές θεραπείας και 44 συμβουλευτικά κέντρα για την αντιμετώπιση της ουσιοεξάρτησης. Το σύνολο των ατόμων που έλαβαν υπηρεσίες θεραπείας κατά το 2013 ανέρχεται στους 12.977, εκ των οποίων 9.973 (76,9%) βρίσκονταν σε θεραπεία φαρμακευτικής αντιμετώπισης της εξάρτησης, 2.618 (20,2%) σε «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα, ενώ 386 (3%) δέχτηκαν παρεμβάσεις στο πλαίσιο του σωφρονιστικού συστήματος. Όσον αφορά τα συμβουλευτικά κέντρα που λειτουργούν στο πλαίσιο των «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων, το 2013 έλαβαν υπηρεσίες συμβουλευτικής συνολικά 5.081 άτομα, εκ των οποίων ένας στους δύο απευθύνθηκε για πρώτη φορά, ενώ ένας στους τρεις προχώρησε στην κυρίως φάση θεραπείας κάποιου προγράμματος. Επίσης, κατά το 2013, κατέθεσαν αίτηση στο Κέντρο Υποδοχής, Ενημέρωσης και Προσανατολισμού του ΟΚΑΝΑ για ένταξη σε θεραπεία φαρμακευτικής αντιμετώπισης της εξάρτησης του ΟΚΑΝΑ για την Αθήνα συνολικά 533 άτομα, εκ των οποίων το 75% έκανε αίτηση για πρώτη φορά, ενώ συνολικά 516 άτομα ολοκλήρωσαν τις ομάδες προεισαγωγής και παραπέμφθηκαν σε μονάδες της Αττικής.

Το 2013 διαπιστώνεται μικρή αύξηση στο σύνολο των ατόμων που εντάχθηκαν σε κάποια θεραπευτική δομή κατά 6,3% σε σχέση με το 2012, ενώ η αύξηση αυτή φαίνεται να οφείλεται μόνο στην αύξηση των «παλαιών» θεραπευομένων κατά 19,3% σε σχέση με το 2012. Αντίθετα, παρατηρείται μείωση στις εισαγωγές κατά 16,6%, η οποία οφείλεται αποκλειστικά στη μείωση των εισαγωγών στο πρόγραμμα φαρμακευτικής αντιμετώπισης της εξάρτησης.

Η επιδημική έκρηξη της HIV λοίμωξης στους χρήστες ενέσιμων ουσιών που παρατηρήθηκε το 2011 και το 2012 φαίνεται να ανακόπτεται το 2013: μόνο το 2013 δηλώθηκαν 262 νέες περιπτώσεις HIV οροθετικών με «ενέσιμη χρήση» δηλωμένη ως την κύρια αιτία μετάδοσης, αριθμός περιπτώσεων μειωμένος κατά 52% συγκριτικά με το 2012, αλλά ανάλογος του 2011, οπότε και καταγράφηκε για πρώτη φορά η επιδημική έξαρση. Επίσης, το 2013 παρατηρήθηκε ανακοπή του ρυθμού μείωσης του αριθμού των θανάτων που σχετίζονται με τη χρήση ουσιών.

Σχεδόν 13.000 άτομα βρίσκονταν στην κυρίως θεραπευτική φάση των προγραμμάτων και 5.500 άτομα παρακολουθούν θεραπεία στη φάση των συμβουλευτικών σταθμών.

Όπως αναφέρει η Επιστημονικά Υπεύθυνη του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά, Μανίνα Τερζίδου, η Ετήσια Έκθεση «αν και δημοσιεύεται -και φέτος- εν μέσω λιτότητας και περικοπών στους φορείς, παρά ταύτα εμφανίζει μηνύματα αισιοδοξίας. Ύστερα από μακρά περίοδο τεράστιων και αιφνιδιαστικών αλλαγών, το σύστημα φαίνεται να ανατάσσει τις δυνάμεις του και να βρίσκει τρόπους επιβίωσης: οι ΜΚΟ διαδραματίζουν μεγαλύτερο ρόλο, ιδιωτικά κονδύλια επιστρατεύονται για την κάλυψη αναγκών των φορέων και βέβαια, αξιοποιούνται τα ευρωπαϊκά κονδύλια σε υψηλότερο βαθμό».



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία