Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παγκόσμιο επίτευγμα απο αμερικανούς επιστήμονες

Η τρισδιάστατη εκτύπωση εμφυτεύματος του λαιμού έσωσε για πρώτη φορά τις ζωές βρεφών με αναπνευστική πάθηση



Πανεπιστήμιο Μίσιγκαν

Επιστήμονες στις ΗΠΑ κατάφεραν να σώσουν τη ζωή τριών βρεφών, που έπασχαν από μια σπάνια αναπνευστική πάθηση, την τραχειοβρογχομαλάκυνση, αξιοποιώντας για πρώτη φορά στη συγκεκριμένη περίπτωση τις δυνατότητες της τρισδιάστατης εκτύπωσης. Οι γιατροί εκτύπωσαν ένα εμφύτευμα, έναν ειδικό εσωτερικό νάρθηκα, κομμένο και ραμμένο στις διαστάσεις του λαιμού κάθε παιδιού, ο οποίος εισήχθη στο σώμα του και αποκατέστησε την ομαλή αναπνευστική λειτουργία.

 

Η συγκεκριμένη πάθηση συχνά αποβαίνει μοιραία, καθώς εξασθενεί (μαλακώνει έως σημείου εσωτερικής κατάρρευσης) τα τοιχώματα της τραχειοβρογχικής οδού ενός μικρού παιδιού και αυτό δεν μπορεί πλέον να αναπνεύσει σωστά τον εισπνεόμενο αέρα, ούτε να φάει, με τελική συνέπεια την έλλειψη οξυγόνου και την καρδιακή ανακοπή. Περίπου ένα στα 2.000 παιδιά παγκοσμίως υποφέρει από τραχειοβρογχομαλάκυνση, έχοντας έτσι μικρό προσδόκιμο ζωής. Από ένα σημείο και μετά, η μόνη λύση είναι συνήθως η μηχανική υποστήριξη του μικρού ασθενούς σε μονάδα εντατικής θεραπείας.

 

Ο εκτυπωμένος νάρθηκας είναι ένας πλαστικός πορώδης σωλήνας, που παρέχει εσωτερική στήριξη στον δυσλειτουργικό βιολογικό «σωλήνα» της αναπνευστικής οδού. Το εμφύτευμα είναι αρκετά εύπλαστο, ώστε να διαστέλλεται και να αλλάζει σχήμα, καθώς το παιδί μεγαλώνει, προκειμένου να ταιριάζει στην ανατομία της τραχείας. Καθώς η ασθένεια σταδιακά βελτιώνεται, το εμφύτευμα, που προέρχεται από ένα πολυμερές βιοδιασπώμενο υλικό (πολυκαπρολακτόνη), διαλύεται αργά στο σώμα σε διάστημα τριών έως τεσσάρων ετών.

 

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή παιδιατρικής ωτορινολαρυγγολογίας του Πανεπιστημίου και του Νοσοκομείου Παίδων του Μίσιγκαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Science Translational Medicine", χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά στη συγκεκριμένη πάθηση την τρισδιάστατη εκτύπωση, μία μέθοδο που σταδιακά κερδίζει έδαφος στο χώρο της ιατρικής (ήδη έχουν δημιουργηθεί διάφορα «κατά παραγγελία» εκτυπωμένα εμφυτεύματα). Η διαδικασία σχεδιασμού και εκτύπωσης ενός εξατομικευμένου εμφυτεύματος τραχείας, με την βοήθεια ειδικού λογισμικού σε υπολογιστή, παίρνει από μία έως τρεις μέρες, ενώ ακολουθεί η χειρουργική επέμβαση για την τοποθέτησή του.

 

Οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι το πρώτο από τα τρία παιδιά που δέχθηκε το εκτυπωμένο εμφύτευμα πριν τρία χρόνια, ένα αγοράκι τριών μηνών, φαίνεται πλέον να έχει θεραπευθεί και το ίδιο το εμφύτευμα έχει πια απορροφηθεί. Τα άλλα δύο αγόρια, ένα πέντε μηνών και ένα 16 μηνών, όταν έκαναν την επέμβαση, συνεχίζουν να εμφανίζουν βελτίωση και δεν έχουν παρουσιάσει επιπλοκές.

 

Στο παρελθόν, οι εσωτερικοί νάρθηκες που χρησιμοποιούνταν, ήσαν άκαμπτοι και δεν ταίριαζαν σωστά στην ανατομία της τραχείας κάθε παιδιού. Οι επιστήμονες σχεδιάζουν πλέον να δοκιμάσουν σύντομα το εκτυπωμένο εμφύτευμα σε μια μεγαλύτερη κλινική δοκιμή με 30 παιδιά.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία