 |
|
|  |  |  | 
Η έννοια της αρθροσκόπησης - Πλεονεκτήματα και διαδικασία
Aθήνα
Η αρθροσκόπηση είναι μία χειρουργική διαδικασία που συναντά τις απαρχές της πολύ πιο βαθιά στον χρόνο απ’ ότι νομίζουμε!
Πιο συγκεκριμένα, εφευρέθηκε ως μέθοδος και άρχισε να εφαρμόζεται στην Ιαπωνία μόλις της δεκαετία του 60 και του 70 και φυσικά αυτό το επίτευγμα δεν μπορούσε παρά να τραβήξει την προσοχή των μεγάλων Αμερικάνων ιατρών οι οποίοι έμαθαν, ενημερώθηκαν και εφάρμοσαν την μέθοδο μέχρι που έφτασαν στην τελειοποίησή της όμως εμείς την γνωρίζουμε σήμερα!
Τι είναι η αρθροσκόπηση;
Είναι μια χειρουργική μέθοδος μέσω της οποίος ο ορθοπαιδικός έχει την δυνατότητα να επέμβει και να θεραπεύσει αρθρώσεις έχοντας πλήρη εικόνα της άρθρωσης και του εσωτερικού της, γεγονός που του δίνει την δυνατότητα να επεμβαίνει με μεγαλύτερη προσοχή στα ευαίσθητα σημεία των αρθρώσεων και πετυχαίνει την παρέμβαση μόνο στα πληγωμένα σημεία κι όχι στους υπόλοιπους ιστούς. Από τα γνωστότερα είδη της μεθόδου είναι η αρθροσκόπηση γόνατος και η αρθροσκόπηση ώμου.
Πως εφαρμόζεται η διαδικασία;
Το βασικό εργαλείο είναι το αρθροσκόπιο. Ένα μέσο με διάμετρο 3-5mm. Το οποίο εισέρχεται στο εσωτερικό της πληγωμένης άρθρωσης, είτε αυτή είναι στον ώμο είτε είναι στο πόδι και μέσω της σύνδεσής του με κάμερα δίνει πλήρη εικόνα για το είδος της κάκωσης αλλά και τα ακριβή σημεία που ο ορθοπαιδικός πρέπει να επέμβει.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της αρθροσκόπησης;
Μέσω αυτής της απεικονιστικής μεθόδου, ο ιατρός έχει την δυνατότητα να επεμβαίνει με ακρίβεια χωρίς να επηρεάζει και να τραυματίζει τους υπόλοιπους ιστούς.
Επιπλέον η κάμερα και το ειδικό φως που εκπέμπει το αρθροσκόπιο δίνει την δυνατότητα στον ιατρό να εγχειρεί με προσοχή.
Επειδή ακριβώς η επέμβαση είναι τόσο προσεγμένη, η αποκατάσταση του ασθενούς είναι πιο ήπια, έχει πολύ λιγότερο πόνο, ενώ εάν εφαρμόζεται σε έναν αθλητή αυτός μπορεί να ανανήψει πολύ πιο γρήγορα για να συνεχίσει τις προπονήσεις τους.
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αρθροσκόπηση μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα : athloclinic.gr
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
