Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δηλώσεις τού Ομογενή Καθηγητή Κωνσταντίνου Κούσουλα

Με μία ένεση και τη χρήση ιών, χωρίς χημειοθεραπείες, θα θεραπεύεται ο καρκίνος τις επόμενες δεκαετίες



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Αγγέλα Φωτοπούλου)

Με μία ένεση τοπικά και τη χρήση ιών θα μπορεί να γίνεται μελλοντικά η θεραπεία του καρκίνου σε πρώιμο στάδιο, χωρίς να χρειάζεται να υποβληθεί ο ασθενής σε χημειοθεραπείες.

Οι επιστημονικές έρευνες για την θεραπεία του καρκίνου έχουν στραφεί τα τελευταία χρόνια στη χρήση ιών και ήδη υπάρχουν δέκα ιοί με τους οποίους, στις ΗΠΑ γίνονται κλινικές μελέτες πρώτου και δεύτερου σταδίου για τη δημιουργία θεραπευτικών σχημάτων για διάφορες μορφές της νόσου. Πρόσφατα πήρε έγκριση από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Ποτών (FDA) η πρώτη θεραπεία  του μελανώματος με ερπητοϊό “φορτωμένο” με ένα πεπτίδιο, την λεμφοκίνη. Το φάρμακο αυτό (Talimogene Laherparepvec -T-VEC) αναμένεται να κυκλοφορήσει το επόμενο έτος και θα είναι το πρώτο προϊόν βιολογικού ιού που θα καταπολεμά τον καρκίνο.

Τα παραπάνω επισημαίνει ο αντιπρόεδρος του Κρατικού Πανεπιστημίου της Λουιζιάνας των ΗΠΑ, καθηγητής Κωνσταντίνος Κούσουλας, ο οποίος βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη με την ευκαιρία του συνεδρίου NANOTEXNOLOGY 2015.

Σύμφωνα με τον κ. Κούσουλα, ο ερπητοϊός που πήρε έγκριση για την θεραπεία του μελανώματος έχει το μειονέκτημα ότι μπαίνει στα νευροκύτταρα, ενώ η έρευνα της δικής του ομάδας είναι επικεντρωμένη στη θεραπεία του καρκίνου με έναν μεταλλαγμένο ερπητοϊό ο οποίος έχει το πλεονέκτημα να μην μπαίνει στα νευροκύτταρα.

“Η βασική ιδιότητα του ερπητοϊού είναι ότι μπαίνει στα νευροκύτταρα και παραμένει εκεί εφ΄ όρου ζωής και, όταν υπάρχει κάποιο στρες ή οτιδήποτε άλλο, δημιουργεί κάποια προβλήματα πχ μπορεί να κάνει κερατίτιδα ή οτιδήποτε άλλο. Εμείς έχουμε μεταλλάξει τον ιό ώστε να μην μπορεί να μπει μέσα στα νευροκύτταρα και στα πρώτα πειράματα βρήκαμε ότι αυτός ο ιός είναι ένα τρομερό εμβόλιο εναντίον του ίδιου του ερπητοϊού, ιδίως έρπη των γεννητικών οργάνων που είναι ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Εμβολιάσαμε ποντίκια με αυτόν τον ιό και μετά προσπαθήσαμε να τα μολύνουμε στα γεννητικά όργανα με κάποιον ιο ο οποίος είναι θανατηφόρος. Διαπιστώσαμε ότι τα ποντίκια είχαν θεραπευτεί 100%. Κι επειδή μελετήσαμε αυτή την κατάσταση, βρήκαμε ότι αυτές οι μεταλλάξεις που κάναμε στον ιό τον αλλάξανε ώστε να μην μπορεί να μπει μέσα στα νευροκύτταρα και παράλληλα ενίσχυσαν το αμυντικό σύστημα πολύ καλύτερα από κάποιους άλλους ιούς που είδαμε νωρίτερα. Αυτός ο ιός όταν μολύνει τα μελανώματα τα καταστρέφει με τέτοιο τρόπο που δημιουργείται μια ανοσολογική αντίδραση και ενισχύεται το αμυντικό σύστημα ώστε να δημιουργείται ένα εμβόλιο εναντίον του καρκίνου” εξηγεί ο κ Κούσουλας.

Έρευνες για θεραπευτικό εμβόλιο κατά του έρπη και του καρκίνου

Το προσεχές φθινόπωρο οι έρευνες της ομάδας τού καθηγητή  Κούσουλα θα στραφούν στη δημιουργία θεραπευτικού εμβολίου κατά του έρπη αλλά και κατά του καρκίνου με τη χρήση του μεταλλαγμένου ερπητοϊού.

“Αυτό ο ιός μπορεί να μεταλλαχτεί περαιτέρω ώστε να περιέχει και γονίδια άλλων ιών και βακτηριδίων, όπως είναι τα χλαμύδια και να δημιουργήσουμε ένα εμβόλιο εναντίον του έρπη και εναντίον των χλαμυδίων. Ή να βάλουμε στον ιό πεπτίδια - πρωτεΐνες από μερικούς καρκίνους ώστε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο εμβόλιο για τον καρκίνο. Ήδη έχουμε βάλει στον ιό κάποια γονίδια για καρκίνο του νευρικού συστήματος, όπως είναι το γλοιοβλάστωμα στον εγκέφαλο αλλά επίσης και για καρκίνο του προστάτη. Αυτά είναι εμβόλια θεραπευτικά γιατί ο πρωταρχικός ρόλος είναι να βρεθεί ένας μικρός όγκος όπως πχ ένα καρκίνος του μαστού. Την πρώτη φορά που θα χρησιμοποιηθεί γίνεται ενέσιμα παροχή του ιού μέσα στον πρώτο όγκο ο οποίος καταστρέφεται και καθώς καταστρέφεται δημιουργείται ένα εμβόλιο. Υπάρχει η εκδοχή να χρησιμοποιηθεί κάποτε και προληπτικά, πχ θα εμβολιαστεί μια γυναίκα με τον ιό αυτό για το γονίδιο BRCA1/BRCA2 του καρκίνου του μαστού και έτσι να έχει πολύ περισσότερα αντισώματα από εκείνα που θα είχε κάποια άλλη. Οπότε αν έχει κανείς κάποια γενετική προδιάθεση για κάποιον καρκίνο να μπορούμε και να μειώσουμε τον κίνδυνο” προσθέτει ο κ Κούσουλας.

Ο κ. Κούσουλας αισιοδοξεί ότι με τις θεραπείες αυτές τα επόμενα 10-20 χρόνια θα μπορούν να καταστέλλονται οι καρκίνοι με φάρμακα και οι ασθενείς θα μπορούν να ζουν πολλές δεκαετίες.

“Στο μέλλον με την πρώτη γνωμάτευση σε αρχικά στάδια του καρκίνου μπορεί να γίνεται μια ένεση και να προστατεύεται ο άνθρωπος για πολλά χρόνια. Ο ερπητοϊός θα χορηγείται ενέσιμα επί του τοπικού καρκινώματος, η τοξικότητά του είναι ελάχιστη και δεν θα χρειάζεται να κάνει χημειοθεραπεία ο ασθενής. Η χημειοθεραπεία σκοτώνει τα κύτταρα τα οποία πολλαπλασιάζονται πιο γρήγορα από τα κανονικά αλλά σκοτώνει όλα τα κύτταρα και το χειρότερο απ΄ όλα, σκοτώνει το αμυντικό σύστημα. Δηλαδή αν υπήρχε μια ευκαιρία στο αμυντικό σύστημα να μπορέσει να ξυπνήσει να καταπολεμήσει το καρκίνωμα μετά τη χημειοθεραπεία αυτή η ευκαιρία χάνεται. Υπάρχει περίπτωση να διαφοροποιηθεί ο ιός να μπει με ένεση στο αίμα και να βρει και κάποια μετάσταση αλλά αυτό δεν συνιστάται γιατί μπορεί να πάει και αλλού. Επίσης όσο πιο μεγάλος είναι ο καρκίνος τόσο πιο δύσκολο είναι να ξυπνήσει το αμυντικό σύστημα. Γι αυτό λέμε αν προλάβουμε τον καρκίνο σε πρώιμο στάδιο τότε το αμυντικό σύστημα έχει καλύτερες επιδόσεις. Το χειρότερο που μπορεί να γίνει σε κάποιον που έχει μικρά καρκινώματα είναι η χημειοθεραπεία. Γιατί αν πετύχει καλώς, αν όμως ξεφύγουν κάποια καρκινώματα μετά γίνονται ανθεκτικά στην χημειοθεραπεία και μετά είναι πολύ δύσκολο να καταπολεμηθούν” καταλήγει ο κ. Κούσουλας

 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία