Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΗΠΑ

Με τη λήψη απλών μέτρων θα μπορούσαν να αποφευχθούν 37.000 θάνατοι από λοιμώξεις μέσα σε μία πενταετία



Ουάσινγκτον

Μία καλύτερη συνεργασία ανάμεσα στα νοσοκομεία, τις μονάδες φροντίδας τρίτης ηλικίας και τις αρχές δημόσιας υγείας, θα μπορούσε να σώσει 37.000 ζωές στις ΗΠΑ μέσα σε πέντε χρόνια προλαμβάνοντας τις λοιμώξεις από μικρόβια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά και από ένα βακτήριο του εντέρου, το Clostridium difficile, σύμφωνα με κυβερνητική έκθεση που δόθηκε  στη δημοσιότητα.

Τα μικρόβια, τα οποία δεν ανταποκρίνονται πλέον στα αντιβιοτικά, προκαλούν περισσότερες από δύο εκατομμύρια ασθένειες και 23.000 θανάτους κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, σύμφωνα με έκθεση των Αμερικανικών Κέντρων για τον Έλεγχο και την Πρόληψη των Ασθενειών (CDC).

Τέτοια υπερμικρόβια συνήθως εμφανίζονται όταν υπερσυνταγολογούνται τα αντιβιοτικά.

Σπόροι του βακτηρίου C. difficile, που εξαπλώνονται σε νοσοκομεία και μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων προκαλώντας βαριάς μορφής διάρροια, ευθύνονται για 500.000 ασθένειες και 15.000 θανάτους ετησίως.

Η απολύμανση των δωματίων με χλωρίνη μπορεί να σκοτώσει τους σπόρους, ενώ το πλύσιμο των χεριών μπορεί να αποτρέψει την εξάπλωσή τους.

Το C. difficile και τα ανθεκτικά στα φάρμακα βακτήρια, περιλαμβανομένου του ανθεκτικού στις καρβαπενέμες (μια κατηγορία αντιµικροβιακών) Εντεροβακτηρίου (CRE) και του ανθεκτικού στη μεθικιλλίνη χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου, εξαπλώνονται μέσα στους χώρους των νοσοκομείων όταν τα μέτρα ελέγχου των μολύνσεων είναι ανεπαρκή και κυρίως όταν οι ασθενείς μεταφέρονται από τον έναν χώρο στον άλλο, αναφέρει η έκθεση.

Με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, τα CDC εκτιμούν ότι η στενότερη συνεργασία θα μπορούσε να μειώσει έως και κατά 80% τις μολύνσεις με CRE σε μία συγκεκριμένη περιοχή μέσα σε μία πενταετία.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, 619.000 λοιμώξεις από βακτήρια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά και λοιμώξεις από τον C. difficile καθώς και 37.000 θάνατοι, θα μπορούσαν να αποφευχθούν μέσα σε μία πενταετία αν υπήρχε καλύτερος έλεγχος ή διαχείριση της χρήσης των αντιβιοτικών και στενότερη συνεργασία μεταξύ των νοσοκομείων και των αρχών δημόσιας υγείας.

Αυτό θα μπορούσε να συντελεστεί αν οι δημόσιες αρχές υγείας ειδοποιούσαν τα νοσοκομεία και τα γηροκομεία για τις επιδημίες από ανθεκτικά στα φάρμακα βακτήρια σε μία κοινότητα και για την απειλή από μικρόβια προερχόμενα από άλλους νοσοκομειακούς χώρους.

Επίσης, οι χώροι νοσηλείας θα πρέπει να συμφωνήσουν στην κοινή εφαρμογή μέτρων για τον έλεγχο των λοιμώξεων, σύμφωνα με τα CDC.

"Τα νοσοκομεία που εργάζονται ατομικά δεν μπορούν να προστατεύσουν επαρκώς τους ασθενείς τους. Δεκάδες χιλιάδες θάνατοι μπορούν να αποφευχθούν με στενότερη συνεργασία", δήλωσε ο διευθυντής των CDC Τομ Φρίντεν στους δημοσιογράφους.

Για παράδειγμα, εξήγησε ο ίδιος, ένα νοσοκομείο θα μπορούσε να ειδοποιήσει ένα άλλο νοσοκομείο ή μία μονάδα φροντίδας της τρίτης ηλικίας προτού μεταφέρει εκεί έναν μολυσμένο ασθενή. Στη συνέχεια, ο ασθενής θα μπορούσε κατά την άφιξή του να τοποθετηθεί σε μονάδα απομόνωσης και το νοσηλευτικό προσωπικό που θα τον υποδεχτεί να φοράει προστατευτική στολή και γάντια για να αποφευχθεί η εξάπλωση της μόλυνσης.

Επιπλέον, όταν σε ένα νοσοκομείο είναι γνωστό ότι νοσηλεύεται ένας σημαντικός αριθμός ασθενών μολυσμένων με το C. diff ή με ανθεκτικά στα φάρμακα βακτήρια, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν διαγνωστικά τεστ για να διαπιστωθεί αν άλλοι ασθενείς που νοσηλεύονται στο ίδιο ίδρυμα είναι ενδεχομένως ασυμπτωματικοί φορείς.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία