Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τα παρατεταμένα ωράρια εργασίας συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου και εγκεφαλικών επεισοδίων



Λονδίνο

Τα παρατεταμένα ωράρια εργασίας, μια πολύ διαδεδομένη πρακτική σε ορισμένες χώρες και σε ορισμένους επαγγελματικούς χώρους, συνδέονται με τον αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου και εγκεφαλικών επεισοδίων, σύμφωνα με μεγάλη έρευνα που δημοσιεύεται  στη βρετανική ιατρική επιθεώρηση The Lancet.

Αναλύοντας τα στοιχεία από έρευνες που αφορούν 600.000 πολίτες στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και στην Αυστραλία, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αν κάποιος εργάζεται περισσότερες από 55 ώρες την εβδομάδα διατρέχει κατά 33% μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο και κατά 13% μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσει στεφανιαία νόσο σε σχέση με κάποιον ο οποίος εργάζεται 35 με 40 ώρες την εβδομάδα.

Το συμπέρασμα αυτό εξήχθη μετά την παρακολούθηση για 7 με 8 χρόνια ανδρών και γυναικών που δεν παρουσίαζαν κανένα διαγνωσμένο καρδιαγγειακό νόσημα κατά την έναρξη της έρευνας.

Οι επιστήμονες συνυπολόγισαν και άλλους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων --κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ ή έλλειψη σωματικής άσκησης, επισημαίνει η έρευνα.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου δεν εμφανίζεται ξαφνικά μόνο όταν κάποιος ξεπερνά τις 55 ώρες εργασίας την εβδομάδα αλλά αυξάνεται παράλληλα με τη διάρκεια της εργασίας: δηλαδή αυτοί που εργάζονται από 41 ως 48 ώρες την εβδομάδα διατρέχουν κατά 10% μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ όσοι εργάζονται από 49 ως 54 ώρες εβδομαδιαίως διατρέχουν κατά 27% μεγαλύτερο κίνδυνο σε σχέση πάντα με αυτούς που εργάζονται 35 έως 40 ώρες την εβδομάδα.

"Οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας θα πρέπει να είναι ενήμεροι για το γεγονός ότι τα μακρά ωράρια εργασίας συνδέονται με μια σημαντική αύξηση του κινδύνου εγκεφαλικού επεισοδίου και ίσως μιας στεφανιαίας νόσου", υπογραμμίζει ο καθηγητής Επιδημιολογίας στο University College του Λονδίνου Μίκα Κιβιμάκι, ένας από τους συντελεστές της έρευνας.

Ο ρόλος που παίζει το στρες σε πολλά καρδιαγγειακά νοσήματα, μεταξύ των οποίων τα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά επεισόδια, έχει ήδη αποτελέσει το αντικείμενο πολλών ερευνών. Αντιθέτως, τα ωράρια εργασίας δεν είχαν ποτέ μέχρι σήμερα μελετηθεί με τέτοια ακρίβεια.

Σε σχόλιό του που δημοσιεύεται μαζί με τα αποτελέσματα της έρευνας, ο καθηγητής Ούρμπαν Τζάνλερτ του σουηδικού πανεπιστημίου Umea υπενθυμίζει ότι μεταξύ των μελών του ΟΟΣΑ (Οργανισμού για την Οικονομική Ανάπτυξη και Συνεργασία), η Τουρκία έχει το μεγαλύτερο ποσοστό εργαζομένων που απασχολούνται περισσότερες από 50 ώρες εβδομαδιαίως (43%), ενώ η Ολλανδία είναι αυτή που έχει το χαμηλότερο ποσοστό (1%).

Ακριβώς πίσω από την Τουρκία ακολουθεί το Μεξικό (28,8%) και η Νότια Κορέα (27,1%). Η Γαλλία βρίσκεται στην 9η θέση (8,7%), ενώ στην Γερμανία μόνον το 5,6% εργάζεται περισσότερες από 50 ώρες την εβδομάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στην δημοσιότητα τον Απρίλιο από τον ΟΟΣΑ.

Τέλος, ο σύμβουλος Καρδιολογίας Τιμ Τσίκο, ο οποίος δεν μετείχε στην έρευνα, επισημαίνει ότι ίσως περισσότερο σημαντικό από τη μείωση των εργασιακών ωραρίων --πράγμα που μπορεί να είναι "από δύσκολο έως ακατόρθωτο"-- είναι "οι περισσότεροι από εμάς να μπορούμε να περιορίσουμε τον καθιστικό τρόπο ζωής, να αυξήσουμε την σωματική μας άσκηση και να βελτιώσουμε την διατροφή μας". 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία