Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η μοναξιά μας παχαίνει - Ποια είναι η απάντηση

Γράφει η Κωνσταντίνα Παπαγεωργίου, κλινικός διαιτολόγος - διατροφολόγος 



Aθήνα

Οι 4 επιστημονικοί τρόποι που προτείνουν οι διατροφολόγοι για να βγούμε κερδισμένοι από τη μάχη με το συναισθηματικό φαγητό.


Να νικήσουμε τη μοναξιά μας και να επιβραβεύσουμε τον εαυτό μας προσπαθούμε όσοι καταφεύγουμε στο συναισθηματικό φαγητό (comfort food), με αποτέλεσμα, όμως, να παίρνουμε βάρος. Αυτό δείχνουν οι τελευταίες έρευνες που αποκαλύπτουν πως μέσα από το φαγητό προσπαθούμε να υποκαταστήσουμε τις χαμένες κοινωνικές επαφές μας (Appetite, 2015). Σύμφωνα με μελέτες, οι άντρες «ποντάρουν συναισθηματικά» σε γεύματα που θυμίζουν τη θαλπωρή της μαμάς (σούπα, μακαρονάδα και παγωτό για επιδόρπιο), ενώ οι γυναίκες σε ό,τιδήποτε απομακρύνει τις σκέψεις τους από τις υποχρεώσεις (σοκολάτα, μπισκότα, παγωτό). Μόλις οι 4 στους 10 θεωρούν ότι κάνουν υγιεινές επιλογές για να νιώσουν καλύτερα (Journal of Consumer Psychology, 2014).

Όπως επισημαίνει η Κωνσταντίνα Παπαγεωργίου, κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος της Advanced Nutrition, «το λεγόμενο comfort food στο οποίο οι άνθρωποι ξεσπούν για να νιώσουν καλύτερα περιλαμβάνει πρωτίστως λιπαρά τρόφιμα, κατεξοχήν γλυκά, πλούσια σε υδατάνθρακες και θερμίδες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σοκολάτα. Τα τρόφιμα αυτά παρέχουν παροδική ευχαρίστηση, χαρά, επιβράβευση και αγχολυτική δράση. Οδηγούν όμως σε σημαντική αύξηση του βάρους καθώς είναι ιδιαίτερα θερμιδογόνα ακόμα και σε μικρές ποσότητες». Ο επιστημονικός τρόπος για να νικήσουμε το συναισθηματικό φαγητό είναι:

1)Τα πέντε γεύματα την ημέρα. «Η πολύωρη νηστεία θα σας οδηγήσει άμεσα σε κάποιο έτοιμο και θερμιδογόνο τρόφιμο όπως είναι τα γλυκά, ώστε να λάβετε γρήγορα και εύκολα την ενέργεια που χρειάζεστε» τονίζει η κ.Παπαγεωργίου.

2)Η υγιεινή εκδοχή ενός γλυκού ή λιπαρού τροφίμου, εφόσον νιώθετε την ανάγκη να καταναλώσετε κάτι τέτοιο. «Ποντάρετε σε ένα γιαούρτι χαμηλό σε λιπαρά με μέλι ή σε γλυκό του κουταλιού, σε μια κρέπα από ασπράδια αυγού και βρώμη με μέλι και κανέλα. Αν θέλετε κάτι πιο αλμυρό φτιάξτε μια σπιτική πίτσα με πίτα από σουβλάκι, τυρί κίτρινο χαμηλό σε λιπαρά και τριμμένη ντομάτα. Έτσι καλύπτετε την ανάγκη σας χωρίς να κινδυνεύετε να υπερβείτε το ημερήσιο όριο θερμίδων που χρειάζεστε για να διατηρηθείτε» εξηγεί η διατροφολόγος.

3)Αποκτήστε ενδιαφέροντα που αποσπούν την προσοχή σας από το φαγητό. «Η επιθυμία μας για το comfort food μοιάζει με ένα κύμα του surf. Έρχεται επιθετικά, κορυφώνεται και φεύγει. Όλο αυτό κρατάει γύρω στα 10’. Εμπνευστείτε κάτι να κάνετε αυτό το χρονικό διάστημα που θα σας τραβήξει έντονα την προσοχή ώστε να ξεχαστείτε. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει να ακούσετε μουσική, να παίξετε με το παιδί σας, να συμμετάσχετε σε μια ομάδα με κοινά ενδιαφέροντα».

4)Εντάξτε την άσκηση στην καθημερινότητά σας. Η αερόβια γυμναστική έχει αγχολυτική δράση και μειώνει τα επίπεδα της όρεξης. Προτιμήστε τα ομαδικά αθλήματα και προσπαθήσετε να δικτυωθείτε και να χτίσετε κοινωνικές επαφές.
Info: Advanced Nutrition, τηλ.: 210 6980451, www.advancednutrition.gr
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία