Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΟΗΕ-ΠΟΥ-Διαβήτης

Ο αριθμός των ενηλίκων διαβητικών τετραπλασιάστηκε σε 35 χρόνια!!!



Γενευη

Σχεδόν 422 εκατομμύρια ενήλικες στον κόσμο πάσχουν από διαβήτη, αριθμός τετραπλάσιος σε σχέση με το 1980, με τη χρόνια νόσο να έχει λάβει "τεράστιες διαστάσεις" καθώς η προέλασή της συνδέεται κυρίως με την αυξανόμενη μάστιγα της παχυσαρκίας, επισημαίνει η πρώτη παγκόσμια έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).

  Ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι ο διαβήτης γίνεται γρήγορα "μείζον πρόβλημα για τις φτωχές χώρες" και ένα "καθοριστικό ζήτημα για την παγκόσμια δημόσια υγεία".

"Ο διαβήτης προελαύνει. Δεν είναι πλέον μια νόσος κατά κύριο λόγο των πλούσιων χωρών. Ο διαβήτης αυξάνεται ασταμάτητα παντού, πιο έντονα στις χώρες μεσαίου εισοδήματος. Αν θέλουμε να σημειώσουμε πρόοδο στην προσπάθειά μας να σταματήσουμε την διάδοση του διαβήτη, πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε την καθημερινότητά μας: να τρώμε υγιεινά, να αθλούμαστε, να αποφεύγουμε την πρόσληψη υπερβολικού βάρους", τονίζει η γενική διευθύντρια του ΠΟΥ Μάργκαρετ Τσαν στον πρόλογο της έρευνας.

Σε παγκόσμια κλίμακα, ο ΠΟΥ εκτιμά ότι 422 εκατομμύρια ενήλικες στον κόσμο ζούσαν με διαβήτη το 2014, σε σχέση με 108 εκατομμύρια το 1980.

Ο διαβήτης τύπου 2, ή μη-ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης, είναι η συχνότερη μορφή διαβήτη στους ενήλικες. Οι ασθενείς μπορούν να ελέγχουν τη νόσο με φάρμακα και προσεκτική διατροφή. Ωστόσο η ασθένεια μπορεί να τους ταλαιπωρεί σε όλη τους τη ζωή, ενώ συχνά αποτελεί κύρια αιτία τύφλωσης, νεφρικής ανεπάρκειας, οξέος καρδιακού επεισοδίου, εγκεφαλικού και ακρωτηριασμού των κάτω άκρων.

 

 

Παχυσαρκία, ο κύριος παράγοντας επικινδυνότητας

----------------------------------------------------------------

"Η παχυσαρκία είναι ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για τον διαβήτη τύπου 2 και οι προσπάθειές μας για τον έλεγχο της αύξησής της μέχρι τώρα δεν έχουν αποδειχθεί επιτυχείς", γράφει ο Ματζίντ Ετζατί, καθηγητής στο Imperial College του Λονδίνου και επικεφαλής της μελέτης.

Η νόσος πλήττει το 8,5% του ενήλικου πληθυσμού παγκοσμίως, ποσοστό διπλάσιο σε σχέση με το 1980, λόγω της αύξησης των επικίνδυνων παραγόντων όπως τα παραπανίσια κιλά και η παχυσαρκία.

Τα κρούσματα διαβήτη είναι πιο συχνά στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες. Τα ποσοστά της νόσου αυξήθηκαν σημαντικά σε πολλές χώρες μικρού και μεσαίου εισοδήματος, ανάμεσά τους η Κίνα, η Ινδία, η Ινδονησία, το Πακιστάν, η Αίγυπτος, το Μεξικό. Η συχνότητα της νόσου υπερδιπλασιάστηκε στους άνδρες στην Κίνα και την Ινδία μεταξύ 1980 και 2014.

Τα μεγαλύτερα ποσοστά αύξησης του διαβήτη καταγράφονται στα νησιωτικά κράτη του Ειρηνικού και ακολουθούν η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική με χώρες όπως η Αίγυπτος, η Ιορδανία, η Σαουδική Αραβία.

Περισσότεροι από τους μισούς διαβητικούς στον κόσμο κατοικούν στη νοτιοανατολική Ασία και στην περιοχή του Ειρηνικού όπου οι διατροφικές συνήθειες άλλαξαν πολύ τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι μισοί διαβητικοί ενήλικες το 2014 ζούσαν σε πέντε χώρες: Κίνα, Ινδία, ΗΠΑ, Βραζιλία, Ινδονησία.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η βορειοδυτική Ευρώπη έχει τα μικρότερα ποσοστά διαβήτη. Ωστόσο σε καμία χώρα δεν διαπιστώθηκε μεγάλη μείωση των κρουσμάτων διαβήτη.

Το 2012, ο διαβήτης αποτέλεσε αιτία θανάτου για 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους παγκοσμίως, στους οποίους πρέπει να προστεθούν 2,2 εκατομμύρια θάνατοι που προκλήθηκαν από ασθένειες οι οποίες έχουν σχέση με τον διαβήτη, αυξάνοντας τον συνολικό αριθμό σε 3,7 εκατομμύρια.

 

Η μελέτη του ΠΟΥ καταγγέλλει "τις σημαντικές οικονομικές απώλειες" εξαιτίας του διαβήτη, ταυτόχρονα για τα άτομα που πάσχουν από τη νόσο και για τα συστήματα υγειονομικής ασφάλισης.

Ο διαβήτης είναι σοβαρή χρόνια νόσος που εκδηλώνεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει επαρκώς ινσουλίνη (την ορμόνη που ρυθμίζει τη συγκέντρωση του ζαχάρου στο αίμα) ή όταν ο οργανισμός δεν χρησιμοποιεί σωστά την ινσουλίνη που παράγει.

 

 

Μπορούν να ανατραπούν οι παρούσες τάσεις

-------------------------------------------------------

Ο ΠΟΥ υπογραμμίζει "το τεράστιο μέγεθος του προβλήματος του διαβήτη" αλλά και "την δυνατότητα να ανατραπούν οι παρούσες τάσεις". Επιμένει στην ανάγκη να αποθαρρύνεται η κατανάλωση καπνού και τροφίμων βλαβερών για την υγεία, όπως τα τρόφιμα, ποτά, αναψυκτικά με μεγάλη περιεκτικότητα ζάχαρης, καθώς και να ενθαρρύνεται η τακτική σωματική άσκηση.

Ο ΠΟΥ ζητεί από τα κράτη μέλη του να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στον διαβήτη και να καταρτίσουν εθνικά προγράμματα καταπολέμησής του, ώστε να διασφαλίσουν ότι οι πολίτες θα μπορούν να κάνουν υγιεινές επιλογές και τα συστήματα υγείας να διαγιγνώσκουν τον διαβήτη, να χορηγούν τη θεραπεία στους ασθενείς, κυρίως την ινσουλίνη σε προσιτή τιμή.

"Δεν υπάρχει απλή λύση στην καταπολέμηση του διαβήτη", παραδέχεται ο ΠΟΥ υπογραμμίζοντας ότι "ο καθένας έχει τον ρόλο του".



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία