Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δεν αρκεί μόνο να θέλουμε

Η έξοδος από την οικονομική κρίση είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα διάθεσης και αισιοδοξίας


Μαϊάμι (Δευτ.)

Όχι μόνο η κακή οικονομική κατάσταση μιας χώρας χειροτερεύει την ψυχική διάθεση και κατάσταση των ανθρώπων (κάτι που είναι μάλλον προφανές και έχει ήδη αποδειχτεί σε προηγούμενες έρευνες), αλλά, όπως δείχνει μια νέα αμερικανική μελέτη, ισχύει και το αντίστροφο, δηλαδή η καλή διάθεση και η αισιοδοξία επηρεάζουν άμεσα το επίπεδο οικονομικής δραστηριότητας και τελικά το επίπεδο της ανάπτυξης. Με άλλα λόγια, η μάχη για την έξοδο από την ύφεση και η ανάπτυξη πρέπει να κερδηθεί στο μυαλό και την καρδιά των ανθρώπων, πέρα από τις όποιες προσπάθειες στον καθαρά οικονομικό τομέα. Η νέα μελέτη επιβεβαιώνει ότι ο παράγων της ψυχολογίας παίζει καθοριστικό ρόλο στην οικονομία και «μεταφράζεται» σε βελτιωμένα νούμερα και ποσοστά οικονομικών δεικτών. Οι ερευνητές της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων του πανεπιστημίου του Μαϊάμι, μεταξύ των οποίων βρίσκεται ο κυπριακής καταγωγής επίκουρος καθηγητής οικονομικών Γιώργος Κορνιώτης, σύμφωνα με το Live Science, συνέκριναν στοιχεία από όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η οικονομική ύφεση είναι λιγότερο σοβαρή, η φάση ανάπτυξης πιο έντονη και η ανάκαμψη ταχύτερη εκεί όπου οι άνθρωποι είναι ψυχολογικά πιο αισιόδοξοι. Μάλιστα αυτή η σχέση -η επίπτωση της ψυχολογίας στην οικονομία- είναι πιο έντονη στις περιοχές εκείνες όπου οι άνθρωποι είναι πιο ηλικιωμένοι, λιγότερο μορφωμένοι και έχουν λιγότερες κοινωνικές διασυνδέσεις. Μεταξύ των παραγόντων που συμβάλλουν στην καλή διάθεση των ανθρώπων, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ο καλός καιρός (η παρατεταμένη συννεφιά ρίχνει τη διάθεση, ενώ η ηλιοφάνεια βοηθά στην απελευθέρωση σεροτονίνης στον εγκέφαλο, κάνοντας τους ανθρώπους πιο αισιόδοξους), το γενικότερο πολιτικό κλίμα (η αισιοδοξία αυξάνει περισσότερο αν οι πολίτες στηρίζουν γενικά τα κόμματα που κυβερνούν) και οι αθλητικές επιτυχίες (αν η ομάδα πάει καλά, ανεβαίνει η αισιοδοξία!). Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η ανεβασμένη αισιοδοξία επηρεάζει την οικονομική δραστηριότητα σε μεγάλο βαθμό επειδή συμβάλλει στην αύξηση των πωλήσεων και του τζίρου στην αγορά. Ο Κορνιώτης αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο της Κύπρου (1998) και πήρε το διδακτορικό του στα οικονομικά από το πανεπιστήμιο Γιέιλ (2003), ενώ έχει εργαστεί ως οικονομολόγος και στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (2006-2010).

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία