Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι νεότερες γενιές στρέφουν την πλάτη τους στο σεξ

Η παρθενία τείνει να γίνει....μόδα



Archives of Sexual Behavior.-

  Οι σημερινοί 18άρηδες είναι λιγότερο πιθανό να κάνουν σεξ σε σχέση με τους συνομηλίκους τους προηγούμενων γενιών, ενώ όλο και περισσότεροι νέοι κάνουν σεξ για πρώτη φορά μετά τα 20, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

   Οι άνθρωποι που γεννήθηκαν στις δύο τελευταίες δεκαετίες της προηγούμενης χιλιετίας, δηλαδή μεταξύ 1980-2000 και ιδίως όσοι γεννήθηκαν στη δεκαετία του 1990 (οι λεγόμενοι Millennials) κάνουν λιγότερο σεξ από ό,τι η γενιά που γεννήθηκε στη δεκαετία του 1960 (η γενιά Χ). Η μελέτη δείχνει ότι οι νεότεροι -που συχνά κατηγορούνται από τους μεγαλύτερους ως ναρκισσιστές και βολεψάκηδες- μάλλον δείχνουν μικρότερο ενδιαφέρον (και) για το σεξ.

         Μια δεύτερη βρετανική έρευνα διαπίστωσε ότι ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσοστό νέων -περίπου ένας στους δέκα- έχει σοβαρά σεξουαλικά προβλήματα. Οι δύο μελέτες από κοινού δείχνουν ότι, παρά τη σεξουαλική «επανάσταση» που έχει μεσολαβήσει, το σεξ παραμένει ένα «δύσκολο» ζήτημα για αρκετούς νέους και μάλιστα στις κατά τεκμήριο πιο προχωρημένες χώρες σε αυτά τα ζητήματα.

         Οι ερευνητές στις ΗΠΑ, με επικεφαλής την καθηγήτρια ψυχολογίας Τζιν Τουέντζ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια και τον αναπληρωτή καθηγητή ψυχολογίας Ράιν Σέρμαν του Πανεπιστημίου Ατλάντικ της Φλόριντα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα σεξουαλικής συμπεριφοράς "Archives of Sexual Behavior", ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 26.700 ενηλίκους που απάντησαν σε σχετικά ερωτηματολόγια.

   Από αυτούς, το 15% όσων ήσαν 20-24 ετών (Millennials), ανέφεραν ότι δεν είχαν κανένα σεξουαλικό σύντροφο μετά τα 18 τους, έναντι ποσοστού 6% μεταξύ όσων είχαν γεννηθεί στη δεκαετία του ΄60 (γενιά Χ), όταν ήσαν στην ίδια ηλικία. Μόνο όσοι είχαν γεννηθεί στη δεκαετία του 1920, ανέφεραν ότι στα 20-24 τους έκαναν λιγότερο σεξ, σε σχέση με τους Millennials.

         Η αποχή από τη σεξουαλική δραστηριότητα μετά τα 18 αυξάνεται διαχρονικά ιδίως μεταξύ των γυναικών: από 2,3% στη γενιά Χ σε 5,4% στη γενιά της Χιλιετίας (στους άνδρες τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 1,7% και 1,9%). Αλλά και πριν τα 18 καταγράφεται ανάλογη τάση: μεταξύ 1991-2015 το ποσοστό των αμερικανών εφήβων (μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) που δηλώνουν ότι είναι παρθένοι, έχει αυξηθεί από 46% σε 59%.

         «Τα ευρήματά μας αμφισβητούν τη διαδεδομένη αντίληψη πως τα παιδιά της Χιλιετίας είναι μια γενιά του εύκολου και συχνού σεξ, που ψάχνει μόνο για γρήγορες σχέσεις|», δήλωσε ο Σέρμαν και τόνισε ότι σίγουρα «οι Millennials δεν είναι πιο επιρρεπείς στο σεξ σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές».

         Ως πιθανές αιτίες για την αυτοσυγκράτηση των νέων περί το σεξ, οι ερευνητές παραθέτουν την καλύτερη διαπαιδαγώγηση που έχουν λάβει σε σχέση με τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα όπως το AIDS, η εύκολη πρόσβαση στην πορνογραφία χάρη στο διαδίκτυο, η καθυστέρηση στην ωρίμανση, ο φόβος για κακομεταχείριση από τον σεξουαλικό σύντροφο, ο υψηλότερος αριθμός νέων που ζουν ακόμη με τους γονείς τους λόγω οικονομικών προβλημάτων, η καθυστέρηση του γάμου, η μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση των νέων ότι μπορούν να κάνουν τις όποιες επιλογές τους (ακόμη και αποχή από το σεξ) κ.α.

         Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η ίδια τάση σχετικής αποστασιοποίησης από το σεξ διακρίνεται και στη γενιά μετά τους Millennials, τη λεγόμενη «έξυπνη» γενιά (iGen) των online εφαρμογών και των κοινωνικών μέσων, που κατά μια εκδοχή περιλαμβάνει όσους γεννήθηκαν μεταξύ 1995-2012.

         Εξάλλου, μια άλλη έρευνα από επιστήμονες της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, με επικεφαλής τη δρα Κίρστεν Μίτσελ, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό για θέματα υγείας των εφήβων "Journal of Adolescent Health", δείχνει ότι περίπου ένας στους δέκα νέους (9,1%) και μια στις οκτώ νέες (13,4%) στη Βρετανία, που είναι σεξουαλικά ενεργοί, έχουν κατά το τελευταίο έτος βιώσει τουλάχιστον ένα σεξουαλικό πρόβλημα διάρκειας τριών μηνών και άνω.

         Τα προβλήματα στύσης (ή πρόωρης εκσπερμάτωσης) στους νέους και οργασμού στις νέες, καθώς και η έλλειψη ενδιαφέροντος για το σεξ είναι τα συχνότερα προβλήματα, αλλά οι νέοι σπάνια έχουν καταφύγει σε κάποιον ειδικό για βοήθεια.

   Η έρευνα βασίσθηκε σε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα περίπου 2.300 νέων ηλικίας 16 έως 21 ετών και τα ποσοστά πρόσφατων σεξουαλικών προβλημάτων που διαπιστώθηκαν, δεν διαφέρουν πολύ σε σχέση με τα αντίστοιχα σε μεγαλύτερες ηλικίες. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία