|
| | | |
Κι άλλο πρόβλημα που οφείλεται στην παχυσαρκία!
Ο εγκέφαλος των υπέρβαρων στη μέση ηλικία είναι δέκα χρόνια πιο γερασμένος από εκείνον των αδύνατων συνομηλίκων τους
Neurobiology of Aging.-
Από τη μέση ηλικία και μετά, οι εγκέφαλοι των παχύσαρκων ανθρώπων εμφανίζουν διαφορές σε σχέση με των αδύνατων συνομηλίκων τους, κυρίως έχοντας μικρότερο όγκο λευκής ουσίας, με συνέπεια να δείχνουν κατά μέσο όρο δέκα χρόνια πιο γερασμένοι, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Δεν φαίνεται πάντως αυτό να επηρεάζει αρνητικά το μυαλό των ανθρώπων που έχουν βάρος παραπάνω από το κανονικό.
Η λευκή ουσία είναι ο ιστός, αποτελούμενος από νευρικές ίνες, που συνδέει μεταξύ τους τις διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, επιτρέποντας την μεταφορά των πληροφοριών. Ο εγκέφαλος συρρικνώνεται φυσιολογικά με το πέρασμα του χρόνου, αλλά η παχυσαρκία -που συνδέεται με παθήσεις της καρδιάς, καρκίνο, διαβήτη κ.α.- φαίνεται πως γερνά πρόωρα τον εγκέφαλο.
Οι ερευνητές του Κέντρου Γήρανσης και Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ, με επικεφαλής τη δρα Λάιζα Ρόναν του Τμήματος Ψυχιατρικής, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροβιολογίας της γήρανσης "Neurobiology of Aging", μελέτησαν τους εγκεφάλους 473 ατόμων ηλικίας 20 έως 87 ετών.
Η βασική διαπίστωση είναι ότι οι υπέρβαροι άνθρωποι έχουν εκτεταμένη μείωση της λευκής ουσίας σε σχέση με τους αδύνατους. Έτσι, για παράδειγμα, ένας υπέρβαρος 50χρονος έχει τόση λευκή ουσία όση ένας αδύνατος 60χρονος, συνεπώς ο εγκέφαλος του πρώτου εμφανίζεται πρόωρα γερασμένος κατά μια δεκαετία.
Η διαφορά αυτή στη λευκή ουσία μεταξύ υπέρβαρων-αδύνατων εμφανίζεται από τη μέση ηλικία και μετά, συνήθως μετά τα 37 (την ηλικία όπου, ούτως ή άλλως, αρχίζει η σταδιακή φυσιολογική συρρίκνωση της λευκής ουσίας) και κορυφώνεται γύρω στα 40, ενώ μετά η «ψαλίδα» σταθεροποιείται. Οι ερευνητές δήλωσαν πως δεν είναι σαφές γιατί στους υπέρβαρους και παχύσαρκους η λευκή ουσία συρρικνώνεται ταχύτερα από τον φυσιολογικό ρυθμό.
Πάντως οι βρετανοί επιστήμονες δεν βρήκαν -πέρα από τη λευκή ουσία- διαφορές μεταξύ των αδύνατων και των υπέρβαρων, όσον αφορά τις νοητικές επιδόσεις τους, όπως έδειξαν τα σχετικά συγκριτικά τεστ. Από την άλλη, όπως είπε η Ρόναν, θα μελετηθεί περαιτέρω η πιθανότητα ο εγκέφαλος των υπέρβαρων να είναι πιο ευάλωτος σε νευροεκφυλιστικές παθήσεις όπως οι νόσοι Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον.
'Αλλοι επιστήμονες δήλωσαν πάντως ότι η σχέση παχυσαρκίας και άνοιας είναι πολύπλοκη και μέχρι σήμερα οι επιστημονικές μελέτες έχουν καταλήξει σε αντιφατικά συμπεράσματα. Έτσι, προς το παρόν, παραμένει ερωτηματικό κατά πόσο όντως η παχυσαρκία επιταχύνει την απώλεια μνήμης και την έκπτωση των νοητικών λειτουργιών. Σε κάθε περίπτωση, η υγιεινή διατροφή, η σωματική άσκηση και η διακοπή του καπνίσματος βοηθάνε κάθε άνθρωπο -ιδίως όσους έχουν παραπανίσια κιλά- να μειώσει τον κίνδυνο άνοιας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|