Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Επιστήμη - Περιβάλλον και Υγεία

Τα πλύσιμο των συνθετικών ρούχων στο πλυντήριο ρυπαίνει το περιβάλλον



Πηγή Marine Pollution Bulletin.-

   Τα συνθετικά ρούχα που πλέονται στο πλυντήριο, ιδίως τα ακρυλικά, ρυπαίνουν το περιβάλλον, καθώς απελευθερώνουν σωρεία μικροσκοπικών πλαστικών σωματιδίων, τα οποία καταλήγουν στις θάλασσες, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.

      Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι ένας κύκλος πλυσίματος έξι κιλών στο πλυντήριο μπορεί να απελευθερώσει πάνω από 700.000 τέτοιες πλαστικές ίνες στο περιβάλλον. Το χειρότερο είδος συνθετικού ρούχου από άποψη ρύπανσης είναι το ακρυλικό, που απελευθερώνει σχεδόν 730.000 συνθετικά σωματίδια ανά κύκλο πλυσίματος, πενταπλάσια σε σχέση με τα πολυεστερικά-βαμβακερά ρούχα (138.000) και σχεδόν μιάμιση φορά περισσότερα σε σχέση με τα σκέτα πολυεστερικά (496.000).

      Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Πλίμουθ, με επικεφαλής τον καθηγητή θαλάσσιας βιολογίας Ρίτσαρντ Τόμσον, ειδικό σε θέματα θαλάσσιας ρύπανσης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Marine Pollution Bulletin», πέρασαν ένα χρόνο πλένοντας σε οικιακά πλυντήρια διαφορετικά ρούχα σε θερμοκρασίες 30 έως 40 βαθμών Κελσίου και με διαφορετικά απορρυπαντικά. Στη συνέχεια, ανέλυσαν σε ηλεκτρονικό μικροσκόπιο τα απόβλητα κάθε πλύσης και το «αποτύπωμά» της στο περιβάλλον.

       Οι μικροσκοπικές πλαστικές ίνες ταξιδεύουν μέσω των αποχετεύσεων και φθάνουν στις εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού, όπου ένα μέρος τους κατακρατείται και ένα άλλο καταλήγει στις θάλασσες. Η ακριβής επίπτωσή τους στο περιβάλλον δεν έχει ακόμη μελετηθεί και κατανοηθεί πλήρως, αλλά, σύμφωνα με τις έως τώρα μελέτες, μπορεί να μολύνει την τροφική αλυσίδα.

      Μια προηγούμενη αμερικανική έρευνα από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια-Σάντα Μπάρμπαρα, που έγινε σε συνεργασία με την εταιρεία ρούχων Patagonia και δημοσιεύθηκε φέτος το καλοκαίρι, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κάθε φορά που πλένεται στο πλυντήριο ένα συνθετικό μπουφάν, απελευθερώνει κατά μέσο όρο 1,7 γραμμάρια τέτοιων πλαστικών ινών.

      Ο Τόμσον τόνισε την ανάγκη να μελετηθεί περισσότερο το ζήτημα, όπως π.χ. πόσο ρόλο παίζουν η διάρκεια της πλύσης και η ταχύτητα (στροφές) του πλυντηρίου. Είπε ακόμη ότι οι βιομηχανίες θα πρέπει να ξανασκεφτούν το σχεδιασμό των ρούχων τους, ώστε να ελαχιστοποιήσουν τους κινδύνους για το περιβάλλον.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία