Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αιτία ο εθισμός στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά

Σε μεγάλη κρίση η δημόσια υγεία στις ΗΠΑ - Tι προκύπτει απο σχετική κυβερνητική έκθεση



Ουάσινγκτον.-

Ο εθισμός στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά επηρεάζει δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανούς, γεγονός που αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για τη δημόσια υγεία, όπως αναφέρουν οι αμερικανικές υγειονομικές αρχές οι οποίες καταγγέλλουν ότι πολύ λίγοι άνθρωποι λαμβάνουν ιατρική βοήθεια για τα καταστροφικά αυτά προβλήματα.

«Η κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών αποτελεί μια από τις πιο επείγουσες κρίσεις δημόσιας υγείας της εποχής μας», εκτίμησε ο επικεφαλής εκπρόσωπος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για θέματα υγείας Βίβεκ Μέρφι, υπογραμμίζοντας ότι ο εθισμός αποτελεί μια χρόνια νόσο.

Σε έκθεσή του με τίτλο: «Αντιμετώπιση των εθισμών στην Αμερική: έκθεση του επικεφαλής γιατρού για το αλκοόλ, τα ναρκωτικά και την υγεία», ο Μέρφι προσπαθεί «να αλλάξει τον τρόπο μετον οποίο η κοινωνία αντιλαμβάνεται την υπερβολική χρήση αλκοόλ και τη χρήση ναρκωτικών ουσιών», εξηγεί.

«Ο εθισμός δεν είναι μια αδυναμία χαρακτήρα, αλλά μια χρόνια παθολογική κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο ιατρικό τρόπο και με την ίδια συμπόνια όπως οι καρδιακές παθήσεις, ο καρκίνος και ο διαβήτης», τονίζει.

Το 2015 περισσότεροι από 27 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ έκαναν χρήση παράνομων ναρκωτικών ουσιών, εκ των οποίων τα 21 εκατομμύρια είχαν εθιστεί, δηλαδή αριθμός μεγαλύτερος από αυτόν των ανθρώπων που πάσχουν από καρκίνο, διευκρινίζεται στην έκθεση.

Όμως μόνο ένας στους δέκα λαμβάνει θεραπεία.

Περισσότερο από το 40% όσων έχουν εθιστεί υποφέρουν επίσης και από ψυχικές ασθένειες, και από αυτούς λιγότεροι από τους μισούς λαμβάνουν θεραπεία.

Στην έκθεση του Μέρφι επισημαίνεται επίσης ότι περισσότεροι από 66 εκατομμύρια ενήλικοι και έφηβοι, δηλαδή σχεδόν το 25% των αμερικανικού πληθυσμού, παραδέχονται ότι κατανάλωσαν υπερβολική ποσότητα αλκοόλ τις τελευταίες 30 ημέρες.

Εκτός από τις καταστροφικές επιπτώσεις του εθισμού στις οικογένειες, εκτιμάται ότι μόνο η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ κοστίζει 249 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως στην αμερικανική οικονομία. Η χρήση παράνομων ναρκωτικών ουσιών κοστίζει συνολικά 193 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο.

Η κατάχρηση οπιούχων αναλγητικών που συνταγογραφούνται προκαλεί αυξανόμενη ανησυχία στις υγειονομικές αρχές, καθώς σύμφωνα με την έκθεση ο αριθμός των Αμερικανών που τα καταχρώνται φτάνει τα 12,5 εκατομμύρια.

Εξάλλου έχει σχεδόν τετραπλασιαστεί από το 1999 ο αριθμός των θανάτων από υπερβολική χρήση αναλγητικών και ηρωίνης, φτάνοντας τους 78 καθημερινά.

Με την έκθεση αυτή ο Μέρφι ευελπιστεί να έχει τα ίδια οφέλη που είχε η έκθεση για τους κινδύνους του καπνίσματος πριν από πέντε χρόνια.

«Απευθύνω νέα έκκληση να δράσουμε ώστε να τερματίσουμε τον εθισμό που αποτελεί μια κρίση για τη δημόσια υγεία», καταλήγει ο Μέρφι, ο οποίος ζητεί μεγαλύτερη χρηματοδότηση για την έρευνα σχετικά με την πρόληψη, την αντιμετώπιση και την ανάρρωση από αυτή τη χρόνια νόσο, αλλά και για δημόσια προγράμματα προκειμένου να λάβουν βοήθεια όσοι πάσχουν από εθισμό.  



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία