Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παγκόσμιο ιατρικό επίτευγμα

Μια 24χρονη από το Ντουμπάι, η πρώτη γυναίκα στον κόσμο που γέννησε μωρό χρησιμοποιώντας την ωοθήκη της η οποία είχε καταψυχθεί από την παιδική ηλικία της



Λονδίνο.-

  Μια 24χρονη γυναίκα από το Ντουμπάι είναι η πρώτη γυναίκα στον κόσμο που γέννησε μωρό, χρησιμοποιώντας την ωοθήκη της που της είχε αφαιρεθεί και είχε καταψυχθεί, όταν ήταν ακόμη παιδί. Ο τοκετός έγινε στο ιδιωτικό Νοσοκομείο Πόρτλαντ στο Λονδίνο.

      Η Μοάζα Αλ Ματρούσι είχε γεννηθεί με β-θαλασσαιμία, μια κληρονομική πάθηση του αίματος, για την οποία, όταν ήταν παιδί εννέα ετών, χρειάσθηκε να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία, προτού κάνει μεταμόσχευση μυελού από τον αδελφό της. Όμως καθώς ήταν εκ των προτέρων γνωστό ότι η χημειοθεραπεία μπορεί να κάνει ζημιά στις ωοθήκες της, λίγο πριν οι γιατροί είχαν αφαιρέσει τη δεξιά ωοθήκη της, πάλι με επέμβαση στη Βρετανία, και την είχαν καταψύξει σε θερμοκρασία μείον 196 βαθμών Κελσίου, προτού την αποθηκεύσουν για χρόνια σε υγρό άζωτο.

      Πέρυσι γιατροί στη Δανία μεταμόσχευσαν τμήματα του κατεψυγμένου ωοθηκικού ιστού ξανά στη νέα πλέον γυναίκα, με αποτέλεσμα μετά από μερικούς μήνες η ορμονική λειτουργία της να επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα, να έχει ωορρηξία και η γονιμότητά της να αποκατασταθεί.

      Για να αυξήσει τις πιθανότητές της να πιάσει παιδί, έκανε θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης, η οποία είχε επιτυχία, με αποτέλεσμα τρία γονιμοποιημένα ωάρια να εμφυτευθούν φέτος στη μήτρα της. Τελικά η γυναίκα μόλις γέννησε ένα υγιές αγοράκι και όπως είπε, σύμφωνα με το BBC, «πρόκειται για θαύμα. Περιμέναμε τόσο πολύ για ένα υγιές μωρό».

      Η γυναικολόγος της Σάρα Μάθιους δήλωσε: «Είναι ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός. Γνωρίζουμε ότι η μεταμόσχευση ωοθηκικού ιστού δουλεύει σε μεγαλύτερες γυναίκες, αλλά ποτέ έως τώρα δεν ξέραμε αν μπορούσαμε να πάρουμε κατεψυγμένο ιστό ενός κοριτσιού, να το καταψύξουμε και να τον κάνουμε να λειτουργήσει ξανά».

      Το επίτευγμα δίνει ελπίδες σε πολλά άλλα κορίτσια και νεαρές γυναίκες που κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς παιδί εξαιτίας θεραπειών για καρκίνο ή για αυτοάνοσες παθήσεις, που έχουν ως συνέπεια να χάνουν τη γονιμότητά τους. Ήδη στην Ευρώπη χιλιάδες κορίτσια και νέες έχουν καταψύξει τμήματα των ωοθηκών τους, προτού κάνουν χημειοθεραπεία ή ακτινοβολίες.

      Μέχρι σήμερα πάνω από 60 μωρά έχουν γεννηθεί από γυναίκες των οποίων αποκαταστάθηκε η γονιμότητα με μεταμόσχευση των κατεψυγμένων ωοθηκών τους, αλλά η 24χρονη Μοάζα ήταν η πρώτη της οποίας η ωοθήκη είχε καταψυχθεί προτού καν μπει στην εφηβεία.

      Μέχρι σήμερα το ρεκόρ κατείχε μια Βελγίδα, στην οποία η κατάψυξη της ωοθήκης είχε γίνει στην αρχή της εφηβείας, σε ηλικία 13 ετών. Η πρώτη γυναίκα στον κόσμο που γέννησε μωρό μετά από μεταμόσχευση της δικής της ωοθήκης, ήταν μια άλλη γυναίκα στο Βέλγιο το 2004.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία