Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η πίεση του αίματος αυξάνεται παγκοσμίως, προκαλώντας ολοένα περισσότερους θανάτους



Πηγή Journal of American Medical Association

 Σημαντική αύξηση παρουσιάζει παγκοσμίως ο ρυθμός αύξησης της συστολικής πίεσης του αίματος (του μεγαλύτερου από τους δύο αριθμούς που μετρούν την πίεση - ο χαμηλός αριθμός δείχνει τη διαστολική πίεση), σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.

   Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Κρίστοφερ Μάρεϊ του Ινστιτούτου Μετρήσεων και Αξιολόγησης της Υγείας του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό JAMA (Journal of American Medical Association), ανέλυσαν στοιχεία από 844 μελέτες από 154 χώρες. Τα στοιχεία αφορούσαν συνολικά 8,7 εκατομμύρια ανθρώπους και κάλυπταν την περίοδο 1980-2015.

   Η νέα μελέτη δείχνει ότι σε αυτά τα 35 χρόνια η συστολική πίεση εμφανίζει σαφή ανοδική τάση διεθνώς. Το 2015 εκτιμάται ότι στη Γη 3,5 δισεκατομμύρια ενήλικες -περίπου ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός- είχαν αυξημένη συστολική αρτηριακή πίεση τουλάχιστον 110 έως 115 mm Hg (δηλαδή 11 έως 11,5), ενώ 874 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν κανονική υπέρταση, καθώς η συστολική πίεση τους ήταν 140 mm Hg (14) ή μεγαλύτερη.

   Η αρτηριακή συστολική πίεση που είναι τουλάχιστον 140 mm Hg, έχει συσχετισθεί με διάφορα καρδιαγγειακά προβλήματα, νεφρών και άλλα. Η επιδημία παχυσαρκίας επιτείνει το πρόβλημα της υπέρτασης.

   Η μελέτη δείχνει επίσης ότι η συστολική πίεση, που αυξήθηκε σημαντικά μεταξύ 1990-2015, σχετίζεται με μια αύξηση των θανάτων κατά 1,4 φορές. Σε σχέση με άλλους παράγοντες κινδύνου, η αυξημένη συστολική αρτηριακή πίεση θεωρείται η κυριότερη αιτία θανάτων που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί.

   Οι περισσότεροι θάνατοι σχετιζόμενοι με την πίεση το 2015 οφείλονταν σε ισχαιμική καρδιοπάθεια (4,9 εκατομμύρια), αιμορραγικό εγκεφαλικό (δύο εκατομμύρια) και ισχαιμικό εγκεφαλικό (1,5 εκατομμύρια). Πέντε χώρες με μεγάλο πληθυσμό εμφανίζονται να έχουν τους μεγαλύτερους αριθμούς θανάτων ή αναπηρίας λόγω υψηλής συστολικής πίεσης: Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Ινδονησία και ΗΠΑ.

   Τυπικά, υπέρταση θεωρείται όταν η συστολική πίεση είναι πάνω από 140 mm Hg. Όμως, σύμφωνα με τους ερευνητές, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις πως ο κίνδυνος αυξημένης πίεσης αρχίζει από τα 115 mm Hg (προ-υπόταση). Οι ειδικοί συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει ένα συμβατικό όριο μέχρι το οποίο η πίεση είναι φυσιολογική και αμέσως μετά αρχίζει η υπέρταση, αλλά μάλλον υπάρχει μια βαθμιαία αύξηση του κινδύνου που αρχίζει πολύ κάτω από τα 140 mm Hg.

   Προς το παρόν, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία πάντως ότι όσοι έχουν συστολική πίεση 115 έως 140 mm Hg, πρέπει να παίρνουν αντι-υπερτασικά φάρμακα. Μπορούν όμως να κάνουν υγιή διατροφή, να ασκούνται και να διατηρούν φυσιολογικό βάρος.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία