|
| | | |
Τυφλοί και κωφοί μπορούν να «παρακολουθήσουν» τηλεόραση, χωρίς ενδιάμεσο, χάρη σε καινοτόμο ισπανικό λογισμικό
Πανεπιστήμιο Κάρλος 3/ Μαδρίτη.-
Ισπανοί ερευνητές ανέπτυξαν μια νέα τεχνολογία με την ονομασία PervasiveSUB, που επιτρέπει σε ανθρώπους χωρίς όραση και ακοή να «παρακολουθήσουν» τηλεόραση, χωρίς την ανάγκη μεσολάβησης κάποιου τρίτου.
Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό λογισμικό, χάρη στο οποίο είναι δυνατό τυφλοί και κωφοί να έλθουν σε άμεση επαφή με τηλεοπτικά προγράμματα. Το PervasiveSUB συλλέγει όλους τους υπότιτλους των τηλεοπτικών καναλιών και τους στέλνει σε ένα κεντρικό υπολογιστή-εξυπηρετητή, ο οποίος τα προωθεί σε «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα ή υπολογιστές-ταμπλέτες.
Σε αυτές τις φορητές συσκευές, με τη βοήθεια της εφαρμογής GoAll, οι υπότιτλοι μετατρέπονται στο σύστημα Μπράιγ σε απόλυτο συγχρονισμό με το τηλεοπτικό πρόγραμμα, αλλά στη συνέχεια κάθε άτομο μπορεί να προσαρμόσει την «παρακολούθηση» στο δικό του ρυθμό.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Κάρλος 3 της Μαδρίτης (UC3M), της ισπανικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών Telefonica (που χρηματοδότησε το ερευνητικό πρόγραμμα) και της ισπανικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Κωφών-Τυφλών Προσώπων (FASOCIDE) έκαναν σχετική παρουσίαση στο ισπανικό πανεπιστήμιο.
Μετά τα πρώτα πετυχημένα τεστ, η νέα τεχνολογία άρχισε ήδη να εφαρμόζεται σταδιακά στα ψηφιακά τηλεοπτικά κανάλια της Μαδρίτης, παρεχόμενη δωρεάν σε όποιον ενδιαφέρεται, αρκεί να «κατεβάσει» την εφαρμογή GoAll στη συσκευή του Android ή iOS.
Τα κωφά και τυφλά άτομα βιώνουν μια συνδυασμένη απώλεια της όρασης και της ακοής τους. Στην Ισπανία υπάρχουν περίπου 20.000 άνθρωποι με αυτό το πρόβλημα, που εμποδίζει την πρόσβασή τους στην επικοινωνία και στην ψυχαγωγία, ενώ τους καθιστά εξαρτημένους από άλλους ανθρώπους, καθώς χρειάζονται συνεχώς έναν ενδιάμεσο μέσω του οποίου πρέπει να διοχετεύονται σε αυτούς τα οπτικά ή ακουστικά ερεθίσματα.
Η νέα τεχνολογία για πρώτη φορά θα τους επιτρέψει να "λαμβάνουν" τηλεοπτικά προγράμματα άμεσα και σε πραγματικό χρόνο, όπως όλοι οι άλλοι.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|