Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




΄Ερευνα τού Ινστιτούτου Επιστημών Weizmann

Είναι το λευκό ή το μαύρο ψωμί πιο υγιεινό; Εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο



Πηγή Cell Metabolism.-

Στο ερώτημα ποιό είδος ψωμιού είναι το πιο υγιεινό, η απάντηση μιας νέας μικρής ισραηλινής επιστημονικής έρευνας είναι ότι αυτό τελικά εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο, καθώς δεν αντιδρά ο οργανισμός όλων των ανθρώπων με τον ίδιο τρόπο στο ίδιο ψωμί.

Οι ερευνητές του διεθνούς φήμης Ινστιτούτου Επιστημών Weizmann, πραγματοποίησαν μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή με 20 υγιείς εθελοντές, προκειμένου να συγκρίνουν τις επιπτώσεις που έχει η κατανάλωση του λευκού επεξεργασμένου ψωμιού και του μαύρου ψωμιού (ολικής αλέσεως) με προζύμι.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή υπολογιστικής βιολογίας Έραν Σεγκάλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Cell Metabolism» (Κυτταρικός Μεταβολισμός), χώρισαν τους συμμετέχοντες σε δύο ομάδες. Η μία κατανάλωνε λευκό ψωμί και η άλλη μαύρο, επί μία εβδομάδα. Μετά από ένα κενό χρονικό διάστημα 15 ημερών χωρίς καθόλου ψωμί, ακολούθησε μια δεύτερη εβδομάδα στην οποία οι ρόλοι αντιστράφηκαν, δηλαδή όσοι είχαν φάει λευκό ψωμί, έφαγαν μαύρο και το αντίστροφο.

Πριν, στη διάρκεια και μετά τη μελέτη, οι ερευνητές κατέγραφαν την όποια επίπτωση των ψωμιών στον οργανισμό των εθελοντών: επίπεδα σακχάρου, χοληστερίνης, ασβεστίου, σιδήρου, λιπιδίων, ενζύμων νεφρών και ήπατος, δεικτών φλεγμονής και βλαβών σε ιστούς κα. Μελετήθηκε επίσης το μικροβιακό «οικοσύστημα» (μικροβίωμα) των συμμετεχόντων πριν και μετά τη μελέτη.

Προς μεγάλη έκπληξη των επιστημόνων, δεν διαπιστώθηκαν σημαντικές κλινικές διαφορές, όσον αφορά τις επιπτώσεις του λευκού και του μαύρου ψωμιού πάνω στους διάφορους βιοδείκτες της υγείας. Μια προσεκτικότερη ανάλυση έδειξε όμως, ότι περίπου οι μισοί άνθρωποι αντιδρούσαν καλύτερα στο λευκό ψωμί (άρα γι΄ αυτούς αυτό είχε καλύτερες επιπτώσεις στην υγεία τους), ενώ οι άλλοι μισοί αντιδρούσαν καλύτερα στο μαύρο ψωμί με προζύμι (που γι' αυτούς ήταν πιο υγιεινό).

«Τα ευρήματα αυτά είναι πολύ ενδιαφέροντα και πιθανώς πολύ σημαντικά, επειδή αποκαλύπτουν ότι διαφορετικοί άνθρωποι αντιδρούν διαφορετικά ακόμη και στις ίδιες τροφές», δήλωσε ο ανοσολόγος Έραν Ελινάβ.

Οι ερευνητές ανέπτυξαν μάλιστα έναν αλγόριθμο που βοηθά να προβλεφθεί πώς μπορεί να αντιδράσει ο οργανισμός ενός ανθρώπου στο μαύρο ή στο λευκό ψωμί.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία