Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΜΗΝΙΓΓΙΩΜΑ. Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΟΥ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΗΝ ΜΕΝΟΥΝΟΣ



Aθήνα

Σοκ στην παγκόσμια κοινή γνώμη προκάλεσε η είδηση ότι η διάσημη Ελληνοαμερικανίδα Μαρία Μενούνος πάσχει από μηνιγγίωμα, μορφή καρκίνου του εγκεφάλου!

Η είδηση απασχόλησε  τα ελληνικά ΜΜΕ, καθώς η Μενούνος είναι ιδιαίτερα δημοφιλής και αγαπητή στην  Ελλάδα.

Τι είναι όμως το μηνιγγίωμα και πως αντιμετωπίζεται;

«Το μηνιγγίωμα,είναι ο πιο συχνός τύπος πρωτοπαθούς όγκου εγκεφάλου και αποτελεί το 30% περίπου όλων των  όγκων εγκεφάλου» αναφέρει ο Επίκουρος Καθηγητής Νευροχειρουργικής Πανεπιστημίου Freiburg και Διευθυντής Νευροχειρουργός, υπεύθυνος τμήματος Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής Εγκεφάλου και Σπονδυλικής Στήλης, στο Νοσοκομείο Metropolitan  κ. Βασίλειος Βουγιούκας  και συνεχίζει.

«Το μηνιγγίωμα  δημιουργείται από τις μήνιγγες ( τρία  εξωτερικά περιβλήματα ) που καλύπτουν και προστατεύουν τον εγκέφαλο κάτω από το κρανίο. Αναπτύσσεται  από το μεσαίο αραχνοειδές  περίβλημα και πιέζει τον εγκέφαλο ή τον νωτιαίο μυελό όταν μεγαλώνει».

 

 Το 85% των μηνιγγιωμάτων είναι καλοήθη και ο όγκος αυτός είναι περίπου τρείς φορές πιο συχνός στις γυναίκες μέσης ηλικίας. Ωστόσο μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και στα παιδιά.

             ΒΑΣΙΚΑ   ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ  ΤΗΣ   ΝΟΣΟΥ

Τα συμπτώματα που οφείλονται σε ένα μηνιγγίωμα συνήθως είναι ήπια στην αρχή, εξελίσσονται αργά με την πάροδο του χρόνου και σχετίζονται με την περιοχή του εγκεφάλου ή του  νωτιαίου μυελού στην οποία ασκεί πίεση.

Τα  βασικά συμπτώματα είναι :

ØΠονοκέφαλοι,

ØΕπιληπτικές κρίσεις,

ØΔιαταραχές όρασης,

ØΑδυναμία σε κάποιο άκρο,

ØΑιμωδίες,

ØΑστάθεια βάδισης,

ØΔιαταραχές μνήμης, ακοής, όσφρησης.

           ΤΡΟΠΟΙ   ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΤΗΣ  ΝΟΣΟΥ

Η νόσος μπορεί να διαγνωστεί αν κάποιος εχει μερικά από τα παραπάνω συμπτώματα μέσα από :

ØΙατρικό ιστορικό : Αυτό περιλαμβάνει ερωτήσεις για τα συμπτώματα του ασθενούς  καθώς και για το ατομικό και οικογενειακό του ιστορικό. 

ØΝευρολογική εξέταση : Γίνεται έλεγχος της όρασης , της ακοής , της ισορροπίας , του συντονισμού , των αντανακλαστικών και των ανώτερων νοητικών λειτουργιών και της μνήμης.

ØΑπεικονιστικός έλεγχος: Η αξονική και μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου χρησιμοποιούνται  για την διάγνωση των μηνιγγιωμάτων τα οποία έχουν ξεχωριστά απεικονιστικά χαρακτηριστικά. Ένα από αυτά είναι η επαφή τους με την μήνιγγα του εγκεφάλου και η πίεση επί του εγκεφάλου

ØΙστολογική διάγνωση : Η βιοψία του όγκου θέτει την διάγνωση και καθορίζει τον ιστολογικό βαθμό του μηνιγγιώματος.

                  ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ    ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Η πιο κοινή χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση ενός μηνιγγιώματος είναι η κρανιοτομία. Η επέμβαση περιλαμβάνει  τομή στο δέρμα του τριχωτού της κεφαλής και την αφαίρεση ενός οστικού  τμήματος του κρανίου. Στη συνέχεια ο νευροχειρουργός  αφαιρεί το μηνιγγίωμα διατηρώντας ανέπαφο τον εγκέφαλο, επανατοποθετεί το οστό και κλείνει την τομή.  

Συνήθως το χειρουργείο είναι η μόνη αντιμετώπιση που χρειάζεται και  ο ασθενής στη συνέχεια παρακολουθείται  τακτικά με μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου για την έγκαιρη διάγνωσή του σε περίπτωση υποτροπής ή αύξησης υπολειμματικού όγκου που δεν αφαιρέθηκε στο χειρουργείο για να μην προκληθεί βλάβη στον εγκέφαλο.

Οποιοδήποτε μηνιγγίωμα μπορεί να υποτροπιάσει. Όταν υποτροπιάσει μπορεί να είναι ίδιου ιστολογικού βαθμού με τον προηγούμενο όγκο ή μπορεί να έχει εξελιχθεί σε πιο επιθετικό ή κακοήθη βαθμό.

Πολλές φορές μετά τη χειρουργική επέμβαση είναι αναγκαία η ακτινοθεραπεία  σε περίπτωση υπολειμματικού μηνιγγιώματος βάσης κρανίου το οποίο δεν είναι εφικτό να αφαιρεθεί πλήρως λόγω δύσκολης θέσης . Μπορεί να χρησιμοποιηθεί η εξωτερική ακτινοβολία εγκεφάλου ή η στερεοτακτική ακτινοχειρουργική.

                ΤΥΠΟΙ      ΜΗΝΙΓΓΙΩΜΑΤΟΣ

Πόσο σοβαρό είναι ένα μηνιγγίωμα εξαρτάται από την εντόπισή του και τον ιστολογικό του βαθμό.

Ό βαθμός ( Ι έως ΙΙΙ) καθορίζεται από τα μικροσκοπικά χαρακτηριστικά των κυττάρων του μηνιγγιώματος . Ό βαθμός Ι είναι ο πιο κοινός και καλοήθης, ενώ ο βαθμός ΙΙΙ είναι ο πιο επιθετικός και θεωρείται κακοήθης.

ØΚαλοήθες  μηνιγγίωμα βαθμού Ι: Ο καλοήθης όγκος αναπτύσσεται αργά και έχει διακριτά όρια . Περίπου 78-81% των μηνιγγιωμάτων είναι καλοήθη,

ØΆτυπο μηνιγγίωμα βαθμού ΙΙ : Περίπου 15-20% των μηνιγγιωμάτων είναι άτυπα , δηλαδή τα κύτταρά τους δεν είναι φυσιολογικά. Τα άτυπα μηνιγγιώματα δεν είναι ούτε καλοήθη ούτε κακοήθη, αλλά μπορούν να γίνουν κακοήθη. Επίσης τα βαθμού ΙΙ μηνιγγιώματα έχουν την τάση να υποτροπιάζουν και να μεγαλώνουν γρηγορότερα,

ØΚακόηθες ή Αναπλαστικό μηνιγγίωμα βαθμού ΙΙΙ : Το κακόηθες ή αναπλαστικό μηνιγγίωμα είναι ένας επιθετικός όγκος εγκεφάλου που έχει την τάση να διηθεί σε κοντινά τμήματα του εγκεφάλου. Περίπου 1-4% των μηνιγγιωμάτων είναι κακοήθη.

www.vougioukasv.gr  ΤΗΛ.6986613333



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία