|
| | | |
Αυξημένα τα περιστατικά και στην Ελλάδα
Μία στις έξι νέες διαγνώσεις HIV (AIDS) στην Ευρώπη αφορά άνθρωπο άνω των 50 ετών
Πηγή ECDC
Αυξάνεται συνεχώς στην Ευρώπη, κατά τα τελευταία 12 χρόνια, το ποσοστό των νέων περιστατικών του ιού HIV που σχετίζεται με το AIDS, που αφορούν άτομα της μέσης και άνω ηλικίας, σύμφωνα με μια νέα έρευνα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ECDC). Η τάση αυτή καταγράφεται και στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία.
Περίπου μία στις έξι νέες περιπτώσεις διάγνωσης του ιού (17,3%) γίνονται σε ανθρώπους άνω των 50 ετών. Οι πενηντάρηδες και άνω είναι πλέον πιθανότερο από ό,τι οι νεότεροι (15 έως 49 ετών) να διαγνωσθούν με προχωρημένο HIV, που συχνά τους έχει μεταδοθεί μέσω ετεροφυλόφιλης σεξουαλικής επαφής.
Οι ερευνητές του ευρωπαϊκού ΚΕΕΛΠΝΟ, με επικεφαλής τη δρα Λάρα Ταβόσκι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", ανέφεραν ότι από το 2004 έως σήμερα το ποσοστό διαγνώσεων σε μεσήλικες και άνω έχει αυξηθεί σημαντικά σε 16 ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων στην Ελλάδα, ιδίως δε στη Γερμανία (μέση ετήσια αύξηση 8,1%). Τα υψηλότερα ποσοστά ατόμων άνω των 50 ετών με HIV καταγράφονται σε Εσθονία και Λετονία (7,5 και 7,2 νέα περιστατικά ανά 100.000 άτομα αντίστοιχα).
Αλλά και τα ποσοστά αύξησης των νέων περιστατικών HIV μεταξύ νεότερων ατόμων εμφανίζουν σημαντική αύξηση σε 12 ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων επίσης στην Ελλάδα. Η μελέτη επισημαίνει ότι στην Ευρώπη, σε όλες τις ηλικίες, σχεδόν οι μισές νέες διαγνώσεις του ιού HIV (το 47%) γίνονται με καθυστέρηση, σε προχωρημένο πλέον στάδιο της λοίμωξης, ιδίως στις περιπτώσεις των πιο μεγάλης ηλικίας ανθρώπων, πράγμα που αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου για τους τελευταίους.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν μια νέα κατεύθυνση προς την οποία εξελίσσεται η επιδημία του HIV, πιθανώς επειδή οι μεγαλύτεροι άνθρωποι δεν έχουν επαρκή ενημέρωση για τον ιό και πώς αυτός μεταδίδεται, με συνέπεια να σχηματίζουν εσφαλμένες αντιλήψεις για τον κίνδυνο που διατρέχουν. Υπάρχει ξεκάθαρη ανάγκη να προσφέρουμε ολοκληρωμένα προγράμματα πρόληψης του HIV, που θα περιλαμβάνουν ενημέρωση, πρόσβαση σε προφυλακτικά και καλύτερες ευκαιρίες τεστ και θεραπείας, ειδικά για τους μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη», δήλωσε η Ταβόσκι.
Μεταξύ 2004-2015, στις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (συν Ισλανδία, Νορβηγία και Λιχτενστάιν) διαγνώσθηκαν με HIV 54.102 άνθρωποι άνω των 50 ετών (2,6 ανά 100.000), έναντι 312.501 περιστατικών μεταξύ ατόμων 15 έως 49 ετών (11,4 ανά 100.000).
Ενώ ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης των νέων περιστατικών έχει διαχρονικά μείνει σταθερός μεταξύ των νεότερων ατόμων, εμφανίζει αύξηση 2,1% στους ανθρώπους άνω των 50 ετών πανευρωπαϊκά, από 2,1 ανά 100.000 το 2004 σε 2,5 ανά 100.000 το 2015. Έτσι, το 2015 οι 5.076 από τις συνολικά 29.419 νέες περιπτώσεις HIV (ποσοστό 17,3%) αφορούσαν άτομα άνω των 50.
Η μετάδοση του ιού μέσω ένεσης για χρήση ναρκωτικών εμφανίζει διαχρονικά αύξηση στις μεγαλύτερες ηλικίες και μείωση στις μικρότερες. Η μόλυνση μέσω σεξ μεταξύ ανδρών αυξάνει σε όλες τις ηλικίες. Η μετάδοση μέσω ετεροφυλόφιλου σεξ μειώνεται στους νεότερους, αλλά παραμένει σταθερή στους άνω των 50 ετών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|