Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τόσο απλά, μετά απο 168 χρόνια...

"Αντίο"  απο τη  μεγαλύτερη εφημερίδα τής Βρετανίας



Λονδίνο (Τρίτη)

Ούτε κάποιο σκάνδαλο, ούτε κάποια σύλληψη γαλαζοαίματου που έκανε χρήση ναρκωτικών, ούτε κάποια αποκάλυψη περί του στησίματος ποδοσφαιρικών παιχνιδιών. Ο τελευταίος πρωτοσέλιδος τίτλος της News of the World πρέπει να ήταν ένας από τους πιο διακριτικούς στα 168 χρόνια της ιστορίας της: ʽΕυχαριστούμε και αντίοʼ.

    Οι λέξεις είχαν στο υπόβαθρο ένα μοντάζ ορισμένων από τα πιο επιτυχημένα της πρωτοσέλιδα στην πορεία των ετών, υπογραμμίζοντας την αίσθηση της υπερηφάνειας μεταξύ των στελεχών της που τώρα αναγκάζονται να ψάξουν για δουλειά.

    Η News of the World, η κυριακάτικη εφημερίδα της Βρετανίας με την υψηλότερη κυκλοφορία, πρόσφερε στην κοινή γνώμη της χώρας κάθε εβδομάδα εντυπωσιοθηρικά πρωτοσέλιδα και θέματα για τους πλούσιους, τους διάσημους και τους φαύλους, αλλά και αρκετά αποκλειστικά ρεπορτάζ. Όμως το σκάνδαλο των υποκλοπών των τηλεφωνικών μηνυμάτων αστέρων, μελών της βασιλικής οικογένειας, οικογενειών στρατιωτών οι οποίοι σκοτώθηκαν σε ένοπλες συρράξεις και μιας απαχθείσας έφηβης που βρέθηκε αργότερα δολοφονημένη, οδήγησε τη News Corp., την εταιρία του Ρούπερτ Μέρντοκ, να αποφασίσει το κλείσιμό της.

    Το προσωπικό της εφημερίδας --οι περίπου 200 άνθρωποι που έμειναν άνεργοι-- εξέφρασαν οργή και δυσπιστία για την απόφαση που έλαβε η διεύθυνση της εταιρίας να την κλείσει, θεωρώντας ότι θυσιάστηκαν στη σκακιέρα του Μέρντοκ ώστε να καταστεί δυνατό να ολοκληρωθεί η εξαγορά του υπόλοιπου ποσοστού της τηλεοπτικής επιχείρησης BSkyB.

    «Νοιώθω πολύ, πολύ θλιμμένος. Είναι μια φρικτή ημέρα για όλους εμάς. Δεν ήταν εύκολο να συνθέσουμε το τελευταίο φύλλο», δήλωσε ο Χάρι Σκοτ, ένα από τα κορυφαία στελέχη της News of the World, στους δημοσιογράφους έξω από τα γραφεία της εφημερίδας στο ανατολικό Λονδίνο.

    Το τιράζ της εφημερίδας αυξήθηκε στα περίπου 5 εκατ. φύλλα, σχεδόν το διπλάσιο από το κανονικό, καθώς αναμενόταν αύξηση του ενδιαφέροντος για την ιστορική τελευταία της έκδοση.

    Οι αντίπαλοι τίτλοι στον ανελέητο κόσμο των βρετανικών ταμπλόιντ ελπίζουν να εκμεταλλευτούν το τέλος της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας, με την Mail on Sunday και την Sunday Mirror να αναμένεται να επωφεληθούν βραχυπρόθεσμα. Πιο μακροπρόθεσμα, πολλοί από τους δημοσιογράφους της News of the World πιστεύουν ότι ένας νέος τίτλος θα αντικαταστήσει την εφημερίδα τους, ενδεχομένως μια κυριακάτικη έκδοση της Sun.

    «Θα ήταν ανόητο η εταιρία να αφήσει 2,6 εκατ. αναγνώστες να της φύγουν», σχολίασε ο πολιτικός συντάκτης Ίαν Κίρμπι την Παρασκευή, πριν μπει στα γραφεία για να βοηθήσει η εφημερίδα να περάσει στην ιστορία.

   



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία