Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Στην Ελλάδα το 13% των εγκύων είναι φορείς του βακτηρίου

Κάθε χρόνο σχεδόν 150.000 μωρά πεθαίνουν στον κόσμο λόγω μόλυνσης της εγκύου με στρεπτόκοκκο Β



Πηγή «Clinical Infectious Diseases».-

  Σχεδόν 150.000 μωρά γεννιούνται νεκρά ή πεθαίνουν λίγο μετά τη γέννα κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο, εξαιτίας λοίμωξης των εγκύων γυναικών με στρεπτόκοκκο της ομάδας Β, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική μελέτη.

Πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη μέχρι σήμερα έρευνα σχετικά με τις διεθνείς διαστάσεις ενός προβλήματος, το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί σε μεγάλο βαθμό με τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης.

      Εκτιμάται ότι σχεδόν μία στις πέντε έγκυες διεθνώς (πάνω από 21 εκατομμύρια) είναι φορείς του εν λόγω βακτηρίου, που μπορεί να εξελιχθεί σε θανατηφόρο κίνδυνο για την υγεία τόσο της μητέρας όσο και του παιδιού. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τη μελέτη, περίπου το 13% των εγκύων (σχεδόν μία στις οκτώ) ή 14.300 κάθε χρόνο, σε ένα σύνολο 106.300 τοκετών, είναι φορείς του στρεπτόκοκκου της ομάδας Β.

      Οι περισσότεροι από 100 ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζόι Λόουν της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για λοιμώδεις νόσους «Clinical Infectious Diseases», καθώς και ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Τροπικής Ιατρικής και Υγιεινής στη Βαλτιμόρη.

      Σύφωνα με τους επιστήμονες, από τα περίπου 410.000 περιστατικά λοίμωξης των μωρών με στρεπτόκοκκο ομάδας Β που συμβαίνουν κάθε χρόνο, τουλάχιστον τα 147.000 καταλήγουν στο θάνατο του μωρού (με συντηρητικές εκτιμήσεις). Οι 90.000 θάνατοι του μωρού συμβαίνουν μετά τον τοκετό και οι 57.000 λίγο πριν από αυτόν. Το μεγαλύτερο βάρος φέρει η Αφρική, στην οποία αναλογεί το 54% των περιστατικών και το 65% των θανάτων.

      Η μελέτη -που χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς- διαπίστωσε ότι κατά μέσο όρο το 18% των εγκύων παγκοσμίως φιλοξενούν το βακτήριο του στρεπτόκοκκου Β. Τα ποσοστά ποικίλλουν από 11% στην ανατολική Ασία ως 35% στην Καραϊβική.

      Παρότι αρκετά εμβόλια βρίσκονται υπό ανάπτυξη, κανένα δεν είναι ακόμη διαθέσιμο. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, περισσότεροι από 100.000 θάνατοι μωρών θα μπορούσαν να αποφευχθούν με ένα εμβόλιο. Ο στρεπτόκοκκος Β υπάρχει σε περίπου έναν στους τρεις ενηλίκους, συχνά χωρίς καθόλου συμπτώματα. Στις γυναίκες μπορεί να ζει στο πεπτικό σύστημά τους ή στον κόλπο τους χωρίς να δημιουργεί προβλήματα. Από εκεί είναι δυνατό να περάσει στο έμβρυο μέσω του αμνιακού υγρού ή στο μωρό τη στιγμή του τοκετού.

      Τα μωρά είναι πιο ευάλωτα στο βακτήριο από ό,τι η μητέρα, επειδή δεν έχουν ανεπτυγμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Αν δεν αντιμετωπισθεί η λοίμωξη στα έμβρυα και στα νεογέννητα, μπορεί να προκαλέσει μηνιγγίτιδα ή σηψαιμία και να οδηγήσει σε θάνατο. Αν το μωρό ζήσει, υπάρχει πιθανότητα να εμφανίσει μόνιμα προβλήματα ακοής, όρασης κ.ά.

      Προς το παρόν, ελλείψει εμβολίου, ο στρεπτόκοκκος Β αντιμετωπίζεται με χορήγηση αντιβιοτικών στις εγκύους, κυρίως στις ανεπτυγμένες χώρες. Όμως τα αντιβιοτικά συχνά δεν αποτρέπουν τη γέννηση ενός νεκρού παιδιού, ενώ η λήψη τους ενισχύει την αντίσταση των μικροοργανισμών. Γι' αυτό, όπως τόνισε η Λόουν,«το μέλλον είναι τα εμβόλια. Βρίσκονται σε φάση ανάπτυξης, αλλά δεν αναμένονται πριν περάσει μια πενταετία. Η διαδικασία δημιουργίας τους πρέπει να επιταχυνθεί και, επιπλέον, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ήδη παίρνει πρωτοβουλίες, ώστε όταν υπάρξει ένα εμβόλιο, αυτό να είναι διαθέσιμο στις χώρες που το χρειάζονται περισσότερο.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία