Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Θεραπεία της εγκεφαλικής παράλυσης και του αυτισμού με ομφαλοπλακουντιακό αίμα και σε ιστοσυμβατά αδέλφια



ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Αγγέλα Φωτοπούλου

Το ομφαλοπλακουντιακό αίμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της εγκεφαλικής παράλυσης και του αυτισμού, στα ίδια τα παιδιά, αλλά και στα αδέλφια τους, εφόσον είναι ιστοσυμβατά, όπως ανακοινώθηκε για πρώτη φορά, από το Ίδρυμα, Ένωση για το Ομφαλοπλακουντιακό Αίμα.

Η καθηγήτρια Ιατρικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, κ. Κοκκώνα Κουζή-Κολιάκου, με αφορμή την 15η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος, η οποία είναι αφιερωμένη στην ενημέρωση του κοινού για τη χρησιμότητα της συλλογής ομφαλοπλακουντιακού αίματος κατά τη γέννηση, αναφέρει:

 

«Το ομφαλοπλακουντιακό αίμα χρησιμοποιείται σήμερα για τη θεραπεία περισσότερων από 80 διαφορετικών απειλητικών για τη ζωή ασθενειών, όπως η λευχαιμία, το λέμφωμα και η δρεπανοκυτταρική αναιμία. Αποδεικνύεται, επίσης, χρήσιμο σε νέους τομείς της αναγεννητικής ιατρικής, για την ενδεχόμενη αντιμετώπιση κακώσεων του νωτιαίου μυελού, της εγκεφαλικής παράλυσης, του αυτισμού, του διαβήτη “τύπου 1” και πολλών άλλων ασθενειών.

Παρόλη την πρόοδο στην εφαρμογή των βλαστοκυττάρων του ομφαλοπλακουντιακού αίματος, στην πλειονότητα των γεννήσεων το αίμα του ομφάλιου λώρου απορρίπτεται, γεγονός που καταδεικνύει την ανάγκη ενημέρωσης των πλεονεκτημάτων που προσφέρει η φύλαξή τους».

Παράλληλα επισημαίνει, ότι τα δεδομένα για τη φύλαξη του ομφαλοπλακουντιακού αίματος έχουν αλλάξει τελευταία και λαμβανομένου υπόψη ότι από τα βλαστοκύτταρά του μπορεί να επωφεληθεί πολλαπλώς όλη η οικογένεια, θα πρέπει οι γονείς να είναι καλά ενημερωμένοι και να εξετάζουν σοβαρά, κατά τη γέννηση του παιδιού τους, τη διατήρησή του.

Σύμφωνα με την κ. Κουζή-Κολιάκου, πρωτοπόρος στις νέες θεραπευτικές δυνατότητες που προσφέρουν τα βλαστοκύτταρα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος, είναι σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Τον Δεκέμβριο του 2016 ο Πρόεδρος Ομπάμα υπέγραψε τη δράση 21st Century Cures Act. Η απόφαση αυτή του Κογκρέσου των ΗΠΑ, μεταξύ των άλλων, διέταξε τις αρμόδιες υπηρεσίες (FDA) να διευκολύνουν και να επισπεύδουν τις εφαρμογές των βλαστοκυττάρων για τις οποίες υπάρχουν πιλοτικές κλινικές ενδείξεις ότι μπορεί να προσφέρουν στη θεραπεία σοβαρών και ανίατων μέχρι τώρα νοσημάτων. Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες, από ουραγοί άνοιξαν νέους ορίζοντες στη θεραπεία ασθενειών. Στο παράδειγμα αυτό είχαν προηγηθεί, ή ακολούθησαν και άλλες χώρες, όπως η Ιαπωνία, η Αγγλία, η Ρωσία, ο Καναδάς και η Κίνα, ενώ το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται να συνταχθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία